ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ

Δημοσιεύθηκε στο «Παρόν»:


«Τι θα σήμαινε, άραγε, η εκλογή Σαμαρά στην ηγεσία τής Νέας Δημοκρατίας;


• Πρώτον, ότι θα αναδειχθεί αρχηγός κόμματος εξουσίας στην Ελλάδα, εθνοκεντρικός και ευρωπαίος ταυτόχρονα. Όπως συμβαίνει σήμερα, με τους περισσότερους σοβαρούς ηγέτες της Ευρώπης.Οι οποίοι στηρίζουν απόλυτα την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση, αλλά δίνουν προτεραιότητα στο εθνικό συμφέρον των χωρών τους. Ή τουλάχιστον παίρνουν το εθνικό συμφέρον τους πολύ στα σοβαρά. Δεν σπεύδουν να το υποτάξουν στις θελήσεις και τα νεύματα της ευρω-γραφειοκρατίας. Που δεν βρίσκεται και «στα πάνω της» τον τελευταίο καιρό, έτσι κι αλλιώς…


• Δεύτερον, γνωρίζει πολύ καλά τόσο τα ζητήματα της οικονομίας, όσο και της εξωτερικής πολιτικής. Και στους δύο αυτούς κρίσιμους τομείς έχει πλούσια πείρα και στέρεες απόψεις. Δεν εξαρτάται από τους εκάστοτε συμβούλους του.


• Τρίτον, είναι καλός τεχνοκράτης, αλλά έχει και ευρύτερη παιδεία. Πράγμα σπάνιο γενικότερα. Κι ακόμα σπανιότερο για πολιτικούς ηγέτες πρώτης γραμμής.


• Τέταρτον, είναι πολύ μετριοπαθής, αλλά διαθέτει και θάρρος. Συνήθως αυτές οι δύο αρετές είναι αμοιβαία αποκλειόμενες. Στην περίπτωσή του Σαμαρά συμπίπτουν απολύτως. Λένε συνεργάτες του (αλλά κι αντίπαλοί του), ότι τον πείθεις εύκολα όταν έχεις δίκιο, αλλά δεν τον μεταπείθεις ποτέ όταν υπερασπίζεται τα βαθύτερα πιστεύω του…


• Πέμπτον, είναι εκ φύσεως συναινετικός κι ενωτικός, αλλά γίνεται και συγκρουσιακός όταν χρειάζεται. Κι αυτές οι δύο αρετές είναι σχεδόν πάντα αμοιβαία αποκλειόμενες στους πολιτικούς ηγέτες. Ο Σαμαράς διαθέτει και τις δύο.


• Έκτον, έχει τη δυνατότητα να συνθέτει απόψεις με μεγάλη απόκλιση μεταξύ τους. Κι αυτό ίσως είναι η μεγαλύτερη «προστιθέμενη αξία» που φέρνει στο πολιτικό σύστημα:Συνήθως οι πολιτικοί είναι στα Οικονομικά είτε κρατιστές είτε νεοφιλελεύθεροι…Ο Σαμαράς έχει ισχυρές Κεϋνσιανές επιρροές από τα φοιτητικά του χρόνια, αλλά προβάλλει τις πιο σθεναρές αντιστάσεις στη φορολόγηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.Είναι ο μόνος, ίσως, από τους πολιτικούς πρώτης γραμμής που θέτει το πρόβλημα των στρεβλώσεων των αγορών.


Ως αληθινός Φιλελεύθερος ζητάει αποκατάσταση του ανταγωνισμού, άρα χτύπημα των καρτέλ.


Ως γνήσιος Κεϋνσιανός ζητάει να ενισχυθούν οι...


δαπάνες με υψηλό πολλαπλασιαστή (κυρίως η εισοδηματική ενίσχυση των ασθενέστερων), καθώς και με υψηλή απόδοση (όπως οι δημόσιες επενδύσεις σε ανταγωνιστικούς τομείς).
Επίσης, είναι ο μόνος που υποστήριξε μιαν άποψη αληθινά επαναστατική (στην Ελλάδα): ότι με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές μπορεί το Δημόσιο να αντλήσει μεγαλύτερα έσοδα.


Συνθέτει διαφορετικές προτάσεις της εφαρμοσμένης Οικονομικής και είναι αντίθετος μόνο με τον Μονεταρισμό. Όπως απέδειξε και η περιβόητη διαμάχη του με τον Κεντρικό Τραπεζίτη Ζαν Κλόντ Τρισσέ το 2006 στην Ευρωβουλή (για την οποία, μάλιστα, απέσπασε κολακευτικά σχόλια από το διεθνή Τύπο, από το Βρετανικό «Guardian» ως τη αμερικανική «Wall Street Journal»)…


• Έβδομον, έχει μεγάλες συμπάθειες στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, και στις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος, χωρίς κανείς να τον θεωρεί «πειθήνιο φίλο» του. Για την ακρίβεια, πολλοί τον θεωρούν φίλο τους. Όμως, κανείς δεν τον θεωρεί «πειθήνιο»…


• Όγδοον, κι ίσως το σημαντικότερο: Όπως δείχνουν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, έχει πολύ μεγάλες συμπάθειες και εκτός Νέας Δημοκρατίας: Από το ΠΑΣΟΚ (κι όχι μόνο το «πατριωτικό») ως τον ΛΑΟΣ. Ακόμα και μέσα στην Αριστερά έχει επιρροή, αν όχι «διείσδυση»…


• Ένατον, δεν μπερδεύεται στα… προφανή (τα οποία, στην Ελλάδα, είναι ακριβώς εκεί όπου τα «θαλασσώνουμε» συνήθως):Στην εσωκομματική συζήτηση για την στρατηγική ανασυγκρότησης της Νέας Δημοκρατίας είπε το απλό: Δεν θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε ξανά τους ψηφοφόρους που μας έφυγαν και πήγαν στο ΠΑΣΟΚ (ή στον ΛΑΟΣ) πριν φέρουμε πίσω εκείνους που μας έφυγαν και δεν πήγαν πουθενά, έμειναν σπίτι τους κι έκαναν αποχή.Δεν θα μπορέσουμε να κερδίσουμε αυτούς που πέρασαν «απέναντι», αν δεν κερδίσουμε, προηγουμένως, αυτούς που έμειναν δίπλα μας.


• Δέκατον: είναι ο πρώτος και μόνος πολιτικός ηγέτης της Κεντροδεξιάς που έθεσε το απαγορευμένο θέμα: της Ιδεολογίας.
- Η Νέα Δημοκρατία είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα που δεν υπερασπίζεται τις ιδέες του (κι ενίοτε κολακεύει τις ιδέες των αντιπάλων του, τις οποίες επίσης δεν πιστεύει - ούτε αυτές)
- Η Νέα Δημοκρατία είναι το μόνο Κεντροδεξιό Κόμμα στην Ευρώπη που διστάζει να μιλήσει ανοικτά για πατριωτισμό, για ανταγωνιστικότητα, για μεσαία τάξη…
Ο Σαμαράς έσπασε τα ταμπού! Και τον κατηγόρησαν ότι κάνει… «περιχαράκωση»!
Ποια «περιχαράκωση»; Τους προτείνει τις βασικές αρχές που αποδέχονται όχι μόνο όλα τα Κεντροδεξιά Κόμματα της Ευρώπης, αλλά και αρκετά από τα Κεντροαριστερά Κόμματα εξουσίας. Που παραμένουν στην εξουσία, επειδή ακριβώς προσχώρησαν στις φιλελεύθερες αντιλήψεις…


Η πολεμική κάποιων κατά Σαμαρά είναι μέτρο της πολιτικής υπανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας.Και η εκλογή Σαμαρά θα σημάνει το τέλος αυτής της υπανάπτυξης.
Θα αποκτήσει η Ελλάδα, επιτέλους, μια σύγχρονη Κεντροδεξιά που δεν φοβάται τον ίσκιο της, δεν ντρέπεται για τις ιδέες της και τολμά να τις προβάλλει και να κερδίζει πολιτικές μάχες;


Κυριακή κοντή γιορτή…»

Τελικά...ομολογώ! Θα πάω να ψηφίσω!

Ευχαριστώ τους υποστηρικτές της Ντόρας που κατάφεραν να κάνουν ακόμα και μένα να πάω την Κυριακή. 

Έχω μάθει να μην βάζω "το χέρι μου στην φωτιά" για κανέναν, πόσο μάλλον για έναν πολιτικό. Το σίγουρο όμως είναι ότι τα πεπραγμένα της Ντόρας δεν συμπίπτουν με τις απόψεις μου και τις αρχές μου. Άρα δέχομαι όλα τα παραπάνω και ελπίζω να μην τα ξεχάσει και ο Αντώνης μετά την εκλογή του.

ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ...

Η μεσαία τάξη είναι αυτή που αποδεδειγμένα κινεί την οικονομία. Είναι αυτή που ναι μεν δεν έχει τεράστια ποσά αλλά έχει τόσα ώστε να μπορεί να επενδύει ή να καταναλώνει. Για το καλό ενός κράτους η μεσαία τάξη πρέπει να είναι πολυπληθής και να αισθάνεται οικονομική ασφάλεια για το αύριο ώστε να μην κάνει οικονομία αλλά να τοποθετεί ότι της περισσεύει στην οικονομική ανάπτυξη.
Δυστυχώς το Ελληνικό κράτος, ως συνήθως, πρωτοτυπεί και ξαναγράφει τους βασικούς κανόνες της οικονομικής επιστήμης.
Τα τελευταία χρόνια λοιπόν οι “ειδικοί” του υπουργείου οικονομικών έχουν την λογική “η μεσαία τάξη έχει τα λεφτά από εκεί να πάρουμε”! Βέβαια με αυτόν τον τρόπο παγώνει η αγορά, το κράτος δεν εισπράττει ΦΠΑ, δίνει περισσότερα επιδόματα ανεργίας, μειώνει τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων κλπ. Είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν φαίνεται να τον καταλαβαίνουν ή δεν τους ενδιαφέρει!
Τί έχουμε μάθει τα τελευταία χρόνια;

-Έχουμε μάθει ότι το να έχεις ένα αξιοπρεπές αυτοκίνητο με καλές επιδόσεις και όσο πιο ασφαλές γίνεται είναι είδος πολυτελείας. Ο Έλληνας πρέπει να είναι ο κακομοίρης της Ευρώπης ο οποίος θα κυκλοφορεί με αυτοκίνητα έως 1400 κυβικά τα οποία μάλιστα θα έχει ακριβοπληρώσει. Οτιδήποτε παραπάνω θα του στοιχίσει  ακριβά σε τέλη κυκλοφορίας, ασφάλιστρα, φόρους κατά την αγορά, τεκμήριο διαβίωσης κλπ.
-Έχουμε μάθει ότι το σπίτι πάνω από 150τμ είναι είδος πολυτελείας για μία οικογένεια. Ο Έλληνας πρέπει να είναι ο κακομοίρης της Ευρώπης ο οποίος πρέπει να ζει σε μικρά ή μεσαία διαμερίσματα. Αν τυχών θέλει μονοκατοικία με οικόπεδο ή σπίτι πάνω από 150τμ θα το πληρώσει ακριβά σε φόρους για την κατοχή, την μεταβίβαση, την κληροδότηση, για τον δήμο, για το κράτος κλπ. Καπάκι σε όλα αυτά, μια και τα ακίνητα δεν κρύβονται, θα πληρώνει και μία έκτακτη εισφορά κάθε φορά που το κράτος αισθάνεται οικονομική ανασφάλεια.
-Έχουμε μάθει ότι τα 60.000 ευρώ ετησίως είναι εισόδημα πολυτελείας. Τη στιγμή που για την υπόλοιπη Ευρώπη είναι ένα μέσο εισόδημα... ο  Έλληνας πρέπει να είναι ο κακομοίρης της Ευρώπης ο οποίος θα ζει την οικογένεια του με κάτω από 60.000 ευρώ το χρόνο. Αν βγάλει παραπάνω θα το πληρώσει ακριβά. Θα ανέβει φορολογική κλίμακα βάζοντας το κράτος συνεταίρο στα έσοδά του σχεδόν με 50-50 αλλά θα πληρώνει και έκτακτη εισφορά όποτε το κράτος αισθάνεται οικονομική ανασφάλεια. Αποτέλεσμα; Θα μείνει και αυτός με καμιά τριανταριά χιλιάδες μετά φόρων να έχει να πορεύεται! Όλα αυτά ενώ αποδεδειγμένα είμαστε πρώτοι ή από τους πρώτους στην Ευρώπη σε ακρίβεια  ακόμα και στα αγαθά πρώτης ανάγκης.
Εκτός όλων αυτών ο  Έλληνας πρέπει να είναι ο κακομοίρης της Ευρώπης και να του το θυμίζουν  καθημερινά. Να ταλαιπωρείται στις ουρές του ΙΚΑ, στις ουρές της εφορίας, στις ουρές αχαρακτήριστων νοσοκομείων, στους άθλιους δρόμους, κλπ, κλπ. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!
Βέβαια πάντα υπάρχει μία δικαιολογία για όλα αυτά. Η πιο “κλασική” είναι τα “άδεια ταμεία”. Υπάρχουν όμως και οι πιο πρωτότυπες, πχ αυξάνονται οι τιμές (φόροι) σε ποτά και τσιγάρα για το καλό μας. Όπως είπε ο Πάγκαλος σε πρωινή εκπομπή στις 23/11 “η κατάχρηση κάνει κακό στην υγεία”!!!
Όλα λοιπόν σε αυτήν την χώρα συνηγορούν στο ότι πρέπει να είμαστε κακομοίρηδες και να ζούμε λιτά και μίζερα.
Το θέμα είναι όμως ότι οι “κακομοίρηδες” συνεχίζουν πάντα  να πληρώνουν ετησίως βοήθεια στις γειτονικές χώρες, βοήθεια σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, κοινωνικό τουρισμό για τους...πιο κακομοίρηδες, στρατιές δημοσίων υπαλλήλων με προνόμια και φοροαπαλλαγές, υπέρογκους μισθούς σε “εκλεκτούς”, συνταξιούχους ετών 40-50, εκατοντάδες ΜΚΟ και “πολιτιστικά happenings”κλπ.
Το ερώτημα λοιπόν είναι:
Είμαστε κακομοίρηδες που ζούμε σε “πλούσιο κράτος”; Εμείς κάνουμε οικονομία ενώ το κράτος σπαταλάει ασύστολα όσα μας παίρνει;
Με την κοινή λογική....ΝΑΙ!

ΠΙΚΡΑ...

Πέρασε και το έκτακτο συνέδριο της ΝΔ και το τί ακούσαμε δεν λέγεται! Πραγματικά οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν τίποτα. Χάσανε με πάνω από 10% διαφορά, πολλά προβεβλημένα στελέχη πήγαν σπίτι τους κλπ. Και λοιπόν; Κάνανε ένα ανούσιο συνέδριο που το μόνο που έμεινε είναι πίκρα.
Πίκρα 1:
Όταν η συζήτηση γίνεται με όρους “πώς θα ξαναγίνουμε κυβέρνηση” (θυμίζει “χαλίφης στη θέση του χαλίφη”!) μάλλον οι αντιδράσεις είναι αρνητικές. Ποτέ δεν δέχτηκα ότι “η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού”. Η πολιτική έχει αρχές, αξίες και ιδανικά σταθερά και δεν πάει με το ρεύμα των καιρών. Η λογική του δεξιο-κεντρο-αριστερού κόμματος για να μαζεύει ψήφους από όλες τις μεριές πάσχει. Αν είσαι ικανός πολιτικός πείσε τον κόσμο ότι οι αρχές και οι αξίες σου είναι οι σωστές αλλιώς... δεν αξίζει να είσαι πολιτικός και μάλιστα χωρίς κοινή λογική.
Πίκρα 2:
Οι κομματικές οργανώσεις θεωρούνται το ατού όσον αφορά τις διαδικασίες και την δημοκρατική έκφραση της βάσης. Δυστυχώς κανένας δεν δείχνει να έχει καταλάβει ότι οι κομματικές οργανώσεις είναι μέρος του προβλήματος. Αυτές τις ημέρες με αφορμή την εκλογή προέδρου οι δημοσιογράφοι αλλά και οι σύνεδροι συζητούσαν για οικογενειοκρατία, μηχανισμούς, ζυμώσεις κλπ. Όλα αυτά όμως είναι η κορυφή του παγόβουνου. Οι ίδιες οι ΝΟΔΕ βασίζονται στην οικογενειοκρατία, στους μηχανισμούς κλπ. Οι εκλογές τους ήταν και είναι για τα μάτια του κόσμου. Στην ΝΟΔΕ της περιοχής μου θυμάμαι τους ίδιους από μαθήτρια! Οι μηχανισμοί λοιπόν είναι ήδη “εντός των τειχών” και είναι τόσο εμφανείς που απέχουν πια από την κοινή λογική.
Πίκρα 3:
Το συνέδριο κράτησε δύο μέρες ώστε να μπορεί  να γίνει  ουσιαστική  συζήτηση. Με τα σημερινά προβλήματα του κόμματος  και της κοινωνίας το πιο καίριο θέμα  είναι ο Μητσοτάκης το '60 και ο Σαμαράς το '90; Δηλαδή για το -10% πότε θα γίνει συζήτηση; Το 2020; Ποιόν νομίζετε ότι αφορά;  Σας στείλαμε ένα μήνυμα, ή μάλλον δύο με τις ευρωεκλογές. Πότε θα τα πάρετε; Νομίζω ότι η καλύτερη ατάκα του συνεδρίου ήταν του Π. Ψωμιάδη:”Οι πρώτες σειρές να πάνε σπίτι τους”... αν και εγώ θα έστελνα πολύ περισσότερους.
Με λίγα λόγια:
Ελπίζω ο κόσμος να ξεπεράσει την πίκρα του και να πάει στις κάλπες. Δυστυχώς νομίζω ότι θα είναι δύσκολο αφού χάθηκε και η μοναδική ευκαιρία του συνεδρίου για ουσιαστική  πολιτική συζήτηση ...για το σήμερα και το αύριο.
Ξεκαθαρίζοντας την θέση μου ξαναλέω ότι δεν θα πάω να ψηφίσω. Δεν αναλαμβάνω την υποχρέωση να ακολουθώ αυριανές επιλογές (άγνωστες σήμερα!)  και να υπερασπίζομαι ότι και αν κάνει το κόμμα στο οποίο έχω εγγραφεί.
Θέλω να κρατήσω ακέραιες την ελευθερία μου και την κοινή λογική μου.

ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ....

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί!!!
Τον τελευταίο καιρό έχουν έρθει τα πάνω κάτω!
Ο Κακλαμάνης (βλέπε ΠΟΛ.ΑΝ.) στηρίζει την Ντόρα (βλέπε Μητσοτάκη)!
Ο Έβερτ (βλέπε εποχές '90) στηρίζει την Ντόρα (βλέπε Μητσοτάκη)!
Τί άλλο θα δούμε;!
Έχω ακούσει άνθρωπο που πολιτεύτηκε με την ΠΟΛ.ΑΝ., στιγματίστηκε και πολεμήθηκε από τους τοπικούς “Μητσοτακικούς” τους οποίους έβριζε μέχρι εχθές να στηρίζει Ντόρα!!!
Έχω ακούσει άνθρωπο του Αβραμόπουλου επί εποχής δημαρχίας του να στηρίζει Ντόρα!!! (αλήθεια ο Αβραμόπουλος γιατί παραιτήθηκε; Θέλει να βγει η Ντόρα από την πρώτη εκλογή;)
κλπ,κλπ,κλπ,
Και όλα αυτά για την γνωστή ρήση του Γιακουμάτου: “Δεν ψηφίζω αρχηγό, ψηφίζω αυριανό πρωθυπουργό”!!!
Με λίγα λόγια, βάσει δημοσκοπήσεων, η πλειοψηφία της ΝΔ θα είναι ικανοποιημένη με αρχηγό και αυριανό πρωθυπουργό την Ντόρα!
Λένε ότι μόνο η Ντόρα μπορεί να κερδίσει τον ΓΑΠ και αναρωτιέμαι γιατί. Μήπως επειδή είναι ένας ΓΑΠ με φούστα και είναι πιο political correct;
Λυπάμαι αλλά εγώ δεν βρίσκω άλλη διαφορά!
Τί να πρωτοθαυμάσω από την θητεία της ως ΥΠΕΞ; Το αεροπλάνο των Σκοπίων στην Κέρκυρα, το αμίμητο “Ναι στον όρο “Μακεδονία” αλλά με γεωγραφικό προσδιορισμό” (αλήθεια, αυτό δεν το ξέραμε πριν τις εκλογές αλλά μια χαρά το κατάπιαμε!), την σθεναρή στάση της έναντι της Τουρκίας  ή την “ανεξάρτητη” από τις ΗΠΑ εξωτερική πολιτική της;
Δηλαδή ο ΓΑΠ τί διαφορετικό θα έκανε;
Δεν βλέπω όμως διαφορές ούτε στην κοινωνική πολιτική, ούτε στην οικονομική πολιτική...γενικά ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΔΙΑΦΟΡΕΣ!
Βέβαια θα μου πείτε... “η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη... ο κοινωνικός φιλελευθερισμός..” κλπ
Καταρχάς γιατί κεντροδεξιά; Πότε υπέκυψε η ΝΔ στα σημεία των (αριστερών) καιρών και ντρέπεται να πει την λέξη ΔΕΞΙΑ; Αναρωτιέμαι, πόσοι δεξιοί της έμειναν μετά από όλα αυτά;
Ύστερα πάει σε διάφορες συγκεντρώσεις και μιλάει για “κοινωνικό φιλελευθερισμό”.  Πόσοι καταλαβαίνουν τί εννοεί; Ξέρουν π.χ. οι συντηρητικοί ΝΔκράτες ότι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι υπέρ του γάμου ομοφυλοφίλων; Και αν το ξέρουν συμφωνούν; Ή μήπως δεν ξέρουν ακριβώς τί εννοεί αλλά ακούγεται βαρύγδουπο και σοβαρό;
Άσε πια αυτό το “Εγώ ποτέ δεν έφυγα από το κόμμα”!
Το θέμα για μένα δεν είναι ποιος έφυγε και ποιος έμεινε. Όσο ήσουν εκεί κυρία μου τί έκανες; Γιατί αν είναι να καταστρέφεις το οικοδόμημα, λίγο με απασχολεί αν το χτυπάς από έξω ή αν του τρως τα θεμέλια από μέσα!!! Να μη σου πω ότι το δεύτερο είναι πιο αποτελεσματικό για σίγουρη κατάρρευση.

Όχι λοιπόν.
Μπορεί να'χει ο καιρός γυρίσματα.
Μπορεί η συμπεριφορά πολλών να έχει γυρίσματα.
Εγώ όμως δεν γυρνάω τις απόψεις μου. Πιθανών με τον Σαμαρά να υπήρχε κάποια διαφορά και να το σκεφτόμουν, αλλά με την Ντόρα μπαίνει η ταφόπλακα.
Δεν ξέρω πόσοι θα πάνε στην κάλπη τελικά. Το σίγουρο είναι ότι για την ΝΔ θα αρχίσει μία καινούργια εποχή.
Εύχομαι, για την Ελλάδα, να πάνε όλα καλά, αν και δεν το βλέπω.

Όσο για μένα;
Δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχουν και άλλοι σοβαροί δεξιοί που ξέρουν τί πρεσβεύουν και είναι σταθεροί στις αξίες τους. Κάπου θα στεγαστούμε και μεις. Το σίγουρο είναι ότι αν κάποια στιγμή υπάρξει ένα σοβαρό δεξιό κόμμα θα με βρει μαζί του μια και το ΛΑΟΣ αυτή την στιγμή είναι μία πρόσκαιρη λύση δεξιού μεν αλλά όχι και σοβαρού κόμματος.
Ζω λοιπόν με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα βρεθούν και άλλοι σοβαροί δεξιοί έχοντας αξίες, ιδανικά και απλά κοινή λογική...