Έχω την τύχη να έχω περάσει κάποια χρόνια της ζωής μου στο εξωτερικό, όχι μόνο ως φοιτήτρια αλλά και ως εργαζόμενη.
Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να καταλάβει τι σημαίνει πραγματική εργασία σε ένα οργανωμένο κράτος.
Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτή η ανεκτίμητη εμπειρία μου, με έχει κάνει να παρακολουθώ με άλλο μάτι όλα τα ρεπορτάζ για την νέα μετανάστευση των Ελλήνων.
Ομολογώ μάλιστα ότι πολλές φορές ακούω διάφορους, γνωστούς και φίλους, με περισσή ευκολία να δηλώνουν -ενίοτε “απειλητικά”- ότι θα φύγουν στο εξωτερικό και... γελάω χαιρέκακα!
Προ ημερών παρακολουθούσα την εκπομπή “σε πρώτο πλάνο” όπου η δημοσιογράφος Κατερίνα Αντωνοπούλου είχε μεταβεί στο Βερολίνο και έκανε ένα εκτεταμένο και λεπτομερές ρεπορτάζ για τους Έλληνες που αναζήτησαν εκεί την τύχη τους.
Παρατηρούσα λοιπόν την άνεση με την οποία κάποιοι εγκλιματίστηκαν στο εντελώς διαφορετικό κοινωνικό και εργασιακό καθεστώς της Γερμανίας και δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ πως θα ήταν η χώρα μας εάν δεχόμασταν να ζούμε και να εργαζόμαστε εδώ όπως το κάνουμε και όταν φεύγουμε στο εξωτερικό...
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρεται σε κάποιο σημείο της εκπομπής, ότι δηλαδή ρωτούν οι Έλληνες αν μπορούν να πάνε κι αυτοί στην Γερμανία και όταν τους απαντούν ότι χωρίς γνώσεις Γερμανικών είναι δύσκολο η αυθόρμητη ερώτηση είναι “καλά, δεν θα πάρω επίδομα;”!
Άντε τώρα να εξηγήσεις σε μερικούς ότι όταν μιλάμε για μετανάστευση δεν εννοούμε “θα παίρνω επίδομα από άλλο κράτος για να κάθομαι” αλλά εννοούμε “θα πάω σε ένα άλλο κράτος και θα πρέπει να εργαστώ πολύ σκληρά για να αποδείξω την αξία μου και να αμειφθώ ανάλογα”!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι σε ένα οργανωμένο κράτος, εσύ ο μετανάστης, χωρίς να έχεις συμβόλαιο εργασίας δεν μπορείς ούτε να νοικιάσεις σπίτι και όταν με το καλό βρεις δουλειά και σπίτι θα έρθει το κράτος να ελέγξει πόσοι μένουν μέσα!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι ένα ξένο κράτος δεν θα σου ανοίξει την αγκαλιά του για να σε καλοδεχθεί μόνο και μόνο επειδή είσαι Έλληνας αλλά θα πρέπει να ξεκινήσεις από χαμηλά και να εργαστείς σκληρά για να αποδείξεις την αξία σου!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι ακόμα και ο ηλεκτροσυγκολλητής από την ναυπηγοεπισκευαστική του Περάματος θα αναγκαστεί να περάσει εξετάσεις Γερμανικών (γλώσσας, ιστορίας, πολιτικής αγωγής) καθώς και να πάρει πιστοποίηση στο κάθε είδος της οξυγονοκόλλησης που θα κληθεί να κάνει!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι ο γιατρός, μπορεί να μην έχει λίστα αναμονής για ειδικότητα, να πληρώνεται πολύ περισσότερα από όσα θα έπαιρνε στην Ελλάδα και να έχει διάφορες ευκολίες στην εύρεση εργασίας αλλά θα κάνει και 24ωρες (ή και περισσότερο!) βάρδιες χωρίς ανάσα και χωρίς διαμαρτυρίες!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι... αν όλα αυτά τα έκαναν και στην Ελλάδα θα ήταν μία άλλη χώρα!
Όλοι όσοι φεύγουν στο εξωτερικό, εάν θεωρούν ότι θα “δουλεύουν” όπως στην Ελλάδα, απογοητεύονται και είτε αναγκάζονται να εγκλιματιστούν είτε επιστρέφουν βρίζοντας την “άτιμη κοινωνία”, την “άτιμη ξενιτιά” και -στην συγκεκριμένη περίπτωση τουλάχιστον- την Μέρκελ.
Και επειδή πολλοί θα μου πείτε ότι στην Γερμανία είναι όλα οργανωμένα και πληρώνεσαι πάρα πολύ καλά, απλά σκεφτείτε...
πως θα ήταν η Ελλάδα σήμερα αν είχαμε αυτή την νοοτροπία και αυτόν τον τρόπο ζωής και εργασίας που δεχόμαστε να έχουμε στο εξωτερικό;
μήπως θα ήμασταν κι εμείς μία πιο οργανωμένη χώρα, χωρίς οικονομικά προβλήματα και φυσικά με καλύτερους μισθούς;
Οι Έλληνες είναι γνωστό ότι όταν φύγουν στο εξωτερικό, διαπρέπουν!
Αυτό, για το δικό μου φτωχό μυαλουδάκι, αποδεικνύει ότι και μυαλό έχουμε και εργατικοί είμαστε αλλά χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας και οργάνωση.
Ας προσπαθήσουν λοιπόν, όλοι αυτοί που σκέφτονται να φύγουν, να εργαστούν στην Ελλάδα με τον τρόπο που θα το έκαναν στο εξωτερικό.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να καταλάβουμε ότι με την σημερινή νοοτροπία μας δεν θα βγάλουμε ποτέ άκρη.
Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε και πάλι στην ζωή μας την...
απλή κοινή λογική
ΥΓ : πραγματικά αξίζει να παρακολουθήσετε την εκπομπή ΕΔΩ
Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να καταλάβει τι σημαίνει πραγματική εργασία σε ένα οργανωμένο κράτος.
Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτή η ανεκτίμητη εμπειρία μου, με έχει κάνει να παρακολουθώ με άλλο μάτι όλα τα ρεπορτάζ για την νέα μετανάστευση των Ελλήνων.
Ομολογώ μάλιστα ότι πολλές φορές ακούω διάφορους, γνωστούς και φίλους, με περισσή ευκολία να δηλώνουν -ενίοτε “απειλητικά”- ότι θα φύγουν στο εξωτερικό και... γελάω χαιρέκακα!
Προ ημερών παρακολουθούσα την εκπομπή “σε πρώτο πλάνο” όπου η δημοσιογράφος Κατερίνα Αντωνοπούλου είχε μεταβεί στο Βερολίνο και έκανε ένα εκτεταμένο και λεπτομερές ρεπορτάζ για τους Έλληνες που αναζήτησαν εκεί την τύχη τους.
Παρατηρούσα λοιπόν την άνεση με την οποία κάποιοι εγκλιματίστηκαν στο εντελώς διαφορετικό κοινωνικό και εργασιακό καθεστώς της Γερμανίας και δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ πως θα ήταν η χώρα μας εάν δεχόμασταν να ζούμε και να εργαζόμαστε εδώ όπως το κάνουμε και όταν φεύγουμε στο εξωτερικό...
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρεται σε κάποιο σημείο της εκπομπής, ότι δηλαδή ρωτούν οι Έλληνες αν μπορούν να πάνε κι αυτοί στην Γερμανία και όταν τους απαντούν ότι χωρίς γνώσεις Γερμανικών είναι δύσκολο η αυθόρμητη ερώτηση είναι “καλά, δεν θα πάρω επίδομα;”!
Άντε τώρα να εξηγήσεις σε μερικούς ότι όταν μιλάμε για μετανάστευση δεν εννοούμε “θα παίρνω επίδομα από άλλο κράτος για να κάθομαι” αλλά εννοούμε “θα πάω σε ένα άλλο κράτος και θα πρέπει να εργαστώ πολύ σκληρά για να αποδείξω την αξία μου και να αμειφθώ ανάλογα”!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι σε ένα οργανωμένο κράτος, εσύ ο μετανάστης, χωρίς να έχεις συμβόλαιο εργασίας δεν μπορείς ούτε να νοικιάσεις σπίτι και όταν με το καλό βρεις δουλειά και σπίτι θα έρθει το κράτος να ελέγξει πόσοι μένουν μέσα!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι ένα ξένο κράτος δεν θα σου ανοίξει την αγκαλιά του για να σε καλοδεχθεί μόνο και μόνο επειδή είσαι Έλληνας αλλά θα πρέπει να ξεκινήσεις από χαμηλά και να εργαστείς σκληρά για να αποδείξεις την αξία σου!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι ακόμα και ο ηλεκτροσυγκολλητής από την ναυπηγοεπισκευαστική του Περάματος θα αναγκαστεί να περάσει εξετάσεις Γερμανικών (γλώσσας, ιστορίας, πολιτικής αγωγής) καθώς και να πάρει πιστοποίηση στο κάθε είδος της οξυγονοκόλλησης που θα κληθεί να κάνει!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι ο γιατρός, μπορεί να μην έχει λίστα αναμονής για ειδικότητα, να πληρώνεται πολύ περισσότερα από όσα θα έπαιρνε στην Ελλάδα και να έχει διάφορες ευκολίες στην εύρεση εργασίας αλλά θα κάνει και 24ωρες (ή και περισσότερο!) βάρδιες χωρίς ανάσα και χωρίς διαμαρτυρίες!
Άντε να τους εξηγήσεις ότι... αν όλα αυτά τα έκαναν και στην Ελλάδα θα ήταν μία άλλη χώρα!
Όλοι όσοι φεύγουν στο εξωτερικό, εάν θεωρούν ότι θα “δουλεύουν” όπως στην Ελλάδα, απογοητεύονται και είτε αναγκάζονται να εγκλιματιστούν είτε επιστρέφουν βρίζοντας την “άτιμη κοινωνία”, την “άτιμη ξενιτιά” και -στην συγκεκριμένη περίπτωση τουλάχιστον- την Μέρκελ.
Και επειδή πολλοί θα μου πείτε ότι στην Γερμανία είναι όλα οργανωμένα και πληρώνεσαι πάρα πολύ καλά, απλά σκεφτείτε...
πως θα ήταν η Ελλάδα σήμερα αν είχαμε αυτή την νοοτροπία και αυτόν τον τρόπο ζωής και εργασίας που δεχόμαστε να έχουμε στο εξωτερικό;
μήπως θα ήμασταν κι εμείς μία πιο οργανωμένη χώρα, χωρίς οικονομικά προβλήματα και φυσικά με καλύτερους μισθούς;
Οι Έλληνες είναι γνωστό ότι όταν φύγουν στο εξωτερικό, διαπρέπουν!
Αυτό, για το δικό μου φτωχό μυαλουδάκι, αποδεικνύει ότι και μυαλό έχουμε και εργατικοί είμαστε αλλά χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας και οργάνωση.
Ας προσπαθήσουν λοιπόν, όλοι αυτοί που σκέφτονται να φύγουν, να εργαστούν στην Ελλάδα με τον τρόπο που θα το έκαναν στο εξωτερικό.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να καταλάβουμε ότι με την σημερινή νοοτροπία μας δεν θα βγάλουμε ποτέ άκρη.
Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε και πάλι στην ζωή μας την...
απλή κοινή λογική
ΥΓ : πραγματικά αξίζει να παρακολουθήσετε την εκπομπή ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου