Άνοιγμα στο κόμμα έκανε ,άνοιγμα στην κοινωνία τώρα!!!...

Γράφει ο Ανδρέας Σταματόπουλος
 

Πολύ ενδιαφέρουσες οι αλλαγές στο οργανωτικό σχήμα που πραγματοποίησε πριν είκοσι μέρες ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας! Έδωσε ρόλους σε πάρα πολλά στελέχη δίνοντας την ευκαιρία σχεδόν σε όλα τα μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας αλλά και σε άλλα πρόσωπα αφενός να αναλάβουν ρόλους και να δείξουν την αξία τους λαμβάνοντας πρωτοβουλίες ,αφετέρου να αποκτήσουν εμπειρία που μπορεί να φανεί χρήσιμη σε περίπτωση που κληθούν στο μέλλον ν αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες.

Είναι φανερό ,ότι προσπάθησε να διατηρήσει εσωκομματικές ισορροπίες, να σταματήσει την εσωστρέφεια και να αποδυναμώσει την προσπάθεια της Ντόρας Μπακογιάννη να αποσπάσει στελέχη και να δημιουργήσει εσωτερικό πρόβλημα στη Νέα Δημοκρατία! Επίσης  πολύ ελπιδοφόρο και θετικό στοιχείο είναι η συμμετοχή σε τομείς ευθύνης ανθρώπων της αγοράς και ιδιαίτερα επιστημόνων και έμπειρων ανθρώπων της αγοράς.


Η αλλαγή σήματος επίσης είναι μια προσπάθεια να σηματοδοτηθεί η φυγή προς τα μπρος. Μια προσπάθεια να συμβολιστεί ότι έρχεται η νέα μεταπολίτευση και η νέα Νέα Δημοκρατία έχει αντιληφθεί τις ανάγκες των καιρών και θα δηλώσει παρόν στο νέο πολιτικό τοπίο που θα διαμορφωθεί. Κατά τη γνώμη μου η αλλαγή σήματος ήταν καλή κίνηση , αν και διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για τη δυναμική του.

Όλες αυτές οι κινήσεις είναι καλές ,για να αποκτήσουν όμως πραγματική αξία θα πρέπει το επόμενο βήμα να είναι το άνοιγμα στην κοινωνία. Ένα άνοιγμα πραγματικό σε ένα διάλογο που θα οδηγήσει σε ένα νέο εθνικό σχέδιο για τις επόμενες δεκαετίες που έρχονται.Ένα άνοιγμα που θα σημάνει την στελεχιακή ανανέωση του κόμματος που θα προσελκύσει τις καλύτερες και πιο υγιείς δυνάμεις της χώρας!

Εδώ και πολλά χρόνια και ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό με την πρωτοφανή οικονομική κρίση που διερχόμαστε για την οποία διαχρονικά έχουν βαρύτατες ευθύνες και τα δύο κόμματα είναι φανερό ότι στην καλύτερη θεώρηση μεγάλη μερίδα της κοινωνίας δεν εμπιστεύεται πλέον τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας ενώ στη χειρότερη τα αποστρέφεται.Το μεγάλο πλεονέκτημα του σημερινού προέδρου της ΝΔ είναι η αποχή του για πολλά χρόνια από το σύστημα εξουσίας , έτσι το πολιτικό του κεφάλαιο παραμένει άθικτο. Ή αναγκαία κίνηση που θα δώσει το έναυσμα να κερδηθεί η εμπιστοσύνη από την κοινωνία είναι να παρουσιάσει σύντομα νέα πρόσωπα στο ευρύ κοινό και μια ειλικρινή προσπάθεια διαλόγου που θα οδηγήσει σε ένα νέο εθνικό σχέδιο για τη χώρα.

Ανεξάρτητα αν γίνει αναδιάρθρωση του χρέους , ανεξάρτητα από τις όποιες βραχυπρόθεσμες εξελίξεις και τα δυσβάσταχτα μέτρα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία περιμένει μια υπεύθυνη πολιτική ηγεσία να του δώσει ελπίδα πραγματική και χειροπιαστή με σχέδιο εξόδου από την κρίση . Αυτό απαιτεί να μιλήσουμε με ειλικρίνεια για τις παθογένειες του πολιτικοοικονομικού μοντέλου που οδήγησε μέχρι εδώ τη χώρα και να αποφασίσουμε να επιλέξουμε ένα καινούργιο πάνω στο οποίο θα στηριχτεί η ανάπτυξη της πατρίδας μας τις επόμενες δεκαετίες.

Αυτό προϋποθέτει διάθεση για τομές και μακρόχρονη ανάλυση και επεξεργασία σε κάθε τομέα της οικονομίας , της κοινωνίας και κάθε περιφέρειας. Για να καταρτιστεί ένα πλήρες αναλυτικό και τεκμηριωμένο πρόγραμμα απαιτείται συνεργασία επιστημόνων ,φορέων και επαγγελματιών κάθε τομέα. Πρέπει με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας να ανοίξει μια μεγάλη κουβέντα για το που θέλουμε ως χώρα να κατευθυνθούμε τα επόμενα χρόνια. Είναι η ευκαιρία να θέσει την πολιτική ατζέντα για τα επόμενα χρόνια και να αποδείξει ότι αποτελεί δύναμη ευθύνης και εγγύηση για την πορεία της χώρας. Είναι καιρός λοιπόν οι γραμματείες του κόμματος και οι τομείς ευθύνης να κάνουν άνοιγμα σε κάθε γωνιά της χώρας ώστε να έρθουν σε επικοινωνία με όλους όσους έχουν την αγωνία για το αύριο και ενδεχομένως κάποιες λύσεις να προτείνουν.

Μέσα από μια τέτοια προσπάθεια θα προκύψουν πολλές ιδέες και αξιοποίηση πολλών νέων ανθρώπων που ανιδιοτελώς θα θελήσουν να προσφέρουν τις γνώσεις και τις ιδέες τους.Όπως οι εταιρείες ,έτσι  και όλοι οι οργανισμοί όταν έχουν κάποιο πρόβλημα φωνάζουν ανθρώπους που μπορούν να σκεφτούν "out of the box" για να οδηγηθούν σε νέους δρόμους. Καιρός να το κάνει και η ΝΔ  για νέους δρόμους που θα δίνουν πραγματική ελπίδα στην κοινωνία και θα την καλούν να συμμετάσχει με όλες τις τις δυνάμεις σε μια νέα προσπάθεια ανοικοδόμησης και ανάπτυξης της χώρας μας.

 

ΠΗΓΗ  ΛΟΓΙΑ-ΣΤΑΡΑΤΑ

Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη...

Του Σαράντου Ι. Καργάκου

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ.

Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ...εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλιά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές "κουλοχέρηδων" ...παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές.

Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν.
Γι' αυτό τουμπάραμε...

Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση για δουλειά.

Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας.

Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. Παρ' όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος.
Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.

Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο.

Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο.

Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχο λείται το 14,5% του πληθυσμού).
Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε την θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυ­μες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία!

Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;

Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς.

Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.

Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν άλλου. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Και που να φθά­σουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).

Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υπο τάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!

Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τί δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».

Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια».

Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερεις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα...

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτεψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της -δικαιώματα στην τεμπελιά- και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.

ΠΗΓΗ  thebest.gr

Aπελάστε τον παραλογισμό!...

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

 

Μειοψηφικές ομάδες προβληματικών ατόμων που βαφτίστηκαν μόνοι τους "αντιρατσιστές", "αντιφασίστες", "αλληλέγγυοι", "αριστεροί", ¨προοδευτικοί" και διάφορα άλλα χαριτωμένα προκαλούν για μία ακόμη φορά την κοινωνία. Προβοκάτορες μαζί με επικίνδυνα ανόητους εκμεταλλεύτηκαν 300 ανθρώπους κατά την προσφιλή τους συνήθεια, για ευνόητους λόγους. Εγώ αν ήμουν μετανάστης αυτή την στιγμή στη Νομική θα τους είχα σαπίσει στο ξύλο τους ΄"αλληλέγγυους".  

 

Αυτό που πρέπει να κάνει η Αριστερά άμεσα είναι να απομονώσει όλα αυτά τα στοιχεία και να διαχωρίσει την θέση της. Οι άνθρωποι δεν είναι Αριστεροί. Δεν υπάρχει πολιτκή ιδεολογία στις πράξεις τους. Κομπλεξικοί ψυχοπαθείς είναι και ηλίθιοι. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερη ζημιά στους μετανάστες με τις εντάσεις που ενίοτε δημιουργούν. Ούτε η μάνα τους δεν θα τους ψηφίσει στις εκλογές αν συνεχίσουν έτσι.  Και όλη αυτή η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση σε όλους αυτούς προξενεί απορίες. Ή σπίτια τους νοικιάζουν ή τους εκμεταλλεύονται αλλιώς. Δεν μπορώ να το δικαιολογήσω διαφορετικά. Τα προβλήματα κάνουν μπαμ εδώ και καιρό. Δεν μπορεί να μην........ τα αντιλαμβάνονται. 

 

Απορώ βέβαια γιατί έγινε τώρα θέμα η κατάληψη της Νομικής όταν στο Πολυτεχνείο έχουμε αντίστοιχη κατάληψη από τα Χριστούγεννα και στα Προπύλαια στημένο τσαντιρομαχαλά πριν από τις γιορτές. Να προσθέσουμε και το πεζοδρόμιο της ΑΣΟΕΕ για το παραεμπόριο. Δεν έχουν αφήσει πανεπιστήμιο για πανεπιστήμιο.

 

Η κατάσταση είχε ξεφύγει από καιρό. Τα πράγματα οξύνονται ως φαίνεται και σίγουρα δεν θα λυθούν με την απόδοση ασύλου σωρηδόν. Όταν βρεθούμε μπροστά στα χειρότερα να δω τί θα λένε και τί θα κάνουνε αλληλέγγυοι, ΜΚΟ και "ψύχραιμες φωνές" (;). Χαράσσουν και οι ΜΚΟ  πολιτική. Παγκόσμια αποκλειστικότητα.

 

Αυτό πάντως δεν είναι μετανάστευση. Είναι κανονικό δουλεμπόριο. Δεν περνάς ορδές ανθρώπων από σειρά χωρών με κλειστά σύνορα, αν δεν υπάρχει μία εταιρία π.χ. που διαχειρίζεται όλη αυτή την μετακίνηση. Και τόσο εύκολα βρίσκεις 5 και 10 χιλιάδες ευρώ για να ταξιδέψεις από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν; Δεν νομίζω. Αλληλεγγύη στις εταιρίες δουλεμπορίου λοιπόν και στους εκμεταλλευτές των ανθρώπων αυτών. Αυτό μάλιστα είναι προοδευτικό και αντιρατσιστικό. Πολύ Αριστερό δεν είναι και γι' αυτό λέω μήπως η Αριστερά πρέπει να το ξαναδεί λίγο το θέμα.

 

Μετά από όλα αυτά λέω και εγώ να ιδρύσω μία καινούρια κίνηση πολιτών, που είναι και της μοδός, που θα λέγεται "απελάστε τον παραλογισμό!". Γιατί πολλοί τρελοί γινήκαμε και δεν πάει άλλο. Κάτι πρέπει να γίνει.

ΠΗΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ 

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ...

Πρόκειται για μία φράση που όλοι θυμόμαστε από το σχολείο ως παράδειγμα αρχαίας αττικής σύνταξης.
Δεν νομίζω ότι κανένας μπορούσε φανταστεί πόσο επίκαιρη θα φαινόταν η ίδια φράση εν έτει 2011!

Κανένας δεν φαίνεται να καταλαβαίνει την ειρωνεία της κατάληψης της ΝΟΜΙΚΗΣ από ΛΑΘΡΟ-μετανάστες για τόσες ημέρες!

Και καλά η κυβέρνηση.
Αυτή ζει στον κόσμο της!

Οι πρυτανικές αρχές όμως;
Οι στυλοβάτες της νομικής που έχουν “αφιερώσει” την επαγγελματική τους τουλάχιστον ζωή στους νόμους και το σύνταγμα αυτού του κράτους, στην ορθή ανάλυση και εφαρμογή τους... κατάλαβαν άραγε την ειρωνεία;

Αυτές τις 4 ημέρες στη νομική πόσοι νόμοι έγιναν “λάστιχο”, πόσοι καταπατήθηκαν με εντυπωσιακή άνεση, πόσοι δεν εφαρμόστηκαν για “ανθρωπιστικούς” λόγους, κλπ;

Πόσα βιβλία και σημειώσεις της νομικής έγιναν κουρελόχαρτα και πόσες ώρες μαθημάτων για τους συγκεκριμένους, καταπατημένους από τους ίδιους τους καθηγητές ή έστω υπό την ανοχή τους, νόμους πήγαν χαμένες;

Αν δεν είναι τραγικό, είναι τουλάχιστον γελοίο!

Όλοι όσοι ενεπλάκησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα γεγονότα των 4 τελευταίων ημερών καταπάτησαν δεκάδες νόμους και πραγματικά αναρωτιέμαι αν θα τιμωρηθεί κανένας.
Θα χάσει κανένας την θέση του για όλο αυτό το μπάχαλο που γελοιοποίησε, για άλλη μία φορά, τη χώρα;
Κανένας λιμενάρχης, κανένας υψηλά ιστάμενος της αστυνομίας ή της ασφάλειας, κανένας πρύτανης; (για υπουργό βέβαια ούτε λόγος να γίνεται!)
Κάποιος;...

Αυτό που έμεινε μετά από όλα αυτά είναι το πόσο εύκολα μπορεί μία ομαδούλα από οποιουσδήποτε να καταλύσει το κράτος!

Οι “αρμόδιοι” θα συσκέπτονται και θα ξανασυσκέπτονται μέχρι να βρεθεί ένα υπέροχο νεοκλασικό διατηρητέο κτήριο να στεγάσει τους παρανόμους ακόμα και αν πρόκειται για "λαθραίους" κατοίκους της χώρας!

Δεν ξέρω ποιος πλήρωσε την μεταφορά τους, το ενοίκιο του κτηρίου στην Πατησίων ή ότι άλλο θα χρειαστούν τις επόμενες ημέρες αλλά κάτι μου λέει ότι θα τον δω στον... καθρέφτη!

Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά της νομικής που το 2010 μπήκαν στην σχολή τους με βάση περίπου 19000 μόρια ως ανταμοιβή των κόπων τους, έχασαν 4 ημέρες από την εξεταστική τους, έχασαν μέρος του κύρους της σχολής τους και κατάλαβαν και εμπράκτως πια ότι όλοι έχουν “δικαιώματα” στην νομική εκτός από αυτούς που πραγματικά πήγαν εκεί για να σπουδάσουν!
Ναι, υπάρχουν και αυτοί, αλλά είναι ξεχασμένοι από όλους. Ακόμα και από τους καθηγητές τους!

Το θέμα βέβαια δεν τελείωσε με την “ηρωική έξοδο” από την νομική.

Οι ΛΑΘΡΟ-μετανάστες συνεχίζουν να ζητούν την νομιμοποίηση όλων των λαθραίων-καταπατητών-εισβολέων στην χώρα.
Επίσης συνεχίζουν την απεργία πείνας που κάνουν και θα επανεμφανιστεί το πρόβλημα σε 15 ημέρες που θα λήξει το “ενοίκιο” του νεοκλασικού κτηρίου που τους “φιλοξενεί”.

Αναρωτιέμαι λοιπόν τι θα κάνει η κυβέρνηση τότε και πόσο μπορεί ακόμα να γελοιοποιηθεί.

Πάντως φαίνεται να μην υπάρχει πάτος στο βαρέλι...

Απλή κοινή λογική...

ΣΕ ΑΦΑΣΙΑ...

Ζούμε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα χώρα.
Μία χώρα στην οποία δεν πλήττεις ποτέ!

“Ελλάς το μεγαλείο σου!” αναφωνούμε συχνά-πυκνά και... πάμε παρακάτω.

Στην χώρα αυτή λοιπόν, ανά τακτά διαστήματα, κάτι καινούργιο μαθαίνουμε, κάτι νέο συμβαίνει, κάτι εμφανίζεται στην επικαιρότητα και μας δίνει τροφή για “διάλογο” και συζήτηση στα καφενεία... μέχρι την επόμενη “καινοτομία” που θα παρουσιαστεί!

Έτσι, τις τελευταίες ημέρες, μάθαμε ότι το “σκάνδαλο” του Βατοπεδίου... μπορεί και να μην είναι σκάνδαλο(!) αλλά και αν είναι  σκάνδαλο... έχει παραγραφεί!

Μάθαμε επίσης ότι για το σκάνδαλο της SIEMENS, το οποίο τελικά είναι σκάνδαλο(!), φταίνε μάλλον όλοι όσοι πέρασαν από “θέσεις ευθύνης” (γελάμε ελεύθερα!) αλλά... τα αδικήματα έχουν παραγραφεί!

Μάθαμε βέβαια ότι δεν έχει επέλθει ακόμα παραγραφή για την περίοδο 2007-2009 (αν και με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών μπορεί να λυθεί και αυτό το θεματάκι!) οπότε έχουμε έναν έξαλλο-έντρομο Μακρογιαννάκη να απειλεί θεούς και δαίμονες ότι θα πει όσα ξέρει, θα “κάψει” πολύ κόσμο και, όπως χαρακτηριστικά είπε στο ραδιόφωνο του real, θα τους κάνει να “σφυρίζουν από τα αφτιά”!

Με λίγα λόγια, για την SIEMENS μάθαμε ότι φταίνε όλοι... και κανένας(!), αλλά και ότι οποιοσδήποτε πρώην υπουργός μπορεί να απειλεί με “αποκαλύψεις” όταν θεωρεί ότι απειλείται, χωρίς να συγκινείται κάποιος εισαγγελέας έτσι ώστε να τον καλέσει έστω για κατάθεση!

Τις τελευταίες 4 ημέρες μαθαίνουμε τι σημαίνει “πανεπιστημιακό άσυλο”.

Σε μία χώρα που μπορεί ολόκληρη να χαρακτηριστεί ως “ψυχιατρικό άσυλο” (το είχε πει και ο Κων/νος Καραμανλής εδώ και δεκαετίες!) ή “άσυλο ανιάτων” (αρκεί να δούμε τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις!), έχουμε και το “πανεπιστημιακό άσυλο” που ισχύει για όλους και για όλα φτάνει να είναι... “προοδευτικά”!

Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι καινούργιο.
Ισχύει εδώ και δεκαετίες ως άλλο ένα κατάλοιπο της χούντας (ή μήπως της “γενιάς του πολυτεχνείου”  που από τότε εξαργυρώνει τους αγώνες της με την εξουσία!).

Το νέο που μάθαμε είναι ότι το “πανεπιστημιακό άσυλο” το οποίο αποδεδειγμένα ισχύει για αριστερούς, αναρχικούς και αντιεξουσιαστές φοιτητές και μη, τώρα ισχύει και για τους ΛΑΘΡΟ-μετανάστες!

Δηλαδή όχι μόνο είμαστε υπό κατοχή από το ΔΝΤ, όχι μόνο δεχόμαστε καθημερινά εισβολή από πληθώρα νέων ΛΑΘΡΟ-μεταναστών αλλά ταυτόχρονα τρόικα και ΛΑΘΡΟ-μετανάστες καταλύουν το σύνταγμα και τους νόμους μας ενώ εμείς κάνουμε... “διάλογο”!

Το είδαμε λοιπόν και αυτό.
Πρυτανικές αρχές και κυβέρνηση κάνουν “διάλογο” με τον “πρόεδρο”(!!!) των ΛΑΘΡΟ-μεταναστών που βρίσκονται στην νομική αλλά και με κάτι γραφικές προσωπικότητες όχι μόνο των Χανίων (που μένουν ατιμώρητοι ενώ έκαναν παράνομη μεταφορά ΛΑΘΡΟ-μεταναστών!) αλλά και της πρωτεύουσας (κλασικοί και διαχρονικοί υποστηρικτές οτιδήποτε ανθελληνικού και αντιεξουσιαστικού!)!

Μάθαμε ότι δεν υπάρχει κανένας πραγματικά υπεύθυνος για την διασφάλιση της σωστής εφαρμογής του λεγόμενου (και κατά την γνώμη μου παντελώς άχρηστου) “πανεπιστημιακού ασύλου” και κανένας που να ενοχλήθηκε καν από την οργανωμένη και μαζική διακίνηση 250-300 ΛΑΘΡΟ-μεταναστών από τα Χανιά στην νομική Αθηνών!

Για άλλη μία φορά λοιπόν κάνουμε “διάλογο” και συζητήσεις στα καφενεία περιμένοντας είτε να λυθεί το θέμα δια μαγείας ή να βρεθεί το επόμενο...

Μετά από όλα αυτά (τα οποία αφορούν τις τελευταίες μόνο ημέρες!) θα περίμενε κάποιος να υπάρχουν έντονες αντιδράσεις ή μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε αν είμαστε ένα “κράτος σε αφασία”;

Απλή κοινή λογική...

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ...

Το ταξίδι... στη ναυτιλία
 

Ο καπετάν Βασίλης γεννήθηκε το έτος 1935 στο Διαβολίτσι της Μεσσηνίας, πρόκειται για ένα ορεινό χωριό κοντά στην Καλαμάτα. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα. Ηρθε μετά η Κατοχή. Συμμετείχε στους εθνικούς αγώνες και μέσα από τις γραμμές του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ). Το έτος 1948 ήρθε στην Αθήνα, ανήμερα της Υπαπαντής, στις 2 Φεβρουαρίου. Το σπίτι που έμενε ήταν στον Κολωνό. Κάθε ημέρα έπαιρνε το λεωφορείο της γραμμής 10, που έκανε τη διαδρομή Βοτανικός - Ιπποκράτους. Κατέβαινε στη στάση Αραχώβης και πήγαινε στην πλατεία Εξαρχείων, όπου μοίραζε σε σπίτια γάλα της ΕΒΓΑ. Στη συνέχεια, έπιανε δουλειά στις 7.30 το πρωί σε μία βιοτεχνία κουμπιών που βρισκόταν στη διασταύρωση Περικλέους και Ευαγγελιστρίας. Μετά την εργασία στη βιοτεχνία, κατευθυνόταν στην πλατεία Κουμουνδούρου, όπου ήταν το νυχτερινό Γυμνάσιο. Με το τραμ της γραμμής 4 πήγαινε στο Ρουφ και στη συνέχεια με τα πόδια κατέληγε κατάκοπος στο σπίτι του στον Βοτανικό.

Τον Ιούνιο του 1953, σε ηλικία 18 ετών, πρωτομπαρκάρισε. Οπως εξομολογήθηκε ο ίδιος, έτσι «άρχισε το όμορφο ταξίδι μου στη ναυτιλία, ταξίδι γεμάτο μεγάλες συγκινήσεις, αγωνίες, λαχτάρες και χαρές». Μιλώντας στις 27 Ιουλίου 2006 στην τελετή άφιξης του μεγαλύτερου πλοίου κοντέινερ στον κόσμο, παρουσία του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή, είπε ακόμη ότι: «Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που με αυτή την όμορφη γιορτή δίπλα στο μεγάλο και σύγχρονο αυτό πλοίο, στο ίδιο λιμάνι που ξεκίνησα τζόβενο σε ένα παλιό καραβάκι, άμισθος και με πληρωμένη από εμένα την τροφή μου για τους πρώτους τρεις μήνες». Από τότε εξελίχθηκε σε όλες τις βαθμίδες της ναυτικής ιεραρχίας. Το έτος 1962 συναντά την Κάρμεν, την οποία τα επόμενα δύο χρόνια τη νυμφεύθηκε και απέκτησαν στη συνέχεια τρία αγόρια. Τον Κωνσταντίνο, το 1969, τον Αχιλλέα, το 1971 και τον Χρήστο το 1974.

Από το πρώτο φορτηγό...

Η καριέρα του καπετάν Βασίλη ως εφοπλιστής ξεκίνησε σε ηλικία 27 ετών. Τότε απέκτησε ένα μικρό φορτηγό πλοίο, με δάνειο που πήρε από τον ίδιο τον πωλητή και στη συνέχεια του το χρονοναύλωσε. Το 1974 ίδρυσε την εταιρεία Costamare Shipping SA. Οταν άρχισε η ναυτιλιακή κρίση, την περίοδο 1982 - 1984, ο καπετάν Βασίλης αγόρασε οκτώ πλοία. Η συνολική τους αξία δεν υπερέβαινε την αξία που θα τα αγόραζαν σε διαλυτήριο πλοίων.

Μετά τη χρεοκοπία της εταιρείας τακτικών γραμμών Ελληνικής του Γρ. Καλλιμανόπουλου, προσέλαβε το εξειδικευμένο προσωπικό της και προσπάθησε να εισέλθει δυναμικά στην αγορά των τακτικών γραμμών, ως ναυλωτής πλοίων σε εταιρείες που εξυπηρετούσαν ήδη τις γραμμές. Μέσα σε μία εικοσαετία η εταιρεία γιγαντώθηκε, αφού στη διάρκεια αυτών των χρόνων ανανεώθηκε σημαντικά ο στόλος με νεότερα πλοία. Το έτος 2000, η Costamare διαχειριζόταν 35 πλοία, των οποίων η μεταφορική ικανότητα έφθανε το 1.560.000 dwt. Το 1996 ο καπετάν Βασίλης εξελέγη πρόεδρος (ο τέταρτος στη σειρά) της Helmepa και στη συνέχεια το 2000 ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος.

...στο μεγαλύτερο κοντέινερ

Από τις αρχές του 2000, η εταιρεία κατήρτισε ένα μεγαλεπήβολο επενδυτικό σχέδιο που προσέγγισε το 1 δισ. δολάρια για την κατασκευή νεότευκτων πλοίων μεταφοράς κοντέινερ. Μάλιστα, το έτος 2006, η εταιρεία παρέλαβε το μεγαλύτερο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.

Το μήκος του μεγαλύτερου πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο ήταν ίσο με τέσσερα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπορούσε να μεταφέρει 9.500 εμπορευματοκιβώτια. Το προηγούμενο μεγαλύτερο πλοίο κοντέινερ το είχε παραλάβει το 2000, πάλι ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος.

Το μήκος του πλοίου είναι 350,56 μέτρα και πλάτος 43 μέτρα, ενώ η ταχύτητα που αναπτύσσει φθάνει μέχρι και τους 25,5 κόμβους την ώρα. Το μέγιστο βύθισμα είναι 14,5 μέτρα και μεταφέρει 107.000 τόνους φορτίου. Το πλοίο αυτό ήρθε στον Πειραιά στις 27 Ιουλίου του 2006, ονομάσθηκε «Cosco Hellas» και ύψωσε την ελληνική σημαία.

Ηταν το πέμπτο πλοίο, στη σειρά της νέας γενιάς νεότευκτων που παρέλαβε συνολικά η Costamare, από τα κινεζικά ναυπηγεία της Σαγκάης. Η συνολική επένδυση των πέντε πλοίων - μαμούθ ανήλθε σε 600 εκατομμύρια δολάρια, ενώ ταυτόχρονα ναυλώθηκαν για δώδεκα χρόνια στον κινεζικό κολοσσό Cosco, με το αστρονομικό ποσό των 900 εκατ. δολαρίων.

Με άλλα λόγια, στα επόμενα χρόνια όχι μόνο εξασφαλίσθηκε η απόσβεση των πλοίων, αλλά κατοχύρωσε και κέρδη 300 εκατ. δολαρίων και επιπλέον.

Μια πρόταση που τάραξε τα νερά

Η εταιρεία απασχολεί αποκλειστικά Ελληνες ναυτικούς, που σε ετήσια βάση ξεπερνούν τους 1.000, όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι εκτός από το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, είναι ασφαλισμένοι σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, για εφάπαξ 80.000 ευρώ, το οποίο θα εισπράξουν, όταν αυτοί συνταξιοδοτηθούν.

Τη ναυτιλιακή εταιρεία του ομίλου, που δημιούργησε ο κ. Βασ. Κωνσταντακόπουλος, διευθύνει ο γιος του Κωνσταντίνος, ενώ με τις επενδύσεις εκτός ναυτιλίας ασχολείται ο δεύτερος γιος του Αχιλλέας και με το εργοστάσιο εξόρυξης και επεξεργασίας ορυκτών ο τρίτος γιος του Χρήστος.

Ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος στην αρχή της χρονιάς του 2005 τάραξε στην κυριολεξία τα νερά όταν στην κοπή της πίτας του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, απαντώντας σε πρόσκληση του υπουργού Εργασίας κ. Π. Παναγιωτόπουλου να επενδύσουν οι εφοπλιστές στην πατρίδα τους, τόλμησε να καυτηριάσει την ελληνική γραφειοκρατία. Λίγο αργότερα διατύπωσε δημόσια την πρότασή του να δημιουργηθεί από την κυβέρνηση γραφείο υποδοχής μεγάλων επενδύσεων.

Ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής αφουγκράστηκε τις απόψεις του και τον κάλεσε σε ιδιαίτερη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου, ύστερα από μερικές εβδομάδες, στις 5 Απριλίου 2005, και συζήτησαν αναλυτικά για το τι ακριβώς απαιτείται, ώστε να διευκολυνθούν οι εφοπλιστές και οι άλλοι ιδιώτες να επενδύσουν στην Ελλάδα. Η πίκρα του καπετάν Βασίλη ήταν δικαιολογημένη από την ταλαιπωρία που είχε υποστεί για την προσπάθειά του να επενδύσει στην ξηρά.

Έχει βραβευτεί για τη δραστηριότητα και την προσφορά του από σημαντικούς φορείς:

- Ακαδημία Αθηνών

- Δήμος Αθηναίων

- Δήμος Καλαμάτας

- Επτά Επιμελητήρια Πελοποννήσου

- Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδος

- Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος

- Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας

- Ελληνική Ναυτιλιακή Λέσχη

- Λέσχη Επιχειρηματικότητας

- Ευρωπαϊκή Ένωση

Σημαντικές τέλος ήταν οι πρωτοβουλίες, αλλά και οι δωρεές του για τη δημιουργία και στήριξη κοινωφελών έργων και ιδρυμάτων, ιδιαίτερα στη γενέτειρά του, τη Μεσσηνία.

Αντ. Σαμαράς: Χάσαμε ένα μεγάλο Έλληνα

«Ένας μεγάλος Έλληνας, ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, δεν είναι πια μαζί μας. Η Μεσσηνία, η Πελοπόννησος, η Ελλάδα έχασαν τον καπετάνιο που ήξερε να παλεύει στη ζωή και να προσφέρει στον Τόπο», σχολίασε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς για το θάνατο του Βασίλη Κωνσταντακόπουλου. 

«Γνήσιος πατριώτης συμμετείχε στους εθνικούς αγώνες. Πραγματικός δημιουργός κατάφερε να ξεχωρίσει στη ναυτική οικογένεια. Δεμένος με τον τόπο του, προχώρησε, τα τελευταία χρόνια, σε μια κολοσσιαία τουριστική επένδυση στην περιοχή της Πύλου. Δημιουργώντας εκατοντάδες θέσεις δουλειάς για τους συμπατριώτες μας και ανοίγοντας νέους δρόμους για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Επτά Επιμελητήρια της Πελοποννήσου τον τίμησαν για την προσφορά του και η τοπική κοινωνία τον ευγνωμονεί», τόνισε στη δήλωσή του ο κ. Σαμάρας.

«Είμαι περήφανος -υπογράμμισε- που ο Καπετάν Βασίλης με τιμούσε με την φιλία του. Θα τον τιμώ πάντα. Στην οικογένειά του εκφράζω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια».

 

Ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές «έφυγε» τα ξημερώματα, σε ηλικία 76 ετών, χτυπημένος από τον καρκίνο.

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου στις 12:00 στον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσις Σωτήρος (Aγιος Σώστης - Λεωφ. Συγγρού). 

O ενταφιασμός θα γίνει σε στενό οικογενειακό περιβάλλον. 

ΠΗΓΕΣ  mediashipping.gr,  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,  ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΑ, ΟΧΙ “ΧΩΡΟΣ”....

Ομολογώ την αμαρτία μου.

Όταν έμαθα ότι την Δευτέρα θα γίνει συζήτηση στην Βουλή για την εξωτερική πολιτική και μάλιστα σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων... φοβήθηκα!

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε συνηθίσει σε σταθερότητα στις απόψεις του εκάστοτε αρχηγού και δεν εννοώ μόνο στην ΝΔ!

Με το δίδυμο Καραμανλή-Μπακογιάννη είμασταν “πότε κρύο πότε ζέστη”.

Από τη μία “ναι” στην Μακεδονία, από την άλλη “veto” στο Βουκουρέστι.
Από τη μία πηγαίναμε στα τάρταρα, από την άλλη αισθανόμασταν και λίγο εθνική υπερηφάνεια.

Είχα φοβηθεί λοιπόν ότι μπορεί να είχε “στρογγυλέψει” και ο λόγος του Σαμαρά.
Φοβήθηκα ότι ίσως να είχε βάλει “νερό στο κρασί του” με δεδομένο ότι πάει για πρωθυπουργός.
Με άλλα λόγια, φοβήθηκα τις... κωλοτούμπες!

Αντώνη, σ' ευχαριστώ που για άλλη μία φορά επιβεβαίωσες την ορθότητα της πολιτικής μου επιλογής!
Σ' ευχαριστώ που με διέψευσες!

Πολλά ειπώθηκαν εχθές στην βουλή από τον Σαμαρά.

Ήταν μία πολύ καλή αλλά και πολύ περιεκτική ομιλία, πράγμα που δεν μπορώ να πω και για την ομιλία του ΓΑΠ...

Ένα μικρό μόνο μέρος της...

“...Δεν οραματιζόμαστε τη «διεθνή διακυβέρνηση». Καμία άλλη χώρα δεν παίρνει στα σοβαρά όλα αυτά τα ξεπερασμένα ιδεολογήματα.

Η Γερμανία, ηγέτιδα της Ευρώπης, βάζει πάνω απ’ όλα το συμφέρον του λαού της. Όχι μόνο τώρα, επί κυβερνήσεων Μέρκελ, αλλά και προηγουμένως, επί κυβερνήσεων του Σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ. Το ίδιο και η Ολλανδία και η Σουηδία και Φινλανδία και η Δανία. Το ίδιο και η Βρετανία. Και η Γαλλία. Όλοι!

Γι’ αυτό και είναι δημοκρατίες. Γιατί ελέγχονται από τους λαούς τους και λογοδοτούν σε αυτούς. Δεν είναι «Νομαρχίες» μιας μη εκλεγμένης και μη ελεγχόμενης κεντρικής και γραφειοκρατικής υπερεξουσίας.

Γιατί όσο απομακρύνονται οι πολίτες από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων που τους αφορούν, τόσο χάνουν την αίσθηση ότι η ψήφος τους μετράει, τόσο χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς το πολίτευμα, τόσο χάνουν την αίσθηση του «κοινού καλού», που τόσο απαραίτητη είναι για να λειτουργήσει σωστά η Δημοκρατία.

Το ιδεολόγημα της «διεθνούς διακυβέρνησης» απονομιμοποιεί το πολίτευμα. Αποδυναμώνει τη δημοκρατία. Διαλύει την κοινωνική συνοχή και απονευρώνει τη διακυβέρνηση...

Το μεγάλο ζητούμενο, λοιπόν, εφόσον ξαναπάρουμε την Ελλάδα στα χέρια μας!

Να πολιτευόμαστε με αυτοσυγκράτηση. Σίγουρα.

Να πολιτευόμαστε με μακροχρόνιο ορίζοντα. Ασφαλώς.

Να πολιτευόμαστε μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου. Χωρίς άλλο…

Αλλά να πολιτευόμαστε: Δηλαδή να ασκούμε Πολιτική διεθνώς, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, όχι με ιδεοληπτικές εμμονές «διεθνούς διακυβέρνησης».

Μέσα στα πλαίσια της Ευρώπης. Αναμφίβολα.

Αλλά ως εκφραστές του εθνικού συμφέροντος της χώρας μας, όπως κάνουν όλοι οι εταίροι μας. Όχι ως «ουδέτεροι» ή «αντικειμενικοί τρίτοι»...

Όπως έχω πει και στο παρελθόν, η Ελλάδα είναι χώρα, δεν είναι «χώρος».

Και οι Έλληνες είναι λαός, δεν είναι «πληθυσμός».

Δύναμη της Ελλάδας είναι η αυτοπεποίθηση και η δημιουργικότητα του λαού της. Επαναλαμβάνω: Αυτοπεποίθηση και δημιουργικότητα!

Με αυτά τα δύο, και την Οικονομία θα ανατάξουμε, και τα εθνικά μας δίκαια θα προασπιστούμε, και τις «κόκκινες γραμμές» θα κρατήσουμε, και τις «γαλάζιες γραμμές» θα προωθήσουμε.”

Αξίζει πραγματικά να διαβαστεί το σύνολο της ομιλία στο nd.gr

Για να αισθανθούμε, έστω και λίγη, εθνική υπερηφάνεια!
Για να θυμηθούμε πως θα έπρεπε να αισθανόμαστε ως Έλληνες!

Απλή κοινή λογική...

Κλειστές «κάστες» εξουσίας και Δημοκρατία...

Το πολίτευμα της χώρας περιγράφεται στο Σύνταγμα ως Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, στην πράξη όμως εφαρμόζεται υπό τη μορφή της «Κοινοβουλευτικής Μοναρχίας» με την κατάργηση στο στάδιο της εφαρμογής της «Διάκρισης των Εξουσιών» και την υπαγωγή νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας υπό τον ασφυκτικό έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας, όπερ μεθερμηνεύεται στην «ενός ανδρός αρχή», τουτέστιν του πρωθυπουργού!  

 

Ο τελευταίος, τουλάχιστον τη μεταπολιτευτική περίοδο, αναφύεται μέσω των μεθοδευμένων ενεργειών του «Συστήματος» (κόμματα, διαπλοκή συμφερόντων, εξωχώριες παρεμβάσεις, έλεγχος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οικογενειοκρατία, η οποία επεκτείνεται σε όλο το εύρος της δημόσιας ζωής της χώρας κ.ά.) με βάση την κλίμακα όχι της Αξιοκρατίας, αλλά της «Καταγωγής»…

Τα κόμματα κατά τη διάρκεια της μετακατοχικής περιόδου εμφανίζονται ως «Οικογενειακές Επιχειρήσεις», κυρίως των τριών «Φαμελιών» (Παπανδρέου - Καραμανλή - Μητσοτάκη), που επικυριαρχούν στο πολιτικό γίγνεσθαι, κληροδοτούμενα στους επιγόνους ή κλώνους της «Οικογένειας»…

Είναι χαρακτηριστική, εν προκειμένω, του κλίματος της «Κοινοβουλευτικής Μοναρχίας», που έχει οδηγήσει στη διαστροφή του ισχύοντος στη θεωρία Συνταγματικού Κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος, η δήλωση της κ. Μάργκαρετ Παπανδρέου: «Υπήρξα νύφη πρωθυπουργού, σύζυγος πρωθυπουργού, γιατί να μην υπάρξω και μητέρα πρωθυπουργού;»!

Όπως και της αντίληψης που διέπει, ανερυθριάστως, τις τρεις «Φαμίλιες», ότι ο τόπος αυτός, όπου «θάλλει η ελαία και ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα», είναι υπόχρεος να εξασφαλίζει διά βίου πλουσιοπάροχο σίτιση των ανεπάγγελτων μελών τους στο Δημόσιο Πρυτανείο!

Οι «Κληρονόμοι», προκειμένου να διαχειρίζονται επωφελώς και διά τους ιδίους και τη συνέχεια της «Φαμίλιας» την εξουσία, κομματική και κυρίως κυβερνητική, συγκροτούν κλειστές «κάστες» συνεργατών, που, ενώ διαχειρίζονται την εξουσία, δεν υπόκεινται στον Λαϊκό Έλεγχο, όπως επιτάσσει ο Συνταγματικός Χάρτης της χώρας.

Το κύκλωμα «κάστες», ή επί το ευηχότερο «συνεργάτες», ενεργεί στο ημίφως προς ποδηγέτηση κομματικών ή κυβερνητικών μηχανισμών, εξωραϊσμό των ενεργειών των «Οικογενειών», συγκρότηση μηχανισμών παραπλάνησης της Κοινής Γνώμης, εξουδετέρωση των «απείθαρχων» ή των αντιτιθέμενων στους αλλότριους σκοπούς των. Και, βεβαίως, διαμεσολάβηση προς αποτελεσματική έκβαση στον τομέα της σύγκρουσης συμφερόντων!

Η συγκρότηση του πρωθυπουργικού γραφείου, με την πληθώρα των 150 συμβούλων ή συνεργατών και τις 13.000 ώρες υπερωριών, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα για τις «κάστες» εξουσίας και τα συναφή.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι η κ. Ρεγγίνα Βάρτζελη, διευθύντρια του πρωθυπουργικού γραφείου, κατ’ αυτάς, αποτελεί κατά κοινή ομολογία τον κεντρικό άξονα διαχείρισης της εξουσίας κατά το δοκούν, χωρίς λαϊκό έλεγχο, ως το Κοινοβουλευτικό Πολίτευμα επιτάσσει…

Το αυτό παρατηρείται και στις στενές «κάστες» συνεργατών ή συμβούλων που περιβάλλουν τις ηγεσίες, τόσο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και των υπόλοιπων κομμάτων.

Η έννοια «Αρχηγός» στα κόμματα, με εξαίρεση τη μείζονα και ελάσσονα Αριστερά, τριάντα επτά χρόνια μετά την κατάρρευση της χούντας των Συνταγματαρχών, συνταυτίζεται, λόγω απουσίας δημοκρατικών διαδικασιών στους κομματικούς σχηματισμούς, με μια ιδιότυπη μορφή «κομματικών δικτατόρων».

Απουσιάζει από τη ζωή των κομμάτων θεσπισμένη δημοκρατική λειτουργία, ενώ σ’ ένα Κοινοβουλευτικό Καθεστώς, όπου έχει καθιερωθεί η χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν είναι νοητό ο «Αρχηγός» να παραμένει εκτός πεδίου, ουσιαστικού, λαϊκού ελέγχου.

Η ελληνική εμπειρία μαρτυρεί ότι οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων έχουν μεταβληθεί σε χειροκροτητές της «πανσοφίας» των «Αρχηγών» και οι «συνοπτικές διαδικασίες», σε μια μορφή στρατοδικείων, αποκεφαλίζουν τους «αντιρρησίες» ή «αντιλέγοντες», ενώ η ουσία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας στηρίζεται στην αρχή του «Λέγοντος και Αντιλέγοντος»…

Βεβαίως, από το γενικό κλίμα παρακμής και έκπτωσης αξιών δεν διαφορίζεται, δυστυχώς, και ο τρόπος λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων. Μετά τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των Κανονισμών του Κοινοβουλίου και την πολυδιάσπασή της σε τμήματα η Ολομέλεια του Σώματος απώλεσε την ουσιώδη σημασία της, ο δε κοινοβουλευτικός έλεγχος περιορίζεται σε «κορώνες» εντυπωσιασμού.

Παραλλήλως, η αδιαφορία των patres patriae να προσέρχονται στις συνεδριάσεις του υπέρτατου οργάνου του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος έχει υποβαθμίσει τον καίριο αυτό θεσμό με ανυποληψία στη Λαϊκή Συνείδηση…

Τέλος, οι γόνοι και οι κλώνοι των «Φαμιλιών» –και η πράξη το έχει αποδείξει– ουδόλως στοχεύουν ως διαχειριστές της εξουσίας «στην αλλαγή της πολιτικής κουλτούρας της χώρας αυτής. Δεν επιθυμούν ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους ως ενεργούς πολίτες, με θέληση, ικανότητα και δυνατότητα επηρεασμού της δημόσιας ζωής και με την κριτική ικανότητα που απαιτείται ώστε να τεκμηριώνουν τις σκέψεις τους και τις δράσεις τους. Να καλλιεργούνται και να αναπτύσσονται στους νέους οι άριστες από τις υπάρχουσες παραδόσεις κοινωνικής συμμετοχής. Να τους εμφυσηθεί η αυτοπεποίθηση που είναι αναγκαία ώστε να αναζητήσουν νέες φόρμες συμμετοχής και δράσης…».

Οι «εισαγωγείς καινών δαιμονίων» εξορκίζονται και μεθοδεύεται η εξώθησή τους στο «πυρ το εξώτερον»… Οι «Φαμίλιες» και οι «κάστες» που τις περιβάλλουν αγρυπνούν…

 

ΠΗΓΗ  ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ - ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ!...

Το ΠΑΣΟΚ, πριν ακόμα γίνει κυβέρνηση, φώναζε για τα “σκάνδαλα” και δήλωνε ότι θα κάνει εξεταστικές επιτροπές, θα “φέρει πίσω τα κλεμμένα” και θα “στείλει πολιτικούς στην φυλακή”.

Πολλοί  ψηφοφόροι επέλεξαν να το ψηφίσουν όχι μόνο για τις αυξήσεις που έταζε, εν αντιθέσει με τον Καραμανλή που μίλαγε για πάγωμα μισθών (για μείωση δεν είχε πει κανείς!) αλλά και για να τιμωρηθούν επιτέλους οι υπεύθυνοι των “σκανδάλων”  και αυτοί που έβαλαν “το χέρι στο μέλι”.

Το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση και συνέχισε τις κορώνες περί κάθαρσης του πολιτικού σκηνικού, πάταξης της ατιμωρησίας των πολιτικών, κλπ,κλπ,κλπ.

Όπως είχε υποσχεθεί έκανε εξεταστικές για το Βατοπέδι, για την SIEMENS και όπως φαίνεται ετοιμάζει και άλλες...

Ήταν τόσο απασχολημένο λοιπόν με το να βγάζει λαϊκίστικες κραυγές κάθαρσης και ματώματος που... ξέχασε να αλλάξει μερικούς νόμους ώστε να λύσει τα χέρια των εξεταστικών επιτροπών!

Με το που τελείωσαν οι δύο πρώτες, πολύ σημαντικές, επιτροπές και οι δύο πιθανότατα με πορίσματα αθώωσης λόγω παραγραφής των τυχών αδικημάτων, τώρα ξαφνικά θυμήθηκε ότι κάποιοι νόμοι περί ευθύνης υπουργών και παραγραφής αδικημάτων χρειάζονται αλλαγές!

Είναι να αναρωτιέται κανείς ποιο είναι μεγαλύτερο “σκάνδαλο”.
Τα “σκάνδαλα” αυτά καθ' εαυτά ή ο τρόπος κάθαρσης που αποδεικνύεται μία μεγάλη “φούσκα”;

Η κοινή λογική υπαγορεύει πρώτα την αλλαγή των νόμων και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, όπως συμβαίνει με πάμπολλους νόμους που αφορούν τον λαό, και μετά εξεταστικές και δικαστήρια!

Αυτό που δεν είναι ιλαρό αλλά απλώς τραγικό είναι ότι ο κόσμος συνεχίζει να θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα της κάθαρσης και για όλα φταίει η ΝΔ!!!

Δεν ξέρω ποια είναι η μαγική συνταγή της πετυχημένης παραπληροφόρησης.
Δεν έχω ασχοληθεί με την “επιστήμη” της επικοινωνίας.

Αυτό που ξέρω είναι ότι η ΝΔ πρέπει να δει το θέμα με μεγαλύτερη σοβαρότητα.

Πρέπει απλά και κατανοητά να εξηγήσει στον κόσμο ότι με την υπάρχουσα νομοθεσία, κάθαρση δεν γίνεται και ότι την ευθύνη για την αλλαγή των νόμων, για την ώρα, την έχει το ΠΑΣΟΚ.

Με μισόλογα, διαρροές, φήμες ή πολύ τυπικές και γεμάτες νομικές ορολογίες δηλώσεις δεν βγαίνει τίποτα.

Έχουμε φτάσει σε σημείο ισοπέδωσης των πάντων!

Ο λαός ζητάει “πολιτικό αίμα στην αρένα” και δεν ενδιαφέρεται για νόμους και αποδείξεις παρανομιών!
Είμαστε μία άναρχη ζούγκλα όπου όλοι θεωρούνται ένοχοι βάσει φημών!

Και γι' αυτό ευθύνονται οι ίδιοι οι πολιτικοί!

Αλληλοκατηγορούνται για λόγους πολιτικής αντιπαράθεσης (και όχι μόνο!) σε τέτοιο σημείο ώστε να έχει απαξιωθεί ολόκληρη η πολιτική σκηνή του τόπου!

Μόνοι σας καταφέρατε να  στρέψετε τον κόσμο εναντίον σας και μόνοι σας πρέπει να βρείτε τρόπο να εξηγείσετε τα ανεξήγητα!

Μόνοι σας πρέπει να κάνετε την αυτοκριτική σας, την αυτοκάθαρση σας και, αν καταφέρετε να πείσετε τον λαό, να ξανακερδίσετε την εμπιστοσύνη του!

Διαφορετικά ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων θα συνεχίσει να σας απαξιώνει με την “λογική" (λογική;;;!!!) του... “όλοι το ίδιο είναι”!

Απλή κοινή λογική...

ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;...

Ξεκαθαρίζω την θέση μου εξ αρχής.
Καπνίζω πολλά χρόνια και πολύ... αλλά οι αντι-καπνιστές έχουν δίκιο!

Είναι λογικό κάποιος που δεν καπνίζει να μην θέλει να αναπνέει τον καπνό μου.

Όπως σε όλα μας όμως έτσι και στο κάπνισμα πάμε από το ένα άκρο στο άλλο!

Ή θα καπνίζουμε παντού, ή δεν θα καπνίζουμε πουθενά!

Δεν υπάρχει περίπτωση να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι!

Και βέβαια δεν αναφέρομαι στις γελοιότητες των “κλουβιών” ή των καταστημάτων 50-50.
Ο καπνός δεν σταματάει σε σύνορα ή σε απαγορευτικές επιγραφές.

Από την στιγμή όμως που πωλούνται νόμιμα τα τσιγάρα (αν και η τιμή τους τείνει να γίνει απαγορευτική!) και από την στιγμή που αναφερόμαστε σε ενηλίκους ποιος ο λόγος να μην υπάρχουν και καταστήματα καπνιστών;

Να υπάρχει δυνατότητα επιλογής αλλά και δυνατότητα για όλους να διασκεδάσουν χωρίς να καταπιέζονται ακόμα και τον ελεύθερο χρόνο τους!

Προσωπικά, αλλά και ως παρέα αποφασίσαμε ότι δεν θα καταπιεστούμε και κατά την διασκέδασή μας.

Από την στιγμή που πραγματικά θα εφαρμοστεί ο νόμος και μέχρι να καλυτερεύσει ο καιρός και να μπορούμε να καθόμαστε σε εξωτερικούς χώρους... σπίτι μας!

Η διασκέδασή μας θα περιοριστεί σε κατ' οίκων επισκέψεις και τελικά θα την πληρώσουν οι καταστηματάρχες, παρόλο που δεν φταίνε!

Το σίγουρο είναι ότι η απαγόρευση δεν θα μας κάνει να κόψουμε το κάπνισμα έτσι ξαφνικά.

Η εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου για να έχει το αποτέλεσμα που θέλει η κυβέρνηση θέλει και την ανάλογη πολυετή προετοιμασία.

Χρειάζεται σωστή ενημέρωση, ιατρικά και ψυχολογικά, αλλά και εκπαίδευση από μικρή ηλικία.
Να βγουν πρώτα 1-2 γενιές μη-καπνιστών και μετά σταδιακά να απαγορευτεί.

Τώρα πολύ φοβάμαι ότι θα έχει τα άκρως αντίθετα αποτελέσματα.

Το απαγορευμένο θα γίνει πιο “γλυκό” και ακόμα και οι λίγοι της νέας γενιάς που δεν καπνίζουν ίσως το ξανασκεφτούν.

Δεν γίνεται έτσι η δουλειά κύριοι, ειδικά σε χώρα με “μεσογειακό” ταμπεραμέντο.

Με λίγα λόγια, όπως λένε και οι φίλοι σας οι Αμερικάνοι...
you should have known better!!!

Απλή κοινή λογική...

ΥΓ  Αν στόχος σας είναι επιτελούς να εφαρμοστεί ένας νόμος σε αυτήν τη χώρα ξεκινήστε από κάποιον πιο σοβαρό! Υπάρχουν τόσοι....

ΜΕ ΤΟ ΓΑΝΤΙ...

Ενάμισι χρόνο τώρα ο Ελληνικός λαός ζει ένα εφιάλτη ο οποίος μάλιστα δείχνει να μην έχει τέλος!

Δυστυχώς το φως στην άκρη του τούνελ (αν υπάρχει!) είναι πολύ αχνό!

Αυτή την περίοδο, με τα όσα βιώνει καθημερινά ο Έλληνας, χρειάζεται το φως να είναι πολύ, μα πάρα πολύ, έντονο και φωτεινό!

Και η ΝΔ δεν είναι!!!

Κυρίες και κύριοι στην ΝΔ...

Καταλαβαίνω ότι δεν έχετε την “πγιότητα” του Λαλιώτη!
Καταλαβαίνω ότι αδυνατείτε να φτάσετε σε “πγιότητα” τον Πάγκαλο!

Η ΝΔ στην μεταπολιτευτική της ιστορία έχει άπειρα παραδείγματα αντίστασης(!) ή αντίδρασης(!) στο ΠΑΣΟΚ... με το γάντι!

Ως εδώ!

Πρέπει να καταλάβετε ότι οι εποχές έχουν αλλάξει και ζούμε έναν εφιάλτη στον οποίο δεν χωράει ο καθωσπρεπισμός και οι “ποιοτικές” αντιδράσεις.

Ο κόσμος είναι γεμάτος οργή και ψάχνει κάπως ή κάποιον να την εκφράσει.

Οι “Αβραμοπουλικού” τύπου δηλώσεις που κάνετε όλοι, δηλώσεις  δηλαδή με πολύ ήπιο και προσεγμένο λόγο.... εξοργίζουν!

Δεν είναι εποχή για μισόλογα και ευγένειες!

Χρειάζεται η ΝΔ να εκφράσει τον Ελληνικό λαό!

Ανεβάστε επιτέλους τόνους!
Φωνάξτε!
Τι περιμένετε πια;

Η κοινωνία βράζει και εσείς δεν έχετε μπει καν στην πρίζα!

Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο μεγάλη ανάγκη για “ανένδοτο”!

Εσείς όμως θεωρείτε ότι κερδίζετε τις εντυπώσεις...
...επειδή δεν κάνετε “στείρα” αντιπολίτευση;!
...επειδή στηρίζετε κάποια ν/σ γιατί υπάρχουν και στο δικό σας πρόγραμμα;!
...επειδή λέτε “όχι” στο μνημόνιο αλλά δεσμεύεστε ότι θα τιμήσετε την υπογραφή της χώρας;!

Ξεχάσατε ότι ο ΓΑΠ είχε δηλώσει ότι θα πει “όχι” στην επανεκλογή Παπούλια αλλά μετά τις “αναγκαίες για τον τόπο” εκλογές είχε υποσχεθεί ότι θα πρότεινε τον ίδιο για πρόεδρο;
Και κέρδισε τις εκλογές με 10 μονάδες διαφορά!

Όσο χάλια και να ήταν η κυβέρνηση Καραμανλή δεν δικαιολογούσε τέτοιες ακραίες “επαναστάσεις”!

Φανταστείτε τι θα γίνει τώρα αν πραγματικά... βγείτε μπροστά!

Αν πιάσετε τον παλμό και αντιδράσετε!

Εκφράστε επιτέλους τον κόσμο γιατί διαφορετικά  η αποχή μπορεί (και πάλι;) να σας εκπλήξει!!!

Απλή κοινή λογική...

ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ...

Εχθές ξεκίνησα να γράφω μία ανάρτηση με τίτλο “Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι”.
Μία ανάρτηση υπέρ των φαρμακοποιών και του αγώνα τους.
Ασυναίσθητα ξεκίνησα να γράφω μία “απολογία” γιατί έχω φίλους φαρμακοποιούς και γιατί τους υπερασπίζομαι!

Αυτό που συνειδητοποίησα λοιπόν είναι ότι το ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει άψογα το “διαίρει και βασίλευε”.

Πολύ αριστοτεχνικά η κυβέρνηση μας έχει κάνει να κοιτάμε ο ένας τον άλλο με στραβό μάτι.

Μήπως κάνει κλειστό επάγγελμα;
Μήπως είναι “κοπρίτης” του δημοσίου;
Μήπως είναι “αντιπαραγωγικός” των σωμάτων ασφαλείας;
Μήπως μας κλέβει στα καύσιμα;
Μήπως φοροδιαφεύγει;
Μήπως “τρώει” επιδοτήσεις;
Μήπως αναλαμβάνει έργα του δημοσίου;

Ουδείς αναμάρτητος!
Ουδείς αθώος.
Ουδείς άμοιρος ευθυνών για την κατάσταση της χώρας μια και “λεφτά υπήρχαν” αλλά “όλοι μαζί τα φάγαμε”!

Ποιος να αντισταθεί λοιπόν;
Ποιος να φωνάξει και να διαμαρτυρηθεί;
Ποιος “αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλλέτω”;
Ουδείς!

Καθημερινά δεχόμαστε καταιγισμό πυρών... ενοχοποίησης.

ΦΤΑΙΣ!

Αυτό ακούμε συνέχεια και μετά από τόσο ανηλεή ψυχολογικό πόλεμο είναι σαν να έχουμε βάλει “την ουρά κάτω από τα σκέλια” και αμίλητοι να δεχόμαστε τις συνέπειες!

Ανέκαθεν το ΠΑΣΟΚ είχε τον τρόπο του στον “χειρισμό” του λαού, τώρα όμως ξεπέρασε τον εαυτό του.

Τελικά ισχύει για όλη την οικογένεια αυτό που την δεκαετία του '80 λέγαμε, για τον Αντρέα, ότι δηλαδή ΠΑΣΟΚ σημαίνει:

Πατέρα
Αναπαύσου
Συνεχίζω
Ολική
Καταστροφή

Μόνο που τώρα μιλάμε για πραγματικά ολική καταστροφή!

Στόχος τους είναι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο!

Αυτό όμως που πρέπει να θυμούνται στην κυβέρνηση είναι ότι ακόμα και οι σκλάβοι κάποια στιγμή ξυπνάνε!

Δεν ξέρω ποια θα είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι.

Ίσως να είναι οι φαρμακοποιοί και τα “κλειστά” επαγγέλματα.
Ίσως πάλι να είναι κάτι πολύ πιο γελοίο όπως η γενική απαγόρευση του καπνίσματος.

Κάποια στιγμή όμως θα είναι ο κόσμος που θα πει “φτάνει πια!”.
Εύχομαι για άλλη μία φορά(!) να πέσουν έξω οι δημοσκοπήσεις και η αλλαγή να είναι κοντά.

Αυτή την φορά δεν υπάρχει χώρος για αποχή!
Αυτή την φορά δεν πρέπει να λείψει κανείς!

Απλή κοινή λογική...

«ΑΥΤΟΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΤΙ ΚΑΝΕΙ…»

Αντώνη Σαμαρά,

Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων παρουσιάζουν το κόμμα του οποίου ηγείσαι να υπολείπεται, κολλημένο στο 20%, κατά 4 έως 8 ποσοστιαίες μονάδες του ΠΑΣΟΚ!
Βρήκε εδώ και καιρό τον τρόπο το ΠΑΣΟΚ να στριμώχνει στα σκοινιά τη Νέα Δημοκρατία με δημοσκοπήσεις που.....
, κατά πολλούς, βγάζουν μάτι για τη πιθηκοειδή καταγωγή τους!

Εκείνο, όμως, που βγάζει δυο μάτια είναι η ανεξήγητα χλιαρή έως κρύα, μην πω και παγωμένη, αντίδραση του αρμόδιου τομέα της ΝΔ (Αλήθεια Αντώνη υπάρχει τέτοιος τομέας ή σας ξέφυγε όταν προχωρούσατε στο σχεδιασμό της σκιώδους κυβέρνησης)


Αλλά το πιο σοβαρό είναι αυτό που συζητά κατά κόρον πλέον ο κόσμος, «Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΑΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΠΑΡ’ ΟΤΙ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ… ΚΑΙ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΜΑΣ ΕΞΗΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ…»

Αυτά συζητάει ο κόσμος Αντώνη, που μάταια περιμένει, ως φαίνεται, από τη ΝΔ να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες.


Ως προς τις δημοσκοπήσεις δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή λένε την αλήθεια ή λένε ψέματα. Τόσο όμως στη μια, όσο και στην άλλη περίπτωση η ΝΔ είναι βοερά απούσα!

Και ο λαός, που έχει καεί στο χυλό, τείνει να πεισθεί ότι η ΝΔ στερείται σχεδίου, στερείται λύσεων και όλα όσα προτείνει, αφού επιμελώς αποφεύγει να τα εφαρμόσει, δεν είναι παρά θεωρητικές απόψεις που δεν έχουν καμιά, απολύτως, πρακτική αξία.


Εν τω μεταξύ ο συμμαθητής σου «ετσιγουστάροντας» προχωρεί ακάθεκτος στην εφαρμογή του σχεδίου του γενικού ξεπουλήματος της χώρας, πιστός «τοις κείνων ρήμασι…»


Το τραγικό, όμως, Αντώνη, είναι ότι ο κόσμος άρχισε πλέον να πιστεύει ότι «…ΑΥΤΟΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΤΙ ΚΑΝΕΙ…»


Βασίλης N. Τριανταφυλλίδης

(Χάρρυ Κλυνν)

Καλαμαριά

 

ΠΗΓΗ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ

Οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των μικρομεσαίων Επιχειρήσεων ...

Γράφει ο
Μάκης Βραχιολίδης

Η τρόικα και οι διεθνείς τοκογλύφοι που επιβάλλουν στην χώρα οικονομική κατοχή, πέραν των άλλων, έχουν ευρύτερο σχέδιο εξόντωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Σε αντίθεση με άλλους κλάδους επαγγελματιών, όπως για παράδειγμα  των φαρμακοποιών (μείωση τιμών στα φάρμακα) ή των ξενοδόχων (μείωση του ΦΠΑ από το 11% στο 6.,5%), οι όροι που έχουν επιβληθεί από την κυβέρνηση προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι βάρβαροι και διαρκώς επιβαρύνονται.

Τα παρακάτω στοιχεία μαρτυρούν ότι εξυφαίνεται οργανωμένο σχέδιο ταχείας εξόντωσης των καταστημάτων, ώστε μέσα σε 1-2 χρόνια να εφορμήσουν οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες και τα εμπορικά κέντρα, σε μια αγορά η οποία θα είναι πια ελεύθερη, λόγω των χιλιάδων λουκέτων που θα έχουν μπει παντού!

Τότε, όταν δηλαδή θα έχει νεκρώσει η αγορά από τα μικρομεσαία καταστήματα, θα εμφανιστεί η Πολιτεία ότι –δήθεν- κόπτεται  για τους επαγγελματίες και θα εξαγγείλει μέτρα ανακούφισης και ενίσχυσης της αγοραστικής κίνησης! Οι μόνοι όμως που θα επωφεληθούν από τα μέτρα, θα είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες οι οποίες θα έχουν ήδη αποκτήσει το συντριπτικό μερίδιο της αγοράς, ενώ με την πολιτική τους προβλέπεται να εξαφανίσουν και τις τελευταίες εναπομείνασες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ιδού λοιπόν πώς ξετυλίγεται το σχέδιο ταχείας εξολόθρευσης των  μικρομεσαίων εμπορικών καταστημάτων:

• Διπλή αύξηση του συντελεστή Φ.Π.Α. σε 21% και 23% : Ενώ και ο πιο αδαής περί τα οικονομικά γνωρίζει ότι  μόνον η μείωση του Φ.Π.Α. θα έδινε ώθηση στην αγορά, η Κυβέρνηση επέβαλε αύξηση δύο φορές μέσα σε 4 μήνες  στον Φ.Π.Α., με συνέπεια να συντρίψει την αγοραστική δύναμη και ταυτόχρονα να δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στους επαγγελματίες οι οποίοι αναγκάζονται να δουλεύουν για την …εφορία!

• Κατάργηση των τριμηνιαίων δόσεων στην καταβολή της περιοδικής δήλωσης Φ.Π.Α. : Το ελάχιστο προνόμιο που είχαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες να καταβάλουν τον Φ.Π.Α. σε τρεις ισόποσες μηνιαίες δόσεις, καταργήθηκε αμέσως μετά την αύξηση του συντελεστή στο 23%!!! Πρόκειται περί  σαδιστικού μέτρου σε βάρος των επαγγελματιών οι οποίοι με την επιβολή του, αντιμετωπίζουν έλλειψη ρευστότητας,  αδυνατώντας  να ανταποκριθούν στις καθημερινές υποχρεώσεις τους και βεβαίως δεν μπορούν να πληρώσουν τον Φ.Π.Α.!!!

• «Όσοι δεν πληρώνουν τον Φ.Π.Α. θα οδηγούνται στη φυλακή»: Η πρόσφατη ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών για ποινικοποίηση της φοροδιαφυγής και όσων δεν καταβάλλουν τον Φ.Π.Α. έχει άμεση σχέση με τους μικρομεσαίους επιαγγελματίες, οι οποίοι με την ασφυξία που υπάρχει στην αγορά και την αδυναμία τους να καταβάλλουν έγκαιρα τον Φ.Π.Α. κινδυνεύουν να βρεθούν πίσω από τα σίδερα της φυλακής. 

• Κορόιδεψαν τις επιχειρήσεις και δεν τις περιέλαβαν στο ΕΣΠΑ: Το πρόγραμμα χρηματοδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το οποίο πολυδιαφημίστηκε τόσο επί κυβέρνησης Καραμανλή όσο και από την κυρία Κατσέλη (επί ΠΑΣΟΚ), ήταν μια φούσκα! Η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων αποκλείστηκε από το πρόγραμμα λόγω ελλείψεως κρατικών πόρων!

 Η Πολιτεία η οποία έπρεπε να καλύψει μέρος του ΕΣΠΑ με δικούς της πόρους, δεν είχε τους πόρους και έτσι «κρέμασε» εκατοντάδες  μικρομεσαίους επαγγελματίες που είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα, είχαν υποβάλλει έγκαιρα τα δικαιολογητικά τους και κυρίως  είχαν επενδύσει χιλιάδες ευρώ -ο καθένας- στην ανακαίνιση ή στο άνοιγμα νέας επιχείρησης!

 

ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ