Φαίνεται ότι κάτι έχω πάθει τώρα τελευταία με τις αλληγορίες αλλά νομίζω ότι είναι ο πιο απλός και ίσως διασκεδαστικός τρόπος να περιγράψουμε τα χάλια γύρω μας.
Το αλληγορικό και άκρως εκπαιδευτικό παραμύθι του Πέτρου με τον λύκο έχει άπειρες εφαρμογές στην καθημερινότητά μας διεθνώς αλλά και τοπικά.
Πχ τι να πει κανείς για τον ΠΟΥ και την περίφημη πανδημία; Αν ξαναμιλήσουν για πανδημία θα τους πιστέψει κανείς;
Τι να πει κανείς για τους επιστήμονες και την υπερθέρμανση του πλανήτη; Όχι μόνο δεν λιώνουν οι πάγοι αλλά, σύμφωνα με νέες φωτογραφίες οι πάγοι αυξάνονται! Αν κάποια στιγμή όντως υπάρξει πρόβλημα θα τους πιστέψει κανείς;
Τα καθ'ημάς είναι πιο απλά.
Πχ οι αγρότες. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε αγροτικά μπλόκα. Τις πρώτες φορές ο κόσμος τους έβλεπε με συμπάθεια. Σιγά-σιγά άρχισε όμως να μαθαίνει για τα απανωγραψήματα και το ύψος των επιδοτήσεων που λαμβάνουν, για τα HiFi, DVD, TFT κλπ των τρακτέρ και για διάφορες άλλες σπατάλες οπότε τώρα που φωνάζουν ότι δεν θα μπορέσουν να σπείρουν δεν τους πιστεύει κανείς.
Η προσωποποίηση του Πέτρου με τον λύκο...
Δυστυχώς όμως η εφαρμογή του παραμυθιού υπάρχει και στην πολιτική.
Πχ τη μια μας λένε ότι το έλλειμμα είναι έτσι την άλλη γιουβέτσι.
Τη μια φεύγουμε από το ευρώ(!!!) την άλλη δεν φεύγουμε γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη αποχώρησης από την ΟΝΕ.
Τη μια πτωχεύουμε την άλλη είμαστε στη ζώνη του ευρώ και δεν γίνεται να πτωχεύσουμε.
Με τέτοια σταθερότητα και αποφασιστικότητα πώς να μην σκεφτείς τον Πέτρο και τον λύκο;
Υπάρχει όμως και συνέχεια.
Τη μια “λεφτά υπάρχουν” και έτσι δίνουμε παχυλούς μισθούς στην ΕΡΤ, στους υπαλλήλους της Βουλής, στους εφοριακούς, στους τελωνειακούς και ποιος ξέρει σε πόσους ακόμα, την άλλη “δεν υπάρχει σάλιο” και αυξάνονται η φορολογία και οι περικοπές.
Βέβαια ούτε για τις περικοπές είμαστε σίγουροι γιατί από τη μια “φεύγουν” οι συμβασιούχοι, περικόπτονται τα συμβούλια, τα μεταφορικά και τα εκτός έδρας από την άλλη όμως μόνο τις 100 πρώτες μέρες της κυβέρνησης δώσαμε πάνω από 1,000,000 ευρώ για τα μεταφορικά του πρωθυπουργού ακόμα και για την σοσιαλιστική διεθνή!
Μας λένε ότι πρέπει να βιαστούμε με τις αλλαγές γιατί χανόμαστε, η ΕΕ μας λέει ότι πρέπει πάραυτα να πάρουμε μέτρα... αλλά...
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το φορολογικό και έχουν περάσει 100 μέρες χωρίς να έχουμε πάρει μέτρα
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το ασφαλιστικό και ακόμα δεν έχει αλλάξει τίποτα
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το αγροτικό και αποτέλεσμα μηδέν.
Η κυβέρνηση υποτίθεται πως ήταν έτοιμη να κυβερνήσει, με πρόγραμμα και αλλαγές που θα γινόντουσαν πράξη άμεσα στις 100 πρώτες μέρες αλλά τελικά ή αυτό δεν ισχύει ή ισχύει το “σπεύδε βραδέως” και στην σημερινή καθομιλουμένη... χαλαρά!
Τελικά, παρόλο που όλοι μας ξέρουμε από παιδιά το παραμύθι του Πέτρου με τον λύκο, δεν καταλάβαμε και προπαντώς δεν μάθαμε τίποτα.
Επειδή λοιπόν βαρέθηκα να φωνάζει συνέχεια ο Πέτρος κι εγώ να τρέχω, δεν τους πιστεύω πια.
Έχω καταλήξει ότι οικονομικό πρόβλημα ούτε είχαμε ούτε έχουμε.
Το πρόβλημά μας πάντα ήταν πολιτικό.
Η(οι) πολιτική(-οι) μας έφερε(-αν) εδώ που βρισκόμαστε.
Κανένας δεν τόλμησε να εφαρμόσει πολιτικές που θα ενοχλούσαν την ΓΕΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, τους αγρότες, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους ψηφοφόρους γενικά.
Σε όλους επιδόματα (ακόμα και ύπνου ή μεταφοράς φακέλων!!!), επιδοτήσεις, προσλήψεις άσχετα από τις ανάγκες του κράτους... κουτοπονηριές η μια μετά την άλλη.
Αυτό λοιπόν που χρειαζόμαστε δεν είναι διαχειριστές του κράτους με όρεξη για διάλογο και διαβούλευση!
Χρειαζόμαστε επιτέλους πολιτικούς όπως παλιά. Πολιτικούς με πρόγραμμα, με σθένος, με ηγετικές ικανότητες και όρεξη για συγκρούσεις.
Κάποιον που θα βάλει τάξη ή θα μας βάλει σε τάξη χρησιμοποιώντας απλώς την κοινή λογική.
Το αλληγορικό και άκρως εκπαιδευτικό παραμύθι του Πέτρου με τον λύκο έχει άπειρες εφαρμογές στην καθημερινότητά μας διεθνώς αλλά και τοπικά.
Πχ τι να πει κανείς για τον ΠΟΥ και την περίφημη πανδημία; Αν ξαναμιλήσουν για πανδημία θα τους πιστέψει κανείς;
Τι να πει κανείς για τους επιστήμονες και την υπερθέρμανση του πλανήτη; Όχι μόνο δεν λιώνουν οι πάγοι αλλά, σύμφωνα με νέες φωτογραφίες οι πάγοι αυξάνονται! Αν κάποια στιγμή όντως υπάρξει πρόβλημα θα τους πιστέψει κανείς;
Τα καθ'ημάς είναι πιο απλά.
Πχ οι αγρότες. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε αγροτικά μπλόκα. Τις πρώτες φορές ο κόσμος τους έβλεπε με συμπάθεια. Σιγά-σιγά άρχισε όμως να μαθαίνει για τα απανωγραψήματα και το ύψος των επιδοτήσεων που λαμβάνουν, για τα HiFi, DVD, TFT κλπ των τρακτέρ και για διάφορες άλλες σπατάλες οπότε τώρα που φωνάζουν ότι δεν θα μπορέσουν να σπείρουν δεν τους πιστεύει κανείς.
Η προσωποποίηση του Πέτρου με τον λύκο...
Δυστυχώς όμως η εφαρμογή του παραμυθιού υπάρχει και στην πολιτική.
Πχ τη μια μας λένε ότι το έλλειμμα είναι έτσι την άλλη γιουβέτσι.
Τη μια φεύγουμε από το ευρώ(!!!) την άλλη δεν φεύγουμε γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη αποχώρησης από την ΟΝΕ.
Τη μια πτωχεύουμε την άλλη είμαστε στη ζώνη του ευρώ και δεν γίνεται να πτωχεύσουμε.
Με τέτοια σταθερότητα και αποφασιστικότητα πώς να μην σκεφτείς τον Πέτρο και τον λύκο;
Υπάρχει όμως και συνέχεια.
Τη μια “λεφτά υπάρχουν” και έτσι δίνουμε παχυλούς μισθούς στην ΕΡΤ, στους υπαλλήλους της Βουλής, στους εφοριακούς, στους τελωνειακούς και ποιος ξέρει σε πόσους ακόμα, την άλλη “δεν υπάρχει σάλιο” και αυξάνονται η φορολογία και οι περικοπές.
Βέβαια ούτε για τις περικοπές είμαστε σίγουροι γιατί από τη μια “φεύγουν” οι συμβασιούχοι, περικόπτονται τα συμβούλια, τα μεταφορικά και τα εκτός έδρας από την άλλη όμως μόνο τις 100 πρώτες μέρες της κυβέρνησης δώσαμε πάνω από 1,000,000 ευρώ για τα μεταφορικά του πρωθυπουργού ακόμα και για την σοσιαλιστική διεθνή!
Μας λένε ότι πρέπει να βιαστούμε με τις αλλαγές γιατί χανόμαστε, η ΕΕ μας λέει ότι πρέπει πάραυτα να πάρουμε μέτρα... αλλά...
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το φορολογικό και έχουν περάσει 100 μέρες χωρίς να έχουμε πάρει μέτρα
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το ασφαλιστικό και ακόμα δεν έχει αλλάξει τίποτα
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το αγροτικό και αποτέλεσμα μηδέν.
Η κυβέρνηση υποτίθεται πως ήταν έτοιμη να κυβερνήσει, με πρόγραμμα και αλλαγές που θα γινόντουσαν πράξη άμεσα στις 100 πρώτες μέρες αλλά τελικά ή αυτό δεν ισχύει ή ισχύει το “σπεύδε βραδέως” και στην σημερινή καθομιλουμένη... χαλαρά!
Τελικά, παρόλο που όλοι μας ξέρουμε από παιδιά το παραμύθι του Πέτρου με τον λύκο, δεν καταλάβαμε και προπαντώς δεν μάθαμε τίποτα.
Επειδή λοιπόν βαρέθηκα να φωνάζει συνέχεια ο Πέτρος κι εγώ να τρέχω, δεν τους πιστεύω πια.
Έχω καταλήξει ότι οικονομικό πρόβλημα ούτε είχαμε ούτε έχουμε.
Το πρόβλημά μας πάντα ήταν πολιτικό.
Η(οι) πολιτική(-οι) μας έφερε(-αν) εδώ που βρισκόμαστε.
Κανένας δεν τόλμησε να εφαρμόσει πολιτικές που θα ενοχλούσαν την ΓΕΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, τους αγρότες, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους ψηφοφόρους γενικά.
Σε όλους επιδόματα (ακόμα και ύπνου ή μεταφοράς φακέλων!!!), επιδοτήσεις, προσλήψεις άσχετα από τις ανάγκες του κράτους... κουτοπονηριές η μια μετά την άλλη.
Αυτό λοιπόν που χρειαζόμαστε δεν είναι διαχειριστές του κράτους με όρεξη για διάλογο και διαβούλευση!
Χρειαζόμαστε επιτέλους πολιτικούς όπως παλιά. Πολιτικούς με πρόγραμμα, με σθένος, με ηγετικές ικανότητες και όρεξη για συγκρούσεις.
Κάποιον που θα βάλει τάξη ή θα μας βάλει σε τάξη χρησιμοποιώντας απλώς την κοινή λογική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου