ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΑΕ...

Ωραίο πράγμα η επανάσταση!

Ξυπνάει τα πάθη, ανάβει τα αίματα, δημιουργεί ευφορία και αίσθημα ενεργητικότητας, ξεσηκώνει και ανακουφίζει δίνοντας διέξοδο στην κακώς εννοούμενη “απάθεια του καναπέ”.

Τι έχουμε καταφέρει λοιπόν με την σημερινή “κυριαρχία” της “επαναστατικής” ρητορείας;

Αυτοί που ασχολούνται με τις δημοσκοπήσεις (προσωπικά δεν δέχομαι ΚΑΜΙΑ, ΠΟΤΕ, γιατί τις θεωρώ εργαλείο “ψυχολογικής διαχείρισης πλήθους”!) πανηγυρίζουν ο καθένας την νίκη της δικής του άποψης και “ιδεολογίας”.

Όσοι θέλουν την επιστροφή στην δραχμή πανηγυρίζουν χωρίς να σχολιάζουν την σαφή υπεροχή των υποστηρικτών του ευρώ.

Όσοι έχουν σταθερή αντιμνημονιακή πολιτική πανηγυρίζουν χωρίς να σχολιάζουν ότι, ακόμα και τώρα δεν φαίνεται να συγκεντρώνουν κυβερνητική πλειοψηφία.

Όσοι χαίρονται με την πάταξη του δικομματισμού δεν σχολιάζουν την ρευστότητα των δημοσκοπήσεων και την αλλαγή των ποσοστών από μέρα σε μέρα, ούτε την πληθώρα των αναποφάσιστων, ούτε φυσικά την δική τους αδυναμία να πείσουν περισσότερους και να πιάσουν την κορυφή.

Ο καθένας διαβάζει τις δημοσκοπήσεις όπως θέλει, καταλαβαίνει ότι θέλει και τις χρησιμοποιεί όπως θέλει!

Γι' αυτό κι εγώ ΠΟΤΕ δεν τις συμπάθησα.

Ευτυχώς σε λίγες μέρες θα σταματήσουν το “παιχνίδι” τους, όχι βέβαια γιατί δεν τους αφήνουν οι τύψεις αλλά γιατί πλησιάζοντας στην κάλπη φοβούνται τον εξευτελισμό!

Τι άλλο έχουμε καταφέρει;

Έχουμε καταφέρει να ζούμε μία παρανοϊκή καθημερινότητα.

Φτάσαμε σε σημείο να  κοιτάμε καχύποπτα τον διπλανό μας... αν όχι άγρια...
Είναι κλέφτης, λαμόγιο,  φοροφυγάς, μνημονιακός....;

Φτάσαμε σε σημείο να χαιρόμαστε την... ζούγκλα μας!

Να ξυλοκοπείται κάποιος στον δρόμο γιατί ο όχλος αντιδρά στην θέα της στολής του!
Να γιαουρτώνονται πολιτικοί και δημοσιογράφοι λες και ζούμε στο '60!
Να μην μπορεί κανείς να κάνει διάλογο με λογικά επιχειρήματα αλλά να κυριαρχούν οι ύβρεις, τα συνθήματα και η στείρα άρνηση!
Να μην λειτουργεί τίποτα και κανένας να μην σκέφτεται τον διπλανό του!

Ανακοινώθηκαν πχ απεργίες κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας στις συγκοινωνίες.

Ούτε η ΠΝΟ, ούτε τα ΚΤΕΛ, ούτε τα εργατικά μη-αστικά (όπως αυτοχαρακτηρίζονται) κόμματα ενδιαφέρονται για τα προβλήματα που δημιουργούν.

Είμαι σίγουρη ότι με τα πλοία της γραμμής και τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ ταξιδεύουν οι “έχοντες και κατέχοντες”, οι βουλευτές και οι μεγαλοεπιχειρηματίες και θα τιμωρηθούν όπως τους πρέπει!

Είναι δυνατόν να μην βλέπουν το αυτονόητο; Το παράλογο;

Κι όμως!

Στην σημερινή μας ζούγκλα όλα επιτρέπονται!

Λυπάμαι αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατία!

Είναι ζούγκλα... είναι οχλοκρατία... είναι φασισμός της βίας...;

Όπως κι αν το πει κανείς, δημοκρατία πάντως δεν είναι!

Για την ακρίβεια...  ούτε επανάσταση είναι!

Απλή κοινή λογική...