Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα της εποχής των μνημονίων είναι ότι οι δανειστές μας επέβαλαν την άγρια φορολογία σε ακίνητα, εισοδήματα και επιχειρήσεις. Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή αυτή υπήρξε στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αρνήθηκε να κάνει απολύσεις στον δημόσιο τομέα και επέλεξε την οδό των χαρατσιών. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν τόλμησε να αλλάξει πολιτική. Αν δεν το κάνει αυτή, θα το κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα!
Το 2009 ήταν αρκετό να απολύσουν όσους δημοσίους υπαλλήλους είχε προσλάβει η κυβέρνηση Καραμανλή με... ημιδιαφανείς όρους! Για να γλιτώσουν τα πολιτικά τους ρουσφέτια οδήγησαν στην σφαγή 1,5 εκατομμύριo εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Όλα αυτά είναι γνωστά.
Αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι σε μία κρίσιμη φάση που διάφορες τάσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης πίεζαν αφόρητα για να σταματήσει η διάλυση της μεσαίας τάξης μέσω της άγριας και άδικης φορολογίας των ακινήτων, η κυβέρνηση έκανε και πάλι μία ανάλογη στρατηγική επιλογή. Ο τότε υπουργός Οικονομίας Γιάννης Στουρνάρας πήρε την πρωτοβουλία και έκλεισε το θέμα λέγοντας ότι επρόκειτο για δίκαιους φόρους.
Και πάλι υπήρχαν δύο εναλλακτικές λύσεις: Είτε περικοπές δαπανών στον δημόσιο τομέα είτε φόροι στα ακίνητα. Η κυβέρνηση επέλεξε να μην ακουμπήσει τον δημόσιο τομέα και να πυροβολήσει την καρδιά του εκλογικού της σώματος. Για να μην είμαστε άδικοι, ο Γιάννης Στουρνάρας χρεώθηκε αυτή την επιλογή, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να αναλάβει από μόνος του ένα τόσο μεγάλο βάρος...
Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο. Μπορούμε όμως να τραβήξουμε μία γραμμή σε σχέση με το παρελθόν και να αποδείξουμε ότι έχουμε διδαχτεί από τα λάθη μας. Η μείωση των δαπανών του δημοσίου είναι ο μόνος δρόμος για να εξοικονομηθούν πόροι. Αν δεν το κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά θα το κάνει η επόμενη κυβέρνηση. Όσους νέους φόρους κι αν βάλουν δεν πρόκειται να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία. Απλά θα αυξάνονται μήνα με το μήνα οι πρώην εύποροι πολίτες που θα δηλώνουν και επίσημα πτωχοί και ανήμποροι να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ή όποιος αναλάβει να κυβερνήσει την χώρα στο άμεσο μέλλον δεν θα μειώσει τους φόρους επειδή θα αγαπήσει την μεσαία τάξη. Πολύ απλά θα διαπιστώσει ότι είναι αναποτελεσματικό να βάζει κανείς φόρους στους νεκρούς...
Η κυβέρνηση Σαμαρά, λοιπόν, θα πρέπει να επιλέξει αν αφήσει την δόξα της "αλλαγής" στην επόμενη κυβέρνηση ή θα σπεύσει η ίδια να πάρει τα εύσημα. Αν το καταλάβουν έχουν κάποιες πιθανότητες να διατηρηθούν στο παιγνίδι. Σε διαφορετική περίπτωση βλέπουμε την Νέα Δημοκρατία να συρρικνώνεται σε ποσοστά που δεν έχουν δει ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους.
Ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα της εποχής των μνημονίων είναι ότι οι δανειστές μας επέβαλαν την άγρια φορολογία σε ακίνητα, εισοδήματα και επιχειρήσεις. Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή αυτή υπήρξε στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αρνήθηκε να κάνει απολύσεις στον δημόσιο τομέα και επέλεξε την οδό των χαρατσιών. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν τόλμησε να αλλάξει πολιτική. Αν δεν το κάνει αυτή, θα το κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα!
Το 2009 ήταν αρκετό να απολύσουν όσους δημοσίους υπαλλήλους είχε προσλάβει η κυβέρνηση Καραμανλή με... ημιδιαφανείς όρους! Για να γλιτώσουν τα πολιτικά τους ρουσφέτια οδήγησαν στην σφαγή 1,5 εκατομμύριo εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Όλα αυτά είναι γνωστά.
Αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι σε μία κρίσιμη φάση που διάφορες τάσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης πίεζαν αφόρητα για να σταματήσει η διάλυση της μεσαίας τάξης μέσω της άγριας και άδικης φορολογίας των ακινήτων, η κυβέρνηση έκανε και πάλι μία ανάλογη στρατηγική επιλογή. Ο τότε υπουργός Οικονομίας Γιάννης Στουρνάρας πήρε την πρωτοβουλία και έκλεισε το θέμα λέγοντας ότι επρόκειτο για δίκαιους φόρους.
Και πάλι υπήρχαν δύο εναλλακτικές λύσεις: Είτε περικοπές δαπανών στον δημόσιο τομέα είτε φόροι στα ακίνητα. Η κυβέρνηση επέλεξε να μην ακουμπήσει τον δημόσιο τομέα και να πυροβολήσει την καρδιά του εκλογικού της σώματος. Για να μην είμαστε άδικοι, ο Γιάννης Στουρνάρας χρεώθηκε αυτή την επιλογή, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να αναλάβει από μόνος του ένα τόσο μεγάλο βάρος...
Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο. Μπορούμε όμως να τραβήξουμε μία γραμμή σε σχέση με το παρελθόν και να αποδείξουμε ότι έχουμε διδαχτεί από τα λάθη μας. Η μείωση των δαπανών του δημοσίου είναι ο μόνος δρόμος για να εξοικονομηθούν πόροι. Αν δεν το κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά θα το κάνει η επόμενη κυβέρνηση. Όσους νέους φόρους κι αν βάλουν δεν πρόκειται να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία. Απλά θα αυξάνονται μήνα με το μήνα οι πρώην εύποροι πολίτες που θα δηλώνουν και επίσημα πτωχοί και ανήμποροι να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ή όποιος αναλάβει να κυβερνήσει την χώρα στο άμεσο μέλλον δεν θα μειώσει τους φόρους επειδή θα αγαπήσει την μεσαία τάξη. Πολύ απλά θα διαπιστώσει ότι είναι αναποτελεσματικό να βάζει κανείς φόρους στους νεκρούς...
Η κυβέρνηση Σαμαρά, λοιπόν, θα πρέπει να επιλέξει αν αφήσει την δόξα της "αλλαγής" στην επόμενη κυβέρνηση ή θα σπεύσει η ίδια να πάρει τα εύσημα. Αν το καταλάβουν έχουν κάποιες πιθανότητες να διατηρηθούν στο παιγνίδι. Σε διαφορετική περίπτωση βλέπουμε την Νέα Δημοκρατία να συρρικνώνεται σε ποσοστά που δεν έχουν δει ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους.
ΠΗΓΗ capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου