Διακυβέρνηση ή χάος;...

Του MIXAΛΗ ΓΑΡΓΑΛΑΚΟΥ

Ακούς δώθε και κείθε ψηφοφόρους να δηλώνουν την πρόθεσή τους να ρίξουν στην κάλπη τυφλή ψήφο διαμαρτυρίας «κατά του συστήματος διακυβέρνησης που μας έφερε μέχρι εδώ»! 

Κι όταν διατυπώνεις το ορθολογικό ερώτημα «την επαύριον των εκλογών το χάος της ακυβερνησίας που θα προκύψει ποιος θα το πληρώσει;» τότε διαπιστώνεις έκπληκτος ότι ούτε καν τους έχει απασχολήσει το τι μέλλει γενέσθαι. 

Προφανώς έως τα τώρα οι ψηφοφόροι διακατέχονται από διαθέσεις άλογης διαμαρτυρίας, γιʼ αυτό και στις δημοσκοπήσεις καταγράφεται άνοδος των άκρων, δηλαδή της ανεύθυνης αριστερής ή ακροδεξιάς ρητορικής πρότασης διαμαρτυρίας κατά του «Μνημονίου». 

Επειδή όμως η τυφλή αντιμνημονιακή ψήφος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο χάος της ακυβερνησίας, σε μια περίοδο που η χώρα δίνει μάχη ζωής ή θανάτου για τη διάσωσή της και την έξοδο από την κρίση, είναι εύλογο να περιμένει κανείς ότι μπροστά στην κάλπη ο σημερινός τυφλά διαμαρτυρόμενος θα συγκρατηθεί, θα το ξανασκεφτεί και τελικά θα επιλέξει την ψήφο ευθύνης.

• Άλλωστε το επιχείρημα «πώς θα ψηφίσω πάλι τους ιδιους που μας έφεραν έως εδώ;» είναι ολόπλευρα ισοπεδωτικό και ανεδαφικό. 

Ασφαλώς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που κυβέρνησαν τον τόπο μετά τη μεταπολίτευση έχουν ευθύνες και για τον εκτροχιασμό του δημόσιου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος –ανάλογο μερίδιο ευθύνης έχει και το πολιτικό προσωπικό τους ωστόσο– ούτε είναι ίδιας τάξης οι ευθύνες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ούτε είναι ίδιες οι ευθύνες του πολιτικού προσωπικού των δύο κομμάτων εξουσίας. 

Γενικά η ισοπέδωση κομμάτων ή πολιτικών είναι εξ ορισμού άδικη και εν μέρει εμπεριέχει σπέρμα φασίζουσας αντίληψης.

• Έπειτα γιατί δεν έχει ευθύνες το «αντιμνημονιακό μπλοκ» για το γεγονός ότι φτάσαμε έως εδώ; 

Αλήθεια, ο κ. Καμμένος δεν ήταν μέχρι πρότινος υπουργός του κ. Καραμανλή όταν εκτροχιαζόταν τόσο το έλλειμμα όσο και το χρέος; 

Αλήθεια η κ. Παπαρήγα και ο κ. Τσίπρας δεν ήταν εκείνοι που στήριξαν μέχρι θανάτου τις αλόγιστες σπατάλες στις ΔΕΚΟ και στους δήμους (εκ των οποίων σε αρκετούς ασκούσαν και τη διοίκησή τους);

Ποιος ξέχασε την πρόσφατη εν μέσω κρίσης «μεγαλοφυέστατη» πρόταση του κ. Τσίπρα να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας με την πρόσληψη εκατό χιλιάδων νέων δημοσίων υπαλλήλων!

ΠΗΓΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

Ξέρω ότι ακούγεται σαν το "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" αλλά η χρήση μίας τέτοιας φράσης για λάθος λόγο δεν την καθιστά λανθασμένη από εδώ και στο εξής και εις τους αιώνας των αιώνων!

Δυστυχώς κινδυνεύουμε να την πατήσουμε όπως ο Πέτρος με τον λύκο...

Έχει φωνάξει τόσες φορές "λύκος" το ΠΑΣΟΚ ώστε κανένας πια δεν δίνει σημασία!

Επίσης ξέρω ότι η αγαπημένη ατάκα τον τελευταίο καιρό είναι "κοίτα τι πάθαμε με τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις!" οπότε η λύση είναι η έλλειψη αυτοδυναμίας και οι κυβερνήσεις συνεργασίας.

Προφανώς κανένας δεν θέλει να θυμάται τις κυβερνήσεις συνεργασίας του πρόσφατου αλλά και του παλαιότερου παρελθόντος μας.

Δεν παύει όμως ότι υπάρχουν, είναι πολλές, ουδέποτε λειτούργησαν, ουδέποτε υπήρξαν αποτελεσματικές και ευτυχώς πάντα υπήρξαν βραχύβιες γιατί η ανάγκη του κράτους να κυβερνηθεί ήταν πάντα μεγαλύτερη από την όρεξη κάποιων να "παίζουν την... κυβέρνηση"!

Ακόμα κι αν δεν θέλουν να θυμούνται τα παλιά (από την δεκακομματική κυβέρνηση του '50 έως τις κυβερνήσεις Τζανετάκη και Ζολώτα) ας ρίξουν μία ματιά στην "κυβέρνηση" Παπαδήμου και αν είναι ικανοποιημένοι ας συνεχίσουν να προτείνουν την παράταση της σημερινής ακυβερνησίας.

Και ο Θεός βοηθός!...