ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ...

"Στον άνθρωπο με κακή αγωγή, το θάρρος γίνεται θράσος, η σοφία σχολαστικότητα, η ευφυΐα κοροϊδία, η απλότητα βαναυσότητα και η καλοσύνη γίνεται κολακεία..."
( John Locke, 1632-1704, Άγγλος φιλόσοφος)



Θράσος είναι το θάρρος γι’ αυτά που δεν πρέπει να τολμά κανείς
(Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, 327-390 μ.Χ., Άγιος)



Οι άνθρωποι που επιβιώνουν με θράσος φοβούνται τους ανθρώπους με ταλέντο.. Όχι γιατί οι άνθρωποι με ταλέντο κάνουν κάτι εναντίον τους... Αλλα γιατί τους θυμίζουν ποσο πραγματικά κατώτεροι είναι...
(Ιούλιος Καίσαρ)

Τα παραπάνω -αλλά και πολλά άλλα- έχουν ειπωθεί ανά τους αιώνες για το θράσος.

Κι όμως κάποιοι δεν μαθαίνουν ούτε από τις ρήσεις παλαιοτέρων μεγάλων ανδρών αλλά ούτε καν από τα παθήματά τους.

Ποια θα ήταν αλήθεια η εξέλιξη του Ευάγγελου Βενιζέλου εάν, εκείνο το περιβόητο βράδυ, το περίσσιο θράσος και η έπαρσή του δεν είχαν υπερισχύσει της λογικής και είχε αντιδράσει διαφορετικά στον καφέ;

Δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί ο Ε. Βενιζέλος είναι ασυγκράτητος!

Σήμερα οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές αλλά ο "δημοκράτης" και "προοδευτικός" Βενιζέλος δείχνει και πάλι τον κακό του εαυτό.

Αντί για να μελετήσει με σοβαρότητα και λογική τα αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων, που αν συμφωνούν -όλες!- σε κάτι αυτό είναι η επιθυμία των ψηφοφόρων για σταθερότητα, αποφάσισε να αφήσει και πάλι το "θηρίο" ελεύθερο και να προσπαθήσει να εκβιάσει ένα ευνοϊκό εκλογικό αποτέλεσμα για την "Ελιά".

Προσωπικά, τείνω να συμφωνήσω με τον Πάγκαλο (ασχολίαστο...) ο οποίος μίλησε για "άθλιο και αφελή εκβιασμό και τακτική αυτοκτονίας του προέδρου του ΠΑΣΟΚ".

Αυτό που πραγματικά δεν καταλαβαίνω είναι το όφελος που επιθυμεί το ΠΑΣΟΚ με δηλώσεις όπως...  "αν καταψηφιστεί η Ελιά η χώρα θα γίνει Ουκρανία το βράδυ των εκλογών" ή "Ελιά ή εθνικές κάλπες".

Είναι δυνατόν να θεωρεί ότι μπορεί να πιάνουν τέτοιοι εκβιασμοί τη σήμερον;

Είναι δυνατόν να θεωρεί ότι όλα αυτά δείχνουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα;

Δεν ξέρω εάν ο Βενιζέλος θα κάνει πράξη τον ωμό και θρασύτατο εκβιασμό του αλλά σε περίπτωση που αφήσει το "θηρίο" να αποφασίσει βάζω από τώρα στοίχημα για την δύναμη του ΠΑΣΟΚ ή της Ελιάς ή όπως αλλιώς το ονομάσουν στις βουλευτικές εκλογές που θα έχει προκαλέσει!

Κάποιοι πιο ψύχραιμοι από το περιβάλλον του, μιλούν για αναδίπλωσή του σε περίπτωση που τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι τόσο θετικά όσο τα περιμένουν αλλά ο Βενιζέλος φαίνεται να επιμένει σταθερά και δημόσια.

Ίσως το θράσος του να κρύβει τον πανικό που του προκαλεί άλλο ένα "κακό" εκλογικό αποτέλεσμα καθώς βλέπει την καρέκλα του στο ΠΑΣΟΚ να τρίζει...

Ίσως να ελπίζει πραγματικά ότι μπορεί να εκβιάσει ένα θετικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές για να κάνει και πάλι "αρχηγικές" εμφανίσεις "σωτήρα" και "ρυθμιστή" των πάντων...

Ίσως, απλά "αυτός να είναι ο Βαγγέλης" όπως ακούγεται από κάποιους...

Σε κάθε περίπτωση όμως...

"Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν."
(δυο πράγματα είναι αντίθετα στη λήψη σωστής απόφασης, 

η βιασύνη και η οργή)

Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός

Οι ευρωεκλογές είναι κοντά και θα κριθεί εκ του αποτελέσματος η εκβιαστική τακτική του Ευάγγελου Βενιζέλου,  αρκεί όλοι μας να ψηφίσουμε με την...

απλή κοινή λογική...

ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΧΙΟΥΜΟΡ...

Παρακολουθούσα σήμερα το μεσημέρι μία ενημερωτική εκπομπή και βλέποντας τον Βενιζέλο να βραβεύει τον πρόεδρο της COSCO δεν μπόρεσα να κρατήσω το γέλιο που μου βγήκε εντελώς αυθόρμητα.

Τελικά, σκέφτηκα, η ιστορία έχει χιούμορ!

Βενιζέλος...  ο ισχυρός ανήρ του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ...

Πάω στοίχημα ότι στα νιάτα του έχει βρεθεί σε πορείες φωνάζοντας “έξω οι βάσεις του θανάτου”.
Πολύ αργότερα, βρέθηκε στο υπουργείο αμύνης και στο υπουργείο εξωτερικών να συνδιαλέγεται γεμάτος καμάρι με ΝΑΤΟϊκούς και Αμερικανούς αφήνοντας στην άκρη το “επαναστατικό” του παρελθόν!

Θεωρώ επίσης βέβαιο, κάποια στιγμή της νεανικής του ζωής να έχει φωνάξει και  “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” ζητώντας την αποχώρηση της χώρας και από την τότε ΕΟΚ.
Πολύ αργότερα, βρέθηκε υπουργός οικονομικών να συνδιαλέγεται με τους εταίρους μας ζητώντας τους την στήριξη της χώρας και της οικονομίας της!

Και ενώ θα περίμενε κανείς κάτι να έχει καταλάβει τόσα χρόνια τώρα και να έχει γίνει πιο προσεκτικός, έρχεται σήμερα πάλι η ιστορία να του υπενθυμίσει πόσο χιούμορ έχει και πόσο της αρέσει να σπάει πλάκα.

Το ΠΑΣΟΚ του οποίου σήμερα ηγείται ο Βενιζέλος, πριν από ελάχιστα χρόνια διαδήλωνε στο λιμάνι του Πειραιά κατά της επένδυσης της COSCO!

Προεκλογικά μάλιστα το ΠΑΣΟΚ δήλωνε ότι το λιμάνι (και όλα τα δίκτυα, υποδομές, κλπ) πρέπει να είναι δημόσιο με αποτέλεσμα οι οπαδοί του να ονειρεύονται ότι μόλις ο “Γιώργος” γίνει πρωθυπουργός θα πετάξει τους Κινέζους στην θάλασσα!

Σήμερα όμως, τέσσερα χρόνια μετά, ο Βενιζέλος καμαρωτός-καμαρωτός, γελαστός και εμφανώς ικανοποιημένος, τιμά τον πρόεδρο της COSCO  με το παράσημο του Μεγαλόσταυρου του Φοίνικα μιλώντας για τον ίδιο και την εταιρεία του με τα καλύτερα λόγια.

Φαντάζομαι ότι η ιστορία είναι πλέον πεσμένη στο πάτωμα και ταράζει από τα γέλια!

Όσο για όλους εμάς του υπόλοιπους που απλώς παρακολουθούμε άφωνοι και αυτές τις μεταλλάξεις του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του, προσπαθούμε να καταλάβουμε εάν η σημερινή βράβευση δείχνει σημάδια ωριμότητας ή πολιτικού καιροσκοπισμού.

Ας ελπίσουμε ότι πλέον, Βενιζέλος και ΠΑΣΟΚ, κατανοούν την κρισιμότητα της κατάστασης και έχουν αποφασίσει -έστω και πρόσκαιρα- να βάλουν στην άκρη την προσωπική προβολή και τα μικροπολιτικά συμφέροντα και να σοβαρευτούν, διαφορετικά... το μέλλον όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και της χώρας προδιαγράφεται ζοφερό!

Απλή κοινή λογική...

ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ...

Ανήμερα του Αγίου Πνεύματος ανακοινώθηκε το νέο κυβερνητικό σχήμα.

Αν κρίνω από τα μηνύματα που βρήκα σήμερα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο μάλλον δεν είμαι η μόνη απογοητευμένη και αγχωμένη.

Η επιστροφή “επαγγελματιών” υπουργών του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση νομίζω ότι δεν ικανοποιεί κανέναν...  πλην ίσως των εναπομεινάντων αμετανόητων ΠΑΣΟΚων.

Όλοι οι υπόλοιποι νιώσαμε από ανησυχία  έως και αηδία βλέποντας -πάλι- σε υπουργικές καρέκλες τον Βενιζέλο, τον Χρυσοχοΐδη, την Γεννηματά, την Χριστοφιλοπούλου, κλπ.

Δυστυχώς, ο χθεσινός ανασχηματισμός, δίνει την αίσθηση “εξόφλησης γραμματίων”.
Είναι προφανές ότι οι δύο αρχηγοί, Σαμαράς και Βενιζέλος, προσπάθησαν να κρατήσουν ισορροπίες ώστε να αποφύγουν τις μεγάλες γκρίνιες.

Δεν ξέρω εάν και κατά πόσο αυτό επετεύχθη στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες και στον στενό κομματικό κύκλο του κάθε κόμματος αλλά είμαι βεβαία ότι, αφού πέρασε η πρώτη -δικαιολογημένη- παγωμάρα, τώρα κυριαρχούν ο σκεπτικισμός και η ανησυχία.

Η αντιπολίτευση βρήκε εύκολο πεδίο αντιπαράθεσης λόγω της εισόδου στην κυβέρνηση των “επαγγελματιών” του ΠΑΣΟΚ.
Η συμμετοχή εξωκοινοβουλευτικών του ΠΑΣΟΚ στο προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα το καθιστούσε πιο “εύπεπτο”.
Σήμερα τα πράγματα αλλάζουν...

Όσο για τους απλούς ΝΔκράτες, υπάρχει σίγουρα παγωμάρα.
Επειδή κατατάσσω και τον εαυτό μου σε αυτήν την κατηγορία, δηλώνω άκρως απογοητευμένη!

Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπερασπιστώ τις αποφάσεις των δύο πολιτικών αρχηγών που οδήγησαν σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα.
Άλλωστε, ανέκαθεν ήμουν υπέρ των μονοκομματικών κυβερνήσεων και αντιπαθώ ιδιαιτέρως τις κυβερνήσεις συνεργασίας.

Αλλά...

Η διαφορά μου από όλους αυτούς οι οποίοι, ήδη από εχθές, δογματικά απορρίπτουν την σημερινή κυβέρνηση, βρίζουν σκαιώς τους δύο αρχηγούς και τους υπουργούς τους, μιλούν για προδιαγεγραμμένη αποτυχία και προσπαθούν να την αποδομήσουν  βρίσκοντας και προβάλλοντας παλαιότερες δηλώσεις τους όπου αντιπολιτεύονται αλλήλους, είναι ότι εγώ...  περιμένω!

Εδώ θα είμαστε να την κρίνουμε αλλά... για τις πράξεις της!

Η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές θα ήταν πολιτικά αδιάφορη αφού, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις, το αποτέλεσμα θα ήταν μία από τα ίδια με μόνη διαφορά την αισθητή άνοδο της Χρυσής Αυγής.
Κοινωνικά θα δημιουργούσε μεγάλη πόλωση και οικονομικά ίσως να αποδεικνύονταν καταστροφική.
Άρα δεν θα είχαν νόημα και υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγούσαν σε παρατεταμένη ακυβερνησία.

Καλώς ή κακώς λοιπόν... αυτή είναι!

Το μόνο που εγώ προσδοκώ είναι σοβαρότητα.

Είναι μία πολύ δύσκολη και κρίσιμη περίοδος για την χώρα και επιβάλλεται σοβαρότητα.

Οποιαδήποτε έλλειψή της στην σημερινή κυβέρνηση θα σημάνει, όχι μόνο την εξαφάνιση και των δύο κυβερνητικών κομμάτων, αλλά και την οικονομική κατάρρευση της χώρας.

Ας ελπίσουμε ότι θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων κατανοώντας την κρισιμότητα της κατάστασης.

Η...

απλή κοινή λογική...

απαιτεί και επιβάλλει να περιμένουμε τις πράξεις πριν αρχίσουμε την στείρα κριτική!

Ίδωμεν...

ΒΑΓΓΕΛΗ, ΘΑ ΣΕ ΜΑΛΩΣΩ!...

Βαγγέλη,...
Καταλαβαίνω ότι αισθάνεσαι φοβερά πιεσμένος αυτή την εποχή.
Ήθελες τόσο πολύ να γίνεις καπετάνιος ώστε δεν κατάλαβες ότι το καράβι που ανέλαβες βούλιαζε και τώρα βλέπεις σιγά-σιγά το πλήρωμα να το/σε εγκαταλείπει.
Ίσως βέβαια τώρα που βλέπεις τα χάλια του καραβιού σου να ζηλεύεις αυτούς που το εγκαταλείπουν και φτιάχνουν άλλα, νέα και ωραία, αλλά τώρα είναι πια αργά.

Βαγγέλη,...
Οποιοσδήποτε στην θέση σου θα αισθανόταν πιεσμένος... πολύ πιεσμένος!
Και απογοητευμένος... και προδομένος... και εξοργισμένος...
Όμως, Βαγγέλη μου, εσένα όλα αυτά σου βγάζουν στην επιφάνεια τον χειρότερο εαυτό σου.
Γίνεσαι είρων, επιθετικός, υπερφίαλος και αναιδής!
Φαίνεται ότι το πάθημα με τον καφέ δεν σου έγινε μάθημα, παρόλο που το πλήρωσες πολύ ακριβά.

Βαγγέλη,...
Βλέπεις τις δημοσκοπήσεις να ρίχνουν το ΠΑΣΟΚ στα τάρταρα (4-5%) και παθαίνεις πανικό.
Ονειρεύεσαι να το ξανακάνεις τη “μεγάλη δημοκρατική παράταξη” αλλά η ρητορική σου και το ύφος σου μάλλον θα το κάνουν να παλεύει για την είσοδό του στην βουλή!

Βαγγέλη,...
Έχεις δίκιο όταν προσπαθείς να θυμίσεις στους ψηφοφόρους το “αμαρτωλό” παρελθόν του Λοβέρδου ή της Διαμαντοπούλου, όμως δεν έχουν όλοι επιλεκτική μνήμη.
Γιατί, Βαγγέλη μου, θυμούνται και τον ΓΑΠ...  και τον Άκη... και τον Παπακωνσταντίνου...  και...  εσένα τον ίδιο!
Δυστυχώς, όταν αναλαμβάνεις την ηγεσία ενός κόμματος κληρονομείς και την ιστορία του, με τα καλά της και τα κακά της.

Βαγγέλη,...
Δηλώνεις ότι θέλεις να ξανασυζητηθεί και να επικαιροποιηθεί η προγραμματική συμφωνία.
Μπορεί και να έχεις δίκιο αφού τα δεδομένα αλλάζουν καθημερινά, αλλά...  τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή;
Θεωρείς ότι, με τα σημερινά δεδομένα, μπορείς να “εκβιάζεις” αποφάσεις και να τονίζεις με τόσο στόμφο ότι “χωρίς ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία και σταθερότητα";
Κατανοώ την ανάγκη σου να δείξεις ότι έχεις ιδεολογικές διαφορές και σε χωρίζει χάος από την “επάρατη δεξιά” του Σαμαρά αλλά και την δυσκολία σου τώρα πια να βρεις πεδίο για την πολεμική σας αναμέτρηση αλλά...

Βρε Βαγγέλη,...
Το “αντιρατσιστικό” ν/σ είναι το πρόβλημά σου;
Τι θα κάνεις δηλαδή εάν ο Σαμαράς επιμείνει στην άποψή του;
Θα ρίξεις την κυβέρνηση;
Για τον “αντιρατσιστικό”;
Γελάει ο κόσμος Βαγγέλη!

Λύσαμε όλα μας τα προβλήματα, ως χώρα που βρίσκεται σε οικονομική κρίση, και τώρα κάνουμε συναντήσεις πολιτικών αρχηγών της τρικομματικής κυβέρνησης με βασικό θέμα το “αντιρατσιστικό” ν/σ;

Είτε ετοιμάζεις ηρωική έξοδο, είτε έχεις βάλει σκοπό της ζωής σου να πας την Χρυσή Αυγή στο 20% και το ΠΑΣΟΚ να ψάχνει την ψήφο σου!
Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση...

Βαγγέλη,...
Θυμήσου τον καφέ!
Βάλε στην άκρη το υπέρμετρο εγώ σου και κοίτα να μαζέψεις τα κομμάτια σου!
Χρειάζεται διαλλακτικότητα και διπλωματία και η “ταπείνωση στις σπηλιές” δεν βοηθάει!

Απλή κοινή λογική...


ΥΓ : Προφανώς το παραπάνω κείμενο είναι σατυρικό αν και δεν θα άλλαζα το νόημα σε περίπτωση που μου δινόταν η ευκαιρία να μιλήσω με τον “Βαγγέλη”!
Αυτό όμως που πραγματικά με απογοητεύει οικτρά είναι ότι σε μία χώρα με τόσα προβλήματα, Βενιζέλος και Κουβέλης, το μόνο που συνεχίζουν να σκέφτονται είναι τα ψηφοθηρικά τους, ξεπερασμένα και παλαιοκομματικά, πολιτικά παιχνιδάκια.
Κρίμα, γιατί προς στιγμήν είχα θεωρήσει ότι, τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο, κάποιοι είχαν βάλει μυαλό.
Ίσως τελικά να έχουν δίκιο αυτοί που μας χαρακτηρίζουν αδιόρθωτους!

Το σύνδρομο της προσωπολατρίας...

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, βγαίνοντας προχθές το βράδυ από το Μέγαρο Μαξίμου, έμοιαζε πολύ θυμωμένος με όλους εμάς που, καρφωμένοι μπροστά στους δέκτες μας, κρεμόμασταν από τα χείλη του. Πρέπει, μας υπενθύμισε, η δόση να εκταμιευθεί το συντομότερο και για να επιτευχθεί ο εθνικός στόχος, εκείνος και οι υπόλοιποι συζήτησαν επί μακρόν, ενώ εμείς χουζουρεύαμε στους καναπέδες μας ρουφώντας αμέριμνοι τα τερψιλαρύγγιά μας. Κατόπιν, για να καθησυχάσει τις ανησυχίες μας και να αναπτερώσει το ηθικό μας υποσχέθηκε πως αυτήν την κυβέρνηση δεν πρόκειται να τη χαρίσει σε κανέναν. Βέβαιος, δε, πως έχει αγγίξει την καρδιά μας, άδραξε την ευκαιρία να μας ανοίξει και τη δική του και να μας ανακοινώσει ότι προσβάλλεται όταν ακούει μερικούς να λένε ότι θέλει να γίνει αντιπρόεδρος. Απόδειξη ότι τον αδικούν είναι ότι ήταν αντιπρόεδρος και έφυγε για να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτός ενδιαφέρεται για το ΠΑΣΟΚ διότι το ΠΑΣΟΚ είναι παράγων σταθερότητας σε μια Ευρώπη νευρική και επικίνδυνη για τον εαυτό της.

 Ο διδακτικός του λόγος διήρκεσε μερικά λεπτά και συνοδεύτηκε και από εξαγωγή ηθικού διδάγματος. Κάτι είπε για ΕΕΤΗΔΕ και τον φόρο των ακινήτων, που δεν κατάλαβα αν θα μειωθούν ή θα αυξηθούν, πάντως κάτι θα κάνουν προοδευτικά. Δεν είναι πρώτη φορά που δεν καταλαβαίνω σε ποιο συμπέρασμα καταλήγουν οι δημηγορίες του Ευάγγελου Βενιζέλου. Με παρασύρει σε τέτοιο βαθμό η χειμαρρώδης ρητορεία του, ενισχυμένη και από το ύφος του ανθρώπου που είναι βέβαιος πως όλοι κρέμονται από τα χείλη του με αποτέλεσμα να αδιαφορώ για το «διά ταύτα» της στρατηγικής του. Υποθέτω ότι ώς έναν βαθμό θύμα της ίδιας μαγείας πέφτει και ο ίδιος. Χωρίς βεβαίως να αποκλείω το ενδεχόμενο ότι, επειδή είναι άνθρωπος έξυπνος και καλλιεργημένος, χρησιμοποιεί τη δεινότητά του για να αποκρύψει από τους αντιπάλους του την επόμενη κίνησή του. Ενίοτε, δε, σου δίνει την εντύπωση πως την κρύβει τόσο καλά, που ξεχνάει και ο ίδιος πού την έβαλε.

 Πολλοί αποδίδουν την αυτοπεποίθηση του Ευάγγελου Βενιζέλου στον χαρακτήρα του και στην επαγγελματική του ιδιότητα. Ως γνωστόν, οι συνταγματολόγοι, ώσπου να παραδώσουν τη σκυτάλη της αληθείας στους οικονομολόγους, λειτούργησαν λίγο ώς πολύ σαν τις μούσες της δημοκρατίας. Αυτοί γνώριζαν καλύτερα από όλους το παρελθόν της και αυτοί κατά συνέπεια μπορούσαν να προδιαγράψουν με σαφήνεια το μέλλον της. Ο συνδυασμός του συνταγματολόγου με την ηγεμονική προσωπικότητα είναι φυσικό να παράγει την απόλυτη αναντιστοιχία ανάμεσα στο υφολογικό και το πραγματικό πολιτικό εκτόπισμα. Οχι και τόσο παράδοξο θα μου πείτε, για τα μέρη μας. Εξάλλου, όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Ηθελε να γίνει αρχηγός ενός μεγάλου κόμματος και όταν πια έφτασε η πεπρωμένη ώρα για να επιτύχει τον σκοπό του, το αντικείμενο του πόθου του το είχε εξαφανίσει ο αντεραστής του. Παρ’ όλα αυτά δεν αρκεί η ψυχολογία για να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο Βενιζέλος. Διότι υπάρχει και το σύνδρομο της προσωπολατρίας, η βεβαιότητα πως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είναι λαοφίλητος, επειδή το ΠΑΣΟΚ είναι η ίδια η καρδιά του λαού, ασχέτως αν αυτός ο λαός τού έχει γυρίσει την πλάτη και φτύνει στον κόρφο του. Κληροδοτημένο από τον αείμνηστο ιδρυτή του, το σύνδρομο χτύπησε προσωπικότητες όπως ο Ακης Τσοχατζόπουλος ή ο Κίμων Κουλούρης, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα για τους ίδιους. Ο Ακης ειδικά, ακόμη και σήμερα, όταν απολογείται, σου δίνει την εντύπωση πως ακούει, όπως η Ιωάννα της Λωρραίνης, τη φωνή του περιούσιου λαού του. Θυμάμαι ακόμη το βράδυ της εκλογής του Γεωργίου Ανδρέα, ο οποίος αγκάλιαζε με τα χέρια του το πλήθος που τον επευφημούσε φωνάζοντας «Ανδρέα, ζεις, εσύ μας οδηγείς».

 Χωρίς να ξεχνάμε πως το ίδιο σύνδρομο διακατέχει και τους εξ αγχιστείας κληρονόμους, όπως ο κ. Τσίπρας.

ΠΗΓΗ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η τύχη του Βενιζέλου αν ζούσε στις Ην. Πολιτείες!...

Η Ελλάδα δεν είναι ΗΠΑ και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας δεν διαθέτει τον πλούτο πληροφοριών του Πενταγώνου ή της CIA. Για τον λόγο αυτόν και, κυρίως, για τη ρεαλιστικότατη ανάγκη να μη διαταραχθεί η κυβέρνηση συνεργασίας, ο κ. Ευ. Βενιζέλος, που καυχήθηκε ότι διαθέτει «ψηφιακή φωτοτυπία των αμυντικών σχεδίων της χώρας», γλιτώνει την τύχη του πρώην διευθυντή της CIA Τζον Ντόιτς.

Προ δεκαπενταετίας, ο κ. Ντόιτς είχε παραδεχτεί ότι κατείχε, κατά παράβαση των διαδικασιών, απόρρητα έγγραφα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο σπίτι του που, επίσης κατά παράβαση, ήταν συνδεδεμένοι στο internet και ευάλωτοι σε υποκλοπή. Εκτός από τον δημόσιο εξευτελισμό και την απώλεια συμβολαίων επικερδούς συνεργασίας με ιδιωτικές εταιρίες, ο κ. Ντόιτς αντιμετώπισε ποινική δίωξη. Η δίωξη τερματίστηκε με προεδρική χάρη την τελευταία ημέρα θητείας του Μπιλ Κλίντον, αλλά έκτοτε η υπόθεση Ντόιτς έχει γίνει μάθημα προς αποφυγή σε κάθε πρώην υπουργό Εξωτερικών ή Αμυνας ή διευθυντή μυστικών υπηρεσιών των μελών του ΝΑΤΟ.

Με δεδομένο το ύφος εξουσίας και την απόδοση του κ. Βενιζέλου στο εκάστοτε υπουργικό χαρτοφυλάκιό του, ουδείς ανέμενε να κινηθεί στα πρότυπα σεβασμού των ΗΠΑ προς το δημόσιο αξίωμα και τα κρατικά έγγραφα. Ωστόσο, με την παραδοχή αντιγραφής εθνικών αμυντικών σχεδίων μάλλον ξεπερνά και τον εαυτό του. Ο κ. Βενιζέλος αδιαφορεί για το γεγονός ότι η οικία, το γραφείο και το αρχείο του δεν προσφέρουν τις εγγυήσεις ασφαλείας (καμιά δεκαριά ζώνες ελέγχου μέχρι τα διπλοκλειδωμένα αρχεία) που διαθέτει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας.

Ομως ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ρεαλισμό με την αυστηρή κριτική για τους «φακέλους Βενιζέλου». Γιατί οι -σε βαθμό κακουργήματος- αποτυχίες και αδυναμίες του κ. Βενιζέλου στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας ήταν τόσο πολλές, ώστε η αναπαραγωγή αμυντικών σχεδίων να καταντά πταίσμα.

Χωρίς καν πρόσβαση στους «φακέλους Βενιζέλου», όποιος γνωρίζει το συγκεκριμένο υπουργείο εύκολα θυμάται ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα: 

Από τον Δεκέμβριο του 2009 έως τον Φεβρουάριο του 2010, ο κ. Βενιζέλος δεν μπορούσε να συντονιστεί με το υπουργείο Οικονομικών για ένα κοντέινερ με πυρηνικά υλικά που είχε εντοπιστεί σε πλοίο στον Πειραιά. 

Τον Μάρτιο του 2010 δεν μπορούσε να βρει λύση με τον Ρώσο ομόλογό του για την αξιοποίηση των S-300 και την επαναπιστοποίηση πυραυλικών συστημάτων. 

Τον Μάιο του 2010 καταδίκασε, μαζί με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, το πρόγραμμα πυραυλακάτων σε αδράνεια έως σήμερα. 

Τον Οκτώβριο του 2010 υπέστη ψυχρολουσία από τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Α. Ράσμουσεν, όταν του ζήτησε την άρση του Luns Ruling περί ίσων αποστάσεων της Συμμαχίας, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, στα θέματα του Αιγαίου. 

Τον Φεβρουάριο του 2011 οραματιζόταν μακρόπνοη συνεργασία με τα Εμιράτα στον ναυπηγικό τομέα, χωρίς να αντιλαμβάνεται τα λάθη του στον Σκαραμαγκά. 

Και τον Ιούνιο του 2011 ο κ. Βενιζέλος κατάφερε η Ελλάδα να χάσει, για πρώτη φορά από το… 1952, κάθε σημαντική οντότητα του ΝΑΤΟ στο έδαφός της. 

Επομένως, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αξίζει να ασχολείστε!

ΠΗΓΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΑΣΟΚ, ΞΥΝΙΔΗΣ ΚΑΙ ΧΑΟΣ!...

Ο Σωκράτης Ξυνίδης... ανατινάζει το ΠΑΣΟΚ με ένα κείμενο 360 λέξεων

Με ένα απίστευτο κείμενο 360 λέξεων που δημοσιεύεται στο προσωπικό του blog ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Σωκράτης Ξυνίδης περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, τις φιλοδοξίες και τις επιδιώξεις των κορυφαίων του στελεχών.

Ο άνθρωπος που ο Γιώργος Παπανδρέου τοποθέτησε στην κορυφαία θέση του κομματικού μηχανισμού και λοιδωρήθηκε από πολλούς, παίρνει μια άτυπη αλλά ηχηρή ρεβάνς.

Το κείμενο του Σωκράτη Ξυνίδη αναφέρεται στους Ευάγγελο Βενιζέλο, Ανδρέα Λοβέρδο, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Κώστα Σκανδαλίδη.

Αναλυτικά, γράφει:

«Ο Βενιζέλος ήθελε να γίνει αρχηγός και αφού δεν τα κατάφερε στα ίσια υπονόμευσε τον Παπανδρέου.

Ο Λοβέρδος ήθελε και αυτός να γίνει αρχηγός και το είπε, θυμώνοντας τον Βενιζέλο, αλλά στο τέλος αγκαλιάστηκαν με τον Βενιζέλο, προκειμένου να τελειώνουν με τον Παπανδρέου.

Στη συνέχεια και όταν έριξαν τον Παπανδρέου, έγινε πολέμιος του Βενιζέλου και όταν είδε ότι δεν τον έπαιρνε, αποφάσισε να κάνει δικό του κόμμα (αλλά δεν το λέει ακόμη για να μην τον πουν προδότη και χρεωθεί τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ).

Ο Χρυσοχοΐδης ήθελε να γίνει αρχηγός, αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι έπρεπε να αγκαλιαστεί με τον Λοβέρδο, που τα είχε βάλει με τον Βενιζέλο και να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Oταν είδε ότι αγκαλιάστηκε ο Λοβέρδος με τον Βενιζέλο (και αφού είπε μερικές χαζομάρες), αποφάσισε να αγκαλιαστεί και αυτός με τον Βενιζέλο, προκειμένου να τελειώνουν με τον Παπανδρέου και σε αντάλλαγμα ο Βενιζέλος τον έκανε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, αλλά ποτέ δεν πήγε στη βουλή να κάνει τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, γιατί είχε αποφασίσει ότι δεν μπορεί ο Βενιζέλος αλλά δεν ήθελε να πάει και με τον Λοβέρδο και είχε αρχίσει να πιστεύσει ότι ίσως ο Σαμαράς να μην ήταν τόσο κακή περίπτωση ενόψει σύγκρουσης με αντιμνημονιακό λαϊκισμό.

Ο Σκανδαλίδης, πιο πονηρός από όλους, αφού ξέχασε τις αριστερές του ανησυχίες που εκφραζόταν στη Bουλή για ψύλλου πήδημα και την αποστροφή του για τον Παπανδρέου από τη στιγμή που έγινε υπουργός, το έπαιζε παραίνεση προς όλους, έγραφε βιβλία, συνέχισε τα καθημερινά σουαρέ με τους μεγαλοπαράγοντες του ΔΟΛ και την κατάλληλη στιγμή άδειασε τον Παπανδρέου και το έπαιξε συνεταίρος του Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ. Μέχρι να ψιλοστραβοπατήσει ο Βενιζέλος οπότε και οι πλασαρισμένοι σε κομβικά πόστα άνθρωποί του έγιναν οι δεσμοφύλακες του Βενιζέλου.

Βεβαίως τώρα θέλει να γίνει αρχηγός. Aλλωστε το είχε πει και το 2007 ότι δεν του αρέσουν τα δίπολα. Θέλει να είναι ή σε τριπλέτα ή μόνος του.

Οι πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστές αφού έκαναν το κίνημα κατά του Παπανδρέου το 2007, πλαισίωσαν τον Βενιζέλο μέχρι να ρίξει τον Παπανδρέου αλλά τον εγκατέλειψαν μόλις το κατάφερε. Τους είχε κάνει τη δουλειά. Σήμερα ο Σημίτης μετά από πολύ-πολύ καιρό πήγε στη Βουλή. Και εμείς είμαστε εδώ και τραβάμε τα ... πάθη μας.»

 

ΠΗΓΗ  iefimerida.gr

 

 

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα το παραπάνω κείμενο μου έφερε στο νου ένα παλιότερο τραγούδι του Κηλαηδόνη με τον χαρακτηριστικό τίτλο... "Που βαδίζουμε κύριοι;"!

 

Οι παλινωδίες του Βενιζέλου...

Γράφει ο Αλέξανδρος Τάρκας

 

Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά, εκτός από τις ιστορικές προκλήσεις υπέρβασης της οικονομικής κρίσης και ταχείας αξιοποίησης του υποθαλάσσιου εθνικού πλούτου, αντιμετωπίζει κι έναν μέγιστο εσωτερικό κίνδυνο: την ωρολογιακή βόμβα με το ονοματεπώνυμο «Ευάγγελος Βενιζέλος»!

 

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποτελεί έναν ζωντανό «ασύμμετρο κίνδυνο». Τα λάθη του δεν μπορούν να προβλεφθούν ούτε από τους πιο ευφάνταστους σεναριογράφους του Χόλιγουντ, που είχαν κληθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ, την επομένη της 11ης Σεπτεμβρίου, για να εικάσουν ακόμα και το πιο «τρελό» τρομοκρατικό σενάριο.

 

Η «δ», από τις πρώτες ημέρες έκδοσής της τον Δεκέμβριο του 2010, εστίασε την κριτική της στον τότε παντοδύναμο υπουργό Εθνικής Αμυνας και μετέπειτα «τσάρο» της οικονομίας. Η κεντρική ιδέα της αρθρογραφίας της δεν αφορούσε (μόνον) τις θερμόαιμες αντιδράσεις του, τον νεποτισμό ή τις ρήξεις με υπηρεσιακούς παράγοντες. Η κριτική της «δ» υπογράμμιζε και υπογραμμίζει τον πολιτικό σχεδιασμό του κ. Βενιζέλου, που γκρέμισε το κόμμα του από το 43,9% στο 12,2%, και στη σημερινή, στήθος με στήθος, δημοσκοπική μάχη με τη Χρυσή Αυγή, όπως και τις καταστροφικές επιλογές του στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας με την πρωτοφανή νομική θωράκιση και την παρουσίαση σαν «σωτήρα» του κ. Ι. Σάφα στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, αλλά και με την υποβάθμιση της χώρας στη δομή του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά από το 1952. Οσο για τις επιδόσεις του στο υπουργείο Οικονομικών, περιττεύουν τα σχόλια.

 

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν εκπλήσσουν οι πρόσφατες παλινωδίες του κ. Βενιζέλου. Ηταν αναμενόμενες οι αντιφάσεις του για τη «λίστα Λαγκάρντ», οι παρακλήσεις (στα όρια ικεσίας) για συμμετοχή στις συνομιλίες Σαμαρά - Μέρκελ και οι πανικόβλητες εμφανίσεις (χειρότερες κι από άπειρου πολιτευτή) στα τηλεοπτικά παράθυρα. Οι ίδιες παλινωδίες δείχνουν τη συρρίκνωση της πολιτικής ισχύος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ (ή όσης, τουλάχιστον, του έχει απομείνει), δημιουργώντας εύλογες αμφιβολίες για τη δυνατότητά του να συμβάλει παραγωγικά στο έργο της κυβέρνησης.

 

Αν κάποιος έριχνε μια ματιά στην ατζέντα του κ. Βενιζέλου, για τους επόμενους μήνες, θα απογοητευόταν: θα έβλεπε διαδοχικές συνεδριάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ με αμφισβήτηση του ιδίου, καθώς και αλλεπάλληλες καταθέσεις σε ανακριτές και δικαστήρια για τη «λίστα Λαγκάρντ», για το σκάνδαλο υποβρυχίων - Τσοχατζόπουλου και, αργά ή γρήγορα, για το Μνημόνιο και όσους διέθεταν εσωτερική πληροφόρηση από την προσφυγή του Μαΐου του 2010 ως το PSI του Μαρτίου του 2012. Σε αυτή την, ήδη βεβαρημένη, ατζέντα πρέπει να προστεθούν οι απρογραμμάτιστες, αλλά βέβαιες, τηλεοπτικές συνεντεύξεις του κ. Βενιζέλου, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ενώπιον της κοινής γνώμης η σκοτεινή φωτογραφία του πιο χαρακτηριστικού εκπροσώπου του παλαιού πολιτικού συστήματος.

 

Επομένως, εφόσον ο κ. Βενιζέλος επιθυμεί πραγματικά να συμβάλει στη σωτηρία της οικονομίας και της χώρας, θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του! Δεν είναι εύκολο, αλλά οφείλει να αντιληφθεί ότι, σταδιακά, τον προσπερνούν οι εξελίξεις και οι βουλευτές του. Λαμβάνει το μήνυμα; Μάλλον όχι!

 

ΠΗΓΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ο αυτοκαταστροφικός Ευάγγελος Βενιζέλος…

Γράφει ο Σωτήρης Ξενάκης

 

Ποιος άραγε είχε την φαεινή ιδέα να εμφανισθεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA προκειμένου να ξεκαθαρίσει τα πράγματα γύρω από την περίφημη λίστα Λαγκαρντ; Όποιος κι αν ήταν, μάλλον μετά το τέλος του δελτίου, πρέπει να το είχε μετανιώσει πικρά.

 

Η παρουσία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν έλυσε κάποια από τις σημαντικές απορίες που έχουν προκύψει στον κόσμο άλλα έκανε το τοπίο ακόμα περισσότερο θολό.

 

Και το κυριότερο: Ο κ. Βενιζέλος, δεν απάντησε καθόλου πειστικά στο ερώτημα, για ποιο λόγο κρατούσε επί μήνες στο συρτάρι του το «φλασάκι» με τα ονόματα των καταθετών στην Ελβετία. Το μόνο ίσως που μας διευκρίνισε ήταν πως επρόκειτο για το συρτάρι της γραμματέως του…

 

Η απίστευτη σύγχυση στην οποία βρέθηκε τον οδήγησε σε διαπιστώσεις του τύπου «δεν ήταν παράνομο το αντικείμενο αλλά το υλικό» προκειμένου να δικαιολογήσει γιατί κράτησε τόσο καιρό στο γραφείο του ένα ντοκουμέντο που κατά τον πρώην διοικητή του ΣΔΟΕ κ. Διώτη, ήταν παράνομο.

 

Κατά τα λοιπά, ο κ. Βενιζέλος επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορά ότι είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του. Ένας πολιτικός αρχηγός μεγάλου (;) κόμματος οφείλει να είναι ψύχραιμός και όχι αμετροεπής. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φώναζε σαν να βρισκόταν σε τραπέζι καφενείου και επέπληττε τους δημοσιογράφους για τις ερωτήσεις που δεχόταν. Μιλούσε ασταμάτητα για τον εαυτό του και για όσα υποτίθεται πώς έκανε όλο το προηγούμενο διάστημα, σαν να μας παρατηρούσε εντόνως που δεν αναγνωρίζουμε αυτή του την προσπάθεια. Το συνηθίζει άλλωστε αυτό σε κάθε δημόσια τοποθέτηση του.

 

Προφανέστατα πλέον, η δημοσκοπική κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ, η αποχώρηση κορυφαίων στελεχών και η συνολικότερη απαξίωση του κόμματος από την κοινωνία, έχουν οδηγήσει τον κ. Βενιζέλο σε δρόμο χωρίς επιστροφή. Μοιάζει σαν να βρίσκεται μέσα σε κινούμενη άμμο και κάθε προσπάθεια που κάνει για να βγει, τον σπρώχνει ακόμα πιο μέσα. Και φυσικά, στην αυτοκαταστροφική αυτή πορεία παίρνει μαζί του ολόκληρο το ιστορικό κόμμα του οποίου ηγείται.

 

ΠΗΓΗ  iefimerida.gr

 

 

Ο Ευάγγελος κλεισμένος στο κουτί του...

Tου Στεφανου Κασιματη 

 

Το πρόβλημα ή, καλύτερα, ένα από τα προβλήματα του Γιώργου ήταν ότι στις ομιλίες του έλεγε πολλά· τόσα πολλά, ώστε να λέει τα πάντα και, συνεπώς, στο τέλος να είναι σαν να μην έχει πει τίποτε. Αυτό έδινε σε πολλούς την εντύπωση ότι ήταν πρόβλημα εγγενές - ότι ο χαοτικός λόγος ήταν αντανάκλαση της χαοτικής σκέψης, με άλλα λόγια. Επιπλέον δε, τα έλεγε με τρόπο μονότονο, αργόσυρτο, βαρετό.

 

Ο Ευάγγελος ο Βενιζέλος υπερέχει οπωσδήποτε κατά την εκφορά του λόγου του. Σείεται ολόκληρος από βουή και πάθος όταν αγορεύει· μανιάζει σε σημείο ώστε να σε κάνει να περιμένεις αφρούς να βγουν από το στόμα του μαζί με τις ρητορικές πομφόλυγες.

 

Επί της ουσίας όμως, σε τι διαφέρει ο λόγος του από του Γιώργου; Και αυτός τα ίδια λέει, τις ίδιες ισορροπίες προσπαθεί να κρατήσει, τα ίδια αντίρροπα ρεύματα να συγκεράσει και, στο τέλος, την ίδια άνοστη σούπα σερβίρει.

 

Ο Γιώργος προσπαθούσε να πείσει το κοινό (και, πιθανόν, τον ίδιο τον εαυτό του...) για την πνευματική ανωτερότητά του· ο Ευάγγελος θεωρεί δεδομένη την πνευματική επιβολή του και απλώς την ασκεί. Ο Γιώργος προσπαθούσε να μιλάει σαν καθηγητής· ο Ευάγγελος, καλώς ή κακώς, είναι καθηγητής.

 

Δεν είναι περίεργο, διότι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι τόσο με τους ανθρώπους όσο με αυτό που θέλουν να εκφράσουν, δηλαδή με το ΠΑΣΟΚ.

 

Εννοώ το ΠΑΣΟΚ όπως το γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια: πολυσυλλεκτικό και λίγο απ’ όλα, το «όλον ΠΑΣΟΚ» που λέει και ο Ευάγγελος, το ΠΑΣΟΚ που είναι «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ».

 

Το ΠΑΣΟΚ που δεν λέει να καταλάβει ότι η εποχή του πέρασε, ότι το μοντέλο που εισήγαγε στην οικονομία και στα κοινωνικά ήθη μας χρεοκόπησε κατά πάσα έννοια.

 

Το ΠΑΣΟΚ που σήμερα δεν μπορεί να σκεφθεί το μέλλον της χώρας έξω από τον κόσμο που αυτό δημιούργησε -«έξω από το κουτί», κατά την αμερικανική έκφραση.

 

Αν μπορούσε να σκεφθεί «έξω από το κουτί», ο Ευάγγελος θα καταλάβαινε ότι δεν οδηγεί πουθενά η σπουδή του να καταλάβει τη θέση που εγκατέλειψε κακήν κακώς ο Αντώνης Σαμαράς μετά το 18% του περασμένου Μαΐου.

 

Θα αντιλαμβανόταν ότι, αν παρέμενε στις θέσεις που είχε το ΠΑΣΟΚ ως βασική συνιστώσα της κυβέρνησης Παπαδήμου, θα μπορούσε τώρα να αντιμετωπίζει τη Ν.Δ. από θέση ηθικής υπεροχής και -γιατί όχι;- θα είχε το πλεονέκτημα στην προσπάθεια διαμόρφωσης ενός νέου πολυσυλλεκτικού πόλου, επί τη βάσει των όρων της νέας πραγματικότητας. Προτιμά όμως να αναπαλαιώνει το ΠΑΣΟΚ, όταν τη σκυτάλη της πασοκαρίας την έχει πάρει πια ο ΣΥΡΙΖΑ.

 

Αν μπορούσε να δει την πραγματικότητα που αλλάζει έξω από τα τείχη του μικρόκοσμου -τώρα πλέον- του ΠΑΣΟΚ, ίσως καταλάβαινε ο Ευάγγελος ότι είναι παράλογο να αντιπολιτεύεται συμπολιτευόμενος τις περικοπές των 11,6 δισ., που ο ίδιος ως υπουργός Οικονομικών είχε δεχθεί και, από πάνω, να έχει και το θράσος να μέμφεται ως «ανενημέρωτους» όσους επισημαίνουν την ανακολουθία, με τον ισχυρισμό ότι τα δικά του 11,6 δισ. «ήταν εντεταγμένα σε ένα μακροοικονομικό πλαίσιο», που απέβλεπε στο πρωτογενές πλεόνασμα και, συγχρόνως, στην παράταση του χρονικού πλαισίου εφαρμογής των μέτρων.

 

Μα αυτό ακριβώς δεν είναι το «μακροοικονομικό πλαίσιο» που προσπαθεί να εξασφαλίσει και η σημερινή κυβέρνηση; Σε τι δηλαδή έχει αλλάξει η οικονομική πολιτική, αφότου η προηγούμενη Βουλή υπερψήφισε το δεύτερο Μνημόνιο;

Μόνον κατά το εξής: ότι τότε ήταν υπουργός ο Βενιζέλος, ενώ σήμερα δεν είναι.

Δεν έχει σημασία αν σήμερα είναι ο Γιάννης Στουρνάρας στη θέση αυτή ή όποιος άλλος. Για τον Ευάγγελο αρκεί ότι είναι κάποιος άλλος, ώστε να του επιτεθεί, έστω και αν έτσι επιτίθεται στο προ ολίγων μηνών εαυτό του. Θλιβερό για τον άνθρωπο που φθάνει σε αυτό το σημείο...

 

Τι του συμβαίνει λοιπόν; Τι μπορεί να είναι αυτό που τον κάνει να παραλογίζεται έτσι;

 

Η μία προσέγγιση στο πρόβλημα του Ευάγγελου είναι ότι πάσχει από τη λεγόμενη ασθένεια του Ακη. Ζει ακόμη, δηλαδή, μέσα στην ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας, η οποία στην περίπτωσή του επιδεινώνεται από την τερατώδη αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να «ψαρώνει» το κοινό του με την ευστροφία του και την περίτεχνη ρητορεία του.

 

Η άλλη προσέγγιση είναι ότι, ενδεχομένως, δεν μπορεί στη συνείδησή του να συνδέσει τον εαυτό του προχθές, με τον εαυτό του χθες και τον εαυτό του σήμερα.

 

Μακάρι, για τον άνθρωπο να είναι το πρώτο, γιατί είναι λιγότερο σοβαρό. Η ασθένεια του Ακη δεν είναι παρά μία παραλλαγή του συνδρόμου των Βουρβώνων, πάθησης η οποία συχνά ταλαιπωρεί όσους έχουν ασκήσει επί μακρόν την εξουσία και της οποίας τα αίτια είναι κατανοητά. Αντιμετωπίζεται με συναισθηματική θαλπωρή, σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα σταδιακής εξοικείωσης με την πραγματικότητα.

 

Αν όμως είναι το δεύτερο, τότε... Τότε καλύτερα ας μην πω κουβέντα εγώ. Τον λόγο μπορεί να έχει μόνον ένας κανονικός γιατρός...

 

ΠΗΓΗ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο αγχωμένος Βενιζέλος (ξανα)στρώνει το χαλί στον Τσίπρα...

Γράφει ο Σωτήρης Ξενάκης

Τα πράγματα στις Βρυξέλλες δεν εξελίχθηκαν όσο καλά θα ήθελε η κυβέρνηση. Οι δανειστές μας, δεν είναι πρόθυμοι να μας δώσουν αυτή την ανάσα της επιμήκυνσης αν πρώτα, δεν τους δείξουμε, λέει, ότι ξαναβάζουμε μπροστά το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Το «τέρας» της  ύφεσης που καταπίνει την Ελληνική οικονομία και στέλνει όλους τους Έλληνες στο γκρεμό, δεν φαίνεται να το έλαβαν ιδιαιτέρως υπόψη οι υπουργοί που συμμετείχαν στο Eurogroup. Και μας ζητούν άμεσα μέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ.

Ο κ. Στουρνάρας προφανώς δεν βρήκε απέναντι του φιλικό τοπίο και ο ίδιος δεν θέλησε να θέσει το ζήτημα της επιμήκυνσης. Αλώστε το είχε προαναγγείλει και στην ομιλία του στη Βουλή. Είχε πει ότι για να κάνεις διαπραγμάτευση πρέπει να το θέλουν και τα δύο μέρη. Είναι σαφές  ότι εμείς θέλουμε  και μάλιστα πολύ αλλά οι άλλοι, προς το παρόν, όχι.

Απόψε ο κ. Στουρνάρας θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό και τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση προκειμένου να δουν από πού μπορούν να «κόψουν» χωρίς να προκαλέσου τεράστιες αντιδράσεις.  Τι θα γίνει με τα ειδικά μισθολόγια, πώς και σε ποιους  θα γίνουν οι περικοπές κ.λ.π.

Ενδεχομένως απόψε να έχουμε και τις πρώτες γκρίνιες από την πλευρά του κ. Βενιζέλου, που οι πληροφορίες λένε ότι έχει δυσαρεστηθεί με τον κ. Στουρνάρα. Θεωρεί ότι η παρουσία του στο Eurogroup δεν ήταν επαρκώς «μαχητική». Την δική του στάση όλο τον προηγούμενο χρόνο κάνεις πώς δεν την θυμάται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Τον τσαμπουκά που έκανε τον περσινό Αύγουστο διώχνοντας την Τρόικα και τις… ικεσίες του λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα για να ξαναγυρίσουν οι δανειστές μας πίσω.

Ξεχνά επίσης ο κ. Βενιζέλος ότι ήταν ο υπουργός Οικονομικών που είχε συμφωνήσει όλα τα μέτρα τα οποία μας ζητά η Τρόικα να πάρουμε τώρα.

Ο κ. Βενιζέλος μάλλον βιάζεται υπερβολικά να ανακτήσει μέρος των τεράστιων απωλειών που είχε το κόμμα του στις δυο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Το άγχος, που πάντοτε τον διακατείχε , δεν κρύβεται   εξ ου και η προσπάθεια του να διαφοροποιηθεί από όσα έγιναν στο Eurogroup και, ενδεχομένως, από αυτά που θα γίνουν από εδώ και στο έξης.

Για μία ακόμα φορά, ο αγχωμένος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάνει λάθος. Αν αυτή η κυβέρνηση βουλιάξει υπό το βάρος της αδυναμίας να αντεπεξέλθει στο συνδυασμό των απαιτήσεων της Ευρώπης και των δυνατοτήτων των Ελλήνων, τότε στο βυθό δεν θα βρεθεί μόνο ο Αντώνης Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία.

Μαζί τους θα βυθιστεί και ο ίδιος και ότι έχει απομείνει από το πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα του που αποτελεί εταίρο και συμμέτοχο αυτής της κυβέρνησης. Αν δεν καταφέρει να το κατανοήσει, τόσο το καλύτερο για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο επιμελώς εδώ και μήνες στρώνει το χαλί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ο βιαστικός, αντιφατικός και μονίμως εκνευρισμένος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

ΠΗΓΗ  iefimerida.gr


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Η σημερινή συνάντηση των τριών αρχηγών των κυβερνητικών κομμάτων με τον υπουργό οικονομικών γίνεται με πρωτοβουλία Βενιζέλου.
Πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για μικροκομματικά παιχνίδια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ προσπαθώντας να βελτιώσει την εικόνα του αλλά...
Προσπαθεί να βελτιώσει την εικόνα του στους ψηφοφόρους ενώ συνεχίζει να έχει μεγάλο πρόβλημα με τα ίδια τα στελέχη του κόμματός του τα οποία λάμπουν "δια της απουσίας τους" και ελάχιστοι είναι αυτοί που κάνουν δηλώσεις στήριξής του.
Εκτός αυτού, φαίνεται ότι η εμμονή Βενιζέλου κατά του υπουργού οικονομικών έχει να κάνει με την επιλογή  του "τραπεζίτη του Σημίτη" ως κορυφαίου υπουργού παρά τις αντιρρήσεις του...
Με λίγα λόγια...
Τίποτα δεν του πάει καλά και δεν φημίζεται για την υπομονή του!

"Βράζουν" στην Ιπποκράτους με τον Βενιζέλο...

Μπαρούτι μυρίζει στην Ιπποκράτους μετά τις επιλογές του Βαγγέλη Βενιζέλου στο κυβερνητικό σχήμα της συμμαχικής κυβέρνησης.

Η επιλογή του να επιμείνει σε μη πολιτικά πρόσωπα, αλλά σε κάποιους τεχνοκράτες και Πανεπιστημιακούς, πολλούς από αυτούς προσωπικούς του φίλους, έκανε πολλούς να…. απασφαλίσουν και να εκραγούν

«Είναι μια σκληρή Δεξιά κομματική κυβέρνηση, με τρεις φίλους του Βενιζέλου μέσα» «Οι κηπουροί του Παπανδρέου μπροστά σ’ αυτά, ήταν πταίσμα».

Οι απόψεις πολλών, κορυφαίων και μη, συνέκλιναν σε μια, ότι «οι επιλογές Σαμαρά δικαιώνουν την κυβέρνηση Καραμανλή. Κατέστρεψαν την Ελλάδα μέχρι το 2009 κάτι το οποίο επανηλειμενα έχουμε επικρίνει με σφοδρότητα και τώρα θα κληθούμε εμείς, το ΠΑΣΟΚ να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης σ’ αυτή την κυβέρνηση» έλεγαν χαρακτηριστικά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και προσέθεταν, πως «αντί να ορθώσει λόγο κοίταξε να βολέψει κάποιους φίλους του». Μάλιστα έδιναν το παράδειγμα του υφυπουργού εξωτερικών Δημήτρη Κούρκουλα, ο οποίος είναι αδερφός της ηθοποιού Ελένης Κούρκουλα και τον συνδέει στενή φιλία. Επίσης ο σύζυγος της Δημήτρης Παναγιωτάκης έχει αναλάβει το επικοινωνιακό κομμάτι του Κου Βενιζέλου.

Ενστάσεις υπήρχαν και για τον υφυπουργό παιδείας Θεόδωρο Παπαθεοδώρου , το οποίο πρότεινε η ΔΗΜΑΡ και όπως ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου είχε τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Οι ενστάσεις υπήρχαν γιατί ο πρώην πρύτανης του Παν/μιου Πελοποννήσου, πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις κατά της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της Άννας Διαμαντοπούλου που είχε εξασφαλίσει διακομματική στήριξη στη βουλή. Αργότερα βέβαια έγινε γνωστό πως ο Β. Βενιζέλος εναντιώθηκε στην τοποθέτηση του στο συγκεκριμένο πόστο, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν του πέρασε. Όπως δεν του πέρασε και με την Λίνα Μενδώνη που επιθυμούσε να είναι στο υπουργείο Πολιτισμού αλλά τελικά ο πολιτισμός… κέρδισε τον Κώστα Τζαβάρα.

Πάντως η επόμενη ημέρα του σχηματισμού κυβέρνησης δεν θα είναι εύκολη για την ηγεσία του κόμματος. Μάλιστα μέλη της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ φρόντισαν στην τελευταία συνεδρίαση να κάνουν απόλυτα σαφές ότι θα βρίσκονται απέναντι σε επιλογές του πρόεδρου, ειδικά με την απόφαση να υπάρξουν «οριακές εξαιρέσεις» για περιφέρειες που δεν εκπροσωπούνται, φωτογραφίζοντας πρόσωπα όπως ο Κώστας Καρτάλης στη Μαγνησία. «Είναι δυνατόν να αφήσει εκτός, εκλεγμένους βουλευτές και να βάλει υπουργούς κάποιους φίλους του που δεν εξελέγησαν;» Έτσι τα μηνύματα έφτασαν αρμοδίως με αποτέλεσμα αργά το βράδυ σε συνομιλία που είχε ο Βαγγέλης Βενιζέλος με δημοσιογράφους να λέει « δεν έχω υπ’ όψιν μου κανέναν μη εκλεγμένο»

ΠΗΓΗ  briefingnews.gr

Δείτε και αυτό...

Ο Χρυσοχοΐδης εκτός εαυτού αρπάζει το iPad του Λοβέρδου και απειλεί θεούς και δαίμονες!

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

Είναι πραγματικά να απορεί κανείς με την εμμονή που έχουν μερικοί με την καρέκλα του υπουργού...

Τι μανία είναι αυτή ντε και καλά να μας σώσουν;

Τόσο μεγάλη ιδέα έχουν για τον εαυτό τους ώστε θεωρούν ότι είναι οι μόνοι ικανοί;

Αφήστε να δοκιμάσουμε και κανέναν άλλο... ξεκουραστείτε λίγο...

Τόσα χρόνια σπίτι-υπουργείο, υπουργείο-σπίτι...  κάντε και κάτι άλλο!

Βενιζέλος: Ο (αμέτοχος) θεατής σ΄ ένα ντερμπι για δύο...

Γράφει ο Σωτήρης Ξενάκης

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας πριν από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου εμφανίζουν ένα ντέρμπι μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Τα στοιχεία των ερευνών δείχνουν ότι οι διαφορές των δυο κομμάτων είναι μικρές ενώ υπάρχουν και ορισμένοι που διαπιστώνουν απόλυτη ισοπαλία.

Ποιος τελικά θα επικρατήσει από τους δύο και με ποια διαφορά θα το πληροφορηθούμε το βράδυ των εκλογών κι εκεί θα διαπιστώσουμε αν οι δημοσκόποι θα πέσουν μέσα ή θα διαψευστούν, όπως συνέβη σε μεγάλο βαθμό στην αναμέτρηση της 6ης Μαΐου

Αυτό που προκύπτει με απόλυτη βεβαιότητα τόσο από τις έρευνες όσο και από την καθημερινότητα την οποία βιώνουμε είναι η παντελής αδυναμία του ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου να καταφέρει να ξεφύγει από τα... τάρταρα του 13-14% στα οποία το έστειλαν οι ψηφοφόροι πριν από λίγες εβδομάδες.

Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν δείχνει ενισχυμένο, όπως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εξακολουθεί να φυλλοροεί καθώς ψηφοφόροι του εμφανίζονται να το εγκαταλείπουν προς τους δύο άλλους μονομάχους.

Είναι ίσως το τόσο πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν του; Η αδυναμία του κ. Βενιζέλου να αναδείξει οποιοδήποτε νέο πρόσωπο; Μήπως η ουσιαστική δημόσια παραδοχή του ότι θα μπορούσε να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους με τους δανειστές μας αλλά δεν το πάλεψε όσο έπρεπε;

Ότι από αυτά και να συμβαίνει, ο κ. Βενιζέλος πηγαίνει σε μια νέα εκλογική αναμέτρηση δείχνοντας-προς το παρόν- απόλυτη αδυναμία να αναδειχτεί σε βασικό <<παίχτη>> της επόμενης ημέρας, όπως ο ίδιος λέει ότι φιλοδοξεί να είναι.

Αν η ΝΔ καταφέρει να πάρει την πρωτιά, ο κ. Βενιζέλος δεν θα έχει να διαπραγματευτεί απολύτως τίποτα. Θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να στηρίξει μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρα.

Αν πάλι , πρώτο κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τα πράγματα ίσως να είναι λίγο καλύτερα αφού οι δυνατότητες συνεννόησης του με τον Αλέξη Τσίπρα δείχνουν περιορισμένες. Έτσι το ΠΑΣΟΚ μένοντας εκτός κυβερνητικού σχήματος, ίσως έχει κάποιες μικρές πιθανότητες να δει ορισμένους από τους ψηφοφόρους του που το εγκατέλειψαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ να επιστρέφουν κάποια στιγμή.

Με την προυπόθεση φυσικά, ότι μετά από ένα νέο εκλογικό στραπάτσο ανάλογο με αυτό της 6ης Μαΐου, ο κ. Βενιζέλος θα εξακολουθεί να είναι ακόμα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Αλλά κι αυτό, μάλλον αβέβαιο φαίνεται ...

ΠΗΓΗ  iefimerida.gr

Μη βαυκαλίζεστε κύριε Βενιζέλε - Οι άνθρωποι φταίνε όχι τα ονόματα...

Γράφει ο Παντελής Ζαγοριανίτης

Ορισμένοι -ελπίζουμε λίγοι- στενοί συνεργάτες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου βρήκαν τα αίτια της εξευτελιστικής ήττας - τιμωρίας που τους επέβαλλε ο ελληνικός λαός την Κυριακή.

«Για να ανακάμψουμε στις εκλογές του Ιουνίου θα πρέπει να αλλάξουμε το όνομα του ΠΑΣΟΚ και τον πράσινο ήλιο», του εισηγούνται.

Μη βαυκαλίζεστε κύριε Βενιζέλε. Με το ίδιο όνομα και το ίδιο σύμβολο το ΠΑΣΟΚ πέτυχε μια εξαιρετική νίκη το 2009 υποχρεώνοντας τη Νέα Δημοκρατία στην έως τότε χειρότερη εκλογική της επίδοση.

Τις νίκες και τις ήττες τις κάνουν οι άνθρωποι, οι ιδέες τους, το ήθος τους, η εφαρμοσμένη πολιτική, το όραμα και η προεκλογική εκστρατεία.

Και αυτά ηττήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ στις 6 Μαΐου. Αυτά αποδοκίμασε εκκωφαντικά ο ελληνικός λαός. Το αν ενδεχομένως αποδοκίμασε τον Γιώργο Παπανδρέου περισσότερο και εσάς τον ίδιο λιγότερο προφανώς έχει σημασία, αλλά μικρή μπροστά στο μέγεθος της ήττας.

Σας εισηγούνται, επίσης, να αφήσετε εκτός ψηφοδελτίων τον τέως πρωθυπουργό και ορισμένους από τους αποκαλούμενους «κηπουρούς» του, ακόμη κι αν έχουν εκλεγεί από τον ελληνικό λαό.

Συγγνώμη, είναι πολύ αργά για δάκρυα και... αίμα.

Αυτά γίνονται τη στιγμή που πρέπει. «Στη βράση κολλάει το σίδερο», λέει ο λαός. Τώρα τα σίδερα κρύωσαν καθώς έσβησε το... καμίνι του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ του 2012 δεν μπορεί -κατά την ετυμηγορία του ελληνικού λαού- να διεκδικεί τίποτε, δυστυχώς για το ίδιο, την ιστορία του και ορισμένα άξια στελέχη που έχει.

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανασυγκροτηθεί σοβαρά, να ζητήσει πραγματικά συγνώμη όχι τόσο για το μνημόνιο όσο για το ότι συνέβαλλε και αυτό με όλες του τις δυνάμεις -επί δεκαετίες- στο να διαλύσει αυτή τη χώρα εκμαυλίζοντας το λαό της.

Να διασχίσει τη δική του έρημο και μέσα από στερήσεις, διαλογισμό και προσευχές να προσδοκά πρώτα την επιβίωση και κατόπιν στην κάθαρση της... ψυχής και του μυαλού του.

Μόνον τότε και αφού έχει διώξει όλους όσοι έχουν διαχειριστεί εξουσία, αντικαθιστώντας τους με νέα στελέχη -και γιατί όχι νέο αρχηγό- να μπορεί να κοιτάξει στα μάτια το λαό και να του ζητήσει πάλι να κυβερνήσει αυτό τον τόπο.

Και αυτό που πραγματικά μπορείτε να προσφέρετε στην Ελλάδα κύριε Βενιζέλε είναι να κάνετε πράξη αυτή την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ. Αν μπορεί να υπάρξει.

Υ.Γ: Σας εισηγούνται έκτακτο συνέδριο και νέα ιδρυτική διακήρυξη μέσα στο μήνα. Απλώς μην το κάνετε. Θα είναι εξευτελιστικό, ανούσιο και προπαντός αναποτελεσματικό.

ΠΗΓΗ  iefimerida.gr

Άλλη μια «επιτυχία» Βενιζέλου...

Μέσα στην απόλυτη σιωπή δόθηκαν οι εγγυήσεις στη Φινλανδία

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Άλλη μια «επιτυχία» του Ευάγγελου Βενιζέλου ανακοινώθηκε χθες και πέρασε στα ψιλά – άλλωστε ο πρώην υπουργός των Οικονομικών μας έχει πει πως πρέπει να είμαστε που δεν δόθηκαν εμπράγματες εγγυήσεις!

Σύμφωνα με την Φιλανδή υπουργό Οικονομικών Γιούτα Ουρπιλάινεν, καταβλήθηκαν τα χρήματα που αποτελούν μέρος της συμφωνίας με τις ελληνικές τράπεζες για παροχή εγγυήσεων συνολικού ύψους 880 εκατ. ευρώ.

Σε πρώτη φάση καταβλήθηκε ποσό 300 εκ ευρώ και αναμένεται να καταβληθούν και τα υπόλοιπα, καθώς, ως γνωστόν, η Φιλανδία απαίτησε να της… δώσουμε τα χρήματα που θα μας δανείσει και ο κ. Βενιζέλος συμφώνησε, προκαλώντας ολόκληρο θέμα και με το ΔΝΤ.

Η καταβολή των εγγυήσεων έγινε μέσω τριών ελληνικών τραπεζών (Εθνική, Alpha Bank και Eurobank), ενώ οι λεπτομέρειες της συμφωνίας παραμένουν απόρρητες ως επτασφράγιστο μυστικό.

Από την ελληνική πλευρά δεν έχουμε πληροφορηθεί σχεδόν τίποτε, ενώ το Ελσίνκι έχει δηλώσει πως ίσως δώσει στη δημοσιότητα κάποια τμήματα της συμφωνίας.

Και βέβαια, το θέμα δεν αποτελεί αντικείμενο του προεκλογικού αγώνα, αν και ο κ. Βενιζέλος οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα το νέο… κείμενο του Ραμπουϊγιέ, δεδομένου ότι ζητά διερευνητική εντολή για να συνεχίσει να… διαπραγματεύεται!

Πρόκειται για ένα ακόμη σκοτεινό σημείο, άλλη μια γκρίζα πλευρά αυτής της προεκλογικής καμπάνιας, στη διάρκεια της οποίας ακούμε εκ μέρους των «σωτήρων» της χώρας τα πάντα, αλλά όχι τα ουσιώδη.

Κατά τα λοιπά, την Παρασκευή συνεδρίασε (για τελευταία φορά) το υπουργικό συμβούλιο, στέλνοντάς μας μερικές ειδυλλιακές εικόνες – για να θυμόμαστε τι δεν πρέπει να ξαναδούμε.

ΠΗΓΗ  ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

Αυτός είναι δανεισμός!

Δώσε μου τα λεφτά που θέλεις να σου δανείσω!

Αμ έτσι δανείζω κι εγώ σε ολόκληρο τον κόσμο όσα θέλει!

Τέτοιες συμφωνίες μόνο ένας Βενιζέλος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να τις περάσει ως "θρίαμβο" και να έχει ακόμα ψηφοφόρους να τον χειροκροτούν ενθουσιασμένοι...

Αφού ο άνθρωπος μας έσωσε(;;;) να μην τον ψηφίζουν;

Ίσως η επόμενη κυβέρνηση μπορέσει να μάθει τι υπογραφές έχει βάλει ο "σωτήρας" μας και μας ενημερώσει κι εμάς.

Αν και κάτι μου λέει ότι δεν θα χαρούμε...

Ο Γιώργος είναι (πάντα) εδώ...

Ταραχή και εκνευρισμό στον Ευάγγελο Βενιζέλο έχουν προκαλέσει οι απανωτές εμφανίσεις του Γιώργου Παπανδρέου.

Παρόλο που ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε διαμηνύσει στον κ. Παπανδρέου να μην εμφανίζεται γιατί κάτι τέτοιο θα του δημιουργούσε πρόβλημα στην προεκλογική περίοδο, εκείνος με κάθε ευκαιρία σπάει το εμπάργκο της Ιπποκράτους.

Με αυτόν τον τρόπο ο Γιώργος Παπανδρέου κρατάει σε μια ιδιότυπη ομηρία τον Ευάγγελο Βενιζέλο, θυμίζοντάς του τις δεσμεύσεις του προς την οικογένεια με βάση τη συμφωνία παράδοσης και παραλαβής του κόμματος.

Ο κ. Παπανδρέου δεν πρόκειται να αφήσει σε χλωρό κλαρί τον κ. Βενιζέλο, μια και προγραμματίζει σήμερα να δώσει το «παρών» στην ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην Πάτρα (με πρόσχημα ότι είναι η... έδρα του), ενώ προγραμματίζει και νέα παρέμβαση λίγα 48ωρα πριν από τις κάλπες.

Χθες, 24 ώρες μετά την επανεμφάνισή του, ο κ. Παπανδρέου, με αφορμή το θέμα Καμμένου, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» για να υπενθυμίσει στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι είναι εδώ και ότι δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια, παρά την... οδηγία του κ. Βενιζέλου.

Και όχι μόνο αυτό, επί της ουσίας ο τέως πρωθυπουργός δηλώνει παρών και για την επόμενη ημέρα, προεξοφλώντας την ήττα του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για «ευρύτερη δυνατή συμμαχία» την επομένη των εκλογών και υποστηρίζοντας ότι το κόμμα του οποίου μέχρι πρότινος ήταν αρχηγός δεν μπορεί να πάρει αυτοδυναμία.

Και όχι μόνο αυτό, δεν αναφέρει καν ότι μπορεί να είναι πρώτο στις εκλογές της 6ης Μαΐου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, βέβαια, στη συνέντευξή του δεν εμφανίζεται απλώς αμετανόητος για τις επιλογές του, αλλά πέφτει σε μια σειρά από αντιφάσεις, ενώ συνεχίζει να προκαλεί τη νοημοσύνη των πολιτών.

Ο κ. Παπανδρέου ισχυρίζεται μεταξύ άλλων:

-Τα δύο χρόνια που κυβέρνησε τον τόπο, η χώρα δεν ταλαιπωρήθηκε ούτε από ένα μεγάλο σκάνδαλο.

-Παρά τα αναπόφευκτα λάθη που έκανε, παρά τον πόνο που αναπόφευκτα προκάλεσε, η πολιτική του πέτυχε.

-Στο πλαίσιο του... αριστερού προφίλ που επιχειρεί να χτίσει, παρότι αποτέλεσε ένα πειθήνιο όργανο της τρόικας, ισχυρίστηκε ότι «κανείς δεν θέλει την τρόικα πάνω από το κεφάλι του» και ότι ανέλαβε ευθύνες που δεν του αναλογούσαν. Αλλά δεν είπε ούτε λέξη γιατί άργησε να πάρει αποφάσεις και γιατί μοίρασε «πακέτα» την επομένη των εκλογών.

Συνεχίζοντας να ζει στον εικονικό κόσμο του, ο κ. Παπανδρέου υπερασπίστηκε το δημοψήφισμα, που έβαλε τη χώρα στη μεγάλη περιπέτεια και ρίσκαρε τη συμμετοχή της στην ευρωζώνη, και ισχυρίστηκε ότι η χώρα πρέπει να μείνει πάση θυσία στο ευρώ.

Στέλνοντας μήνυμα στον κ. Βενιζέλο, έβαλε το προσωπικό του διακύβευμα λέγοντας:

«Πολλοί επιχείρησαν να τελειώσουν την οικογένειά μου σε Ειδικά Δικαστήρια. Αλλά όσο στημένες και να είναι οι κατηγορίες, η αλήθεια διαλύει τις σκευωρίες. Ούτε με απασχολεί λοιπόν ούτε με φοβίζει το ενδεχόμενο Ειδικών Δικαστηρίων. Αλλοι πρέπει να φοβούνται».

Τέλος, σε μια προσπάθεια να δείξει μεταμέλεια, ισχυρίστηκε:

«Θα ήθελα εκ μέρους του πολιτικού κόσμου να ζητήσω συγγνώμη για όσους είναι άνεργοι ή είδαν τους μισθούς τους και τις συντάξεις τους να μειώνονται τα δύο τελευταία χρόνια».

Μόνο που λησμόνησε να πει ότι τις αποφάσεις δεν τις πήρε ο πολιτικός κόσμος, αλλά ο ίδιος, άντε και οι «κηπουροί» του και ο κ. Βενιζέλος.

Νίκος Ελευθερόγλου

ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κι είχαμε όλοι μια σκασίλα αν δεν γίνει ντιμπειτ...

Γράφει ο Σωτήρης Ξενάκης

Ακούω από ορισμένους, μετά την συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής που δεν κατάφερε να αποφασίσει για την διεξαγωγή των περίφημων προεκλογικών ντιμπέιτ, πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό για την δημοκρατία και τους πολίτες.

Ευθέως να πω ότι θεωρώ πως εκείνοι που ολοφύρονται είτε δεν το έχουν σκεφτεί αρκετά είτε μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Και να εξηγήσω γιατί:

Κατ αρχήν, υπάρχει κανένας νοήμων άνθρωπος που να πίστευε ότι με τις σημερινές συνθήκες θα μπορούσε μια διακομματική επιτροπή με την παρουσία εκπροσώπων από... 14 κόμματα να κατέληγε σε κάποια συγκεκριμένη απόφαση; Μάλλον όχι. Όσοι λοιπόν μεθόδευσαν μια τέτοια σύνθεση η συναίνεσαν σε αυτήν πιθανότατα είχαν στόχο το αδιέξοδο.

Και συνεχίζω επί της ουσίας ... Υπήρξε στο παρελθόν έστω και μία τηλεμαχία που να έκρινε το εκλογικό αποτέλεσμα η να διαφοροποίησε τις απόψεις των πολιτών για τα κόμματα ; Οι δημοσκοπήσεις που ακολουθούσαν αλλά και τα αποτελέσματα των εκλογών έδειχναν πώς οι τηλεοπτικές αναμετρήσεις δεν άλλαζαν ουσιαστικά τίποτα. Και πώς να αλλάξουν όταν στην πραγματικότητα ήταν παράλληλοι μονόλογοι των αρχηγών απέναντι σε «ευνουχισμένους» -λόγω κανόνων που είχαν τεθεί- δημοσιογράφους.

Με ποιο σκεπτικό ο κ. Βενιζέλος επιμένει σε μια τηλεμαχία του ίδιου με τον κ. Σαμαρά, ξέχωρα από μια άλλη με τη συμμετοχή και των υπολοίπων αρχηγών; Αυτό είχε νόημα ίσως σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις όταν τα δυο κόμματα συγκέντρωναν μαζί πάνω από 75-80% και ξέραμε ότι ένα από τα δύο θα ήταν πρώτο και αυτοδύναμο. Δημοσκοπήσεις δεν έχει δει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; Σε ορισμένες από αυτές που δημοσιοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα, το κόμμα του ήταν οριακά δεύτερο. Με ποιο σκεπτικό θέλει να αποκλειστούν από μια δημόσια συζήτηση κόμματα που εμφανίζονται δημοσκοπικά μία ή δύο μονάδες κάτω από το ΠΑΣΟΚ;

Υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας που δεν έχει πληροφορηθεί- αν φυσικά το επιθυμεί- τις θέσεις των κομμάτων σε όλα τα ζητήματα της επικαιρότητας; Νομίζω όχι... Δόξα των Θεώ έχουμε μπουχτίσει από τηλεοπτικές εκπομπές και «παράθυρα» που ακούμε τα πάντα από τους πάντες

Θα μπορούσε φυσικά , υπό προϋποθέσεις, να γίνει μια ενδιαφέρουσα τηλεοπτική συζήτηση όπου οι αρχηγοί θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους και θα προκύψουν ενδιαφέροντα πράγματα.Μια συζήτηση όμως που τους κανόνες δεν θα έβαζαν τα κόμματα και τα τηλεοπτικά κανάλια αλλά οι ίδιοι δημοσιογράφοι. Πόσοι αρχηγοί θα μετέχουν, ποιοι δημοσιογράφοι θα ρωτούν. Μια συζήτηση για την οποία ο καθένας από εμάς έχει στο μυαλό του και πόσους αρχηγούς θα φιλοξενούσε και ποιοι δημοσιογράφοι θα ρωτούσαν για να κάνουν δύσκολη την ζωή των πολιτικών.

Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί στη χώρα μας τουλάχιστον στο ορατό μέλλον. Οπότε, δεν νομίζω ότι σκάει κανείς από στεναχώρια που δεν θα χασμουριόμαστε επί ένα τρίωρο σε εθνικό δίκτυο ακούγοντας παράλληλους κουραστικούς μονολόγους, όπως συνέβη με τα ντιμπέιτ σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις...

ΠΗΓΗ  iefimerida.gr