Tου Πασχου Μανδραβελη Αν δεν υπήρχε η υπογραφή θα πίστευε κανείς ότι είναι αστείο της «πρωινής εφημερίδας της Αριστεράς». Αν πάλι δεν υπήρχαν οι αριθμοί των λογαριασμών θα πιστεύαμε ότι κάποιος κάνει πλάκα στην εφημερίδα και προφανώς από αβλεψία δημοσιεύτηκε αυτό που η «Αυγή» χαρακτηρίζει «κραυγή απελπισίας -προαναγγελία αυτοχειρίας- υπό μορφή ανοιχτής επιστολής». Ο 59χρονος συνταξιούχος δηλώνει, σύμφωνα με τον πρωτοσέλιδο τίτλο της εφημερίδας «Είμαι λίγο πριν από την αυτοχειρία». Απευθύνεται δε τους κ. Βενιζέλο και Σαμαρά, τους οποίους θεωρεί «επικίνδυνους ηθικούς αυτουργούς που με τη θανατική ποινή των Μνημονίων που μου επιβάλλατε με εξαθλιώνετε πλήρως, με οδηγείτε στην “αυτοχειρία”». Η εξαθλίωσή του συνίσταται, όπως την περιγράφει ο ίδιος, έγκειται στο εξής: «η σύνταξή μου μειωμένη κατά 35% με δική σας ευθύνη σήμερα είναι συνολικά 1.870 ευρώ ανά μήνα». Σύμφωνα με τον επιστολογράφο «πληρώνω πια δάνεια ατομικά, προσωπικά που πήρα από τράπεζες για σοβαρά προβλήματα υγείας και για άλλες άμεσες ανάγκες τα εξής ποσά: α) Alpha Bank: 840,00 ευρώ ανά μήνα. Υπόλοιπη οφειλή: 44.520 ευρώ. β) Eurobank: 220,00 ευρώ ανά μήνα. Υπόλοιπη οφειλή: 16.940 ευρώ. γ) ΟΕΚ/Εμπορική Τράπεζα: 100,00 ευρώ ανά μήνα. Υπόλοιπη οφειλή: 2.000 ευρώ. δ) Τράπεζα Πειραιώς: 280,00 ευρώ ανά μήνα. Υπόλοιπη οφειλή: 11.200 ευρώ. Και για την αγορά ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου 10ετίας: 240,00 ευρώ ανά μήνα. Συνολικά πληρώνω 1.680 ευρώ ανά μήνα». Ο επιστολογράφος -ο οποίος κατά δήλωσή του ήταν εργαζόμενος επί 24ετία στην Κομισιόν- δεν αναφέρει τους λόγους υγείας (προφανώς λόγω προσωπικών δεδομένων), ούτε πόσα από αυτά τα μεγάλα δάνεια εξυπηρετούσαν «άλλες άμεσες ανάγκες». Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η κρίση ανέτρεψε τους σχεδιασμούς πολλών. Υπάρχουν οικογένειες που αδυνατούν να αποπληρώσουν μικρότερα δάνεια από τις οφειλές του εν λόγω συνταξιούχου (περί τα 75.000 ευρώ) και ζουν με μισθό 600 και ουχί 1.870 ευρώ. Υπάρχουν επίσης συνταξιούχοι των 400 και 500 ευρώ, που με δυσκολία τα φέρνουν βόλτα. Κάποιοι από αυτούς θα είναι αναγνώστες της «Αυγής» και πιθανώς να εξοργιστούν με την πετσοκομμένη σύνταξη των 1.870 ευρώ μηνιαίως. Αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. Ο εν λόγω 59χρονος συνταξιούχος δεν προκρίνει τη συλλογική δράση, έτσι ώστε να υπάρξει η πολιτική πίεση για να ελαφρυνθούν χιλιάδες νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Αντιθέτως καλεί και ζητεί από τους κ. Βενιζέλο και Σαμαρά «να αποπληρώσετε άμεσα τα δάνειά μου των περιπτώσεων α, β, γ, δ που παραπάνω σας αναφέρω με λογαριασμούς και ποσά... γιατί εσείς έχετε την απόλυτη ευθύνη της πτώχευσής μου». Και η επιστολή καταλήγει με ευθεία όσο κι ανατριχιαστική απειλή: «σας βεβαιώ ότι σ’ αυτό το αδιέξοδο ταξίδι μου αν δεν ικανοποιήσετε το δίκαιο αίτημά μου θα με “ακολουθήσετε” χωρίς επιστροφή... Να συμφωνήσουμε ότι κάποιος που είναι ή δηλώνει απελπισμένος δεν έχει επιλογές ούτε έλλογη σκέψη. Το ερώτημα είναι άλλο: επίσημο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ εγκρίνει και υιοθετεί ατομικές πρακτικές (πληρώστε μου τα δάνεια) μαζί με απειλές βίας, και τις προβάλλει στην πρώτη σελίδα; Ή απλώς περισσεύει το αντιμνημονιακό μένος; ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Στην σελίδα της Καθημερινής το παραπάνω άρθρο ακολουθείται από δεκάδες σχόλια αναγνωστών. Ξεχωρίζω ένα, της Δέσποινας, και σας το παραθέτω ως έχει... Κύριε Μανδραβέλη και όλοι όσοι διαβάζετε το σχόλιο μου. Ως πρώην υπάλληλος της ΕΕ, με 42 συντάξιμα χρόνια, νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω καλύτερα στο κείμενο του κυρίου. Είμαι σχεδόν 70% σίγουρη ότι ο κύριος αυτός δεν υπάρχει. Προσπαθώ να εξακριβώσω από τό όνομα αν πράγματι ο κύριος αυτός ήταν υπάλληλος της ΕΕ. Θα σας ενημερώσω μόλις έχω σίγουρη απάντηση. Αν ο κύριος αυτός ήταν πράγματι σε τόση απόγνωση θα μπορούσε (ειδικά για λόγους υγείας) να αποτανθεί στην κεντρική υπηρεσία της ΕΕ και να ζητήσει βοήθεια. Δεύτερον, εάν ο κ Βενιζέλος και ο κ Σαμαράς τον οδηγούν σε "αυτοχειρία" γιατί του "πετσοκόψανε την συνταξή του" σίγουρα θα μιλάει για την δεύτερη σύνταξη, κατά πάσα πιθανότητα παράνομη, που θα πρέπει να πέρνει από το ελληνικό κράτος. Από την Κοινότητα δεν μπορεί να πέρνει παρά μόνον σύνταξη αναπηρίας γιατί είναι 59 ετών και έχει μόνον 24 εργάσιμα χρόνια. Εξηγούμαι : Στην ΕΕ πέρνεις σύνταξη τώρα πιά μετά τα 65 και αφού έχεις κλείσει 35, το λιγότερο, εργάσιμα χρόνια και μη εξαγοράσιμα. Άρα σαν πρώην κοινοτικός υπάλληλος δεν μπορεί να έχει σύνταξη από ΒΡΧΛ παρά μόνον αναπηρική, και την αντίστοιχη ιατρική κάλυψη που αναλογεί στην αναπηρία του και πιστέψτε με είναι κάλυψη που δεν δημιουργεί χρέη. Αν συμβαίνει αυτό τότε η ελληνική σύνταξη, είναι παράνομη, γιατί δεν έχει το δικαίωμα να έργάζεται όταν έχει αναπηρία. Έτσι δεν είναι? Εκτός και αν μετέφερε τα δικαιώματά του στο Ελληνικό Κράτος για να πάρει από εδώ σύνταξη. Αλλά αυτό είναι κάπως "τραβηγμένο από τα μαλλιά". Δεν νομίζετε? Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό το άρθρο είναι στημένο. Ειδάλλως ο κύριος αυτός να μας πει σε ποιά υπηρεσία εργάσθηκε και τις αντίστοιχες ημερομηνίες. Υπάρχει απλός κόσμος σε πολλή χειρότερη κατάσταση και όμως δεν ακούγεται Φιλικά Το όλο θέμα με κάνει να αναρωτιέμαι... στον βωμό της "αγανάκτησης", της "εξέγερσης" και της "αντιμνημονιακής ψήφου"... όλα επιτρέπονται;... ακόμα και οι κατασκευασμένες "ειδήσεις"; |
Πρόκειται για ερωτήματα καθημερινά και πάντα επίκαιρα τα οποία με την κοινή λογική θα είχαν πιθανώς διαφορετικές απαντήσεις από αυτές που δίνονται από τους πολλούς.
Πέμπτη 12 Απριλίου 2012
Η χρήση της απελπισίας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου