Κατά καιρούς οι κυβερνήσεις μας αποκτούν “λέξεις-κλειδιά”, συνήθως παραποιώντας την σημασία τους, οι οποίες γίνονται χαρακτηριστικές της εκάστοτε εποχής.
Σήμερα, ζούμε την φοβερή πρωτοτυπία, την χαρακτηριστική για την εποχή “λέξη-κλειδί” να την έχει ορίσει η αντιπολίτευση.
Η “λέξη-κλειδί” είναι... “συμβολικά”!
“Συμβολικά” κλείνουν οι αγρότες τους δρόμους και τους κόμβους.
“Συμβολικά” διάφορες ομαδούλες καταλαμβάνουν δρόμους και πλατείες.
“Συμβολικά” γίνονται καταλήψεις κτηρίων και γραφείων.
Όλα... “συμβολικά”!
Δηλαδή, όταν οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους “συμβολικά” οι πολίτες δεν εγκλωβίζονται στα αυτοκίνητά τους;
Όταν διάφορες ομαδούλες καταλαμβάνουν “συμβολικά” γραφεία δημοσίων υπηρεσιών οι πολίτες μπορούν να εξυπηρετηθούν κανονικά και να κάνουν απερίσπαστοι την δουλειά τους;
Τι σημαίνει “συμβολικά” και μάλιστα παρουσιάζονται και πολιτικοί και δημοσιογράφοι να σχολιάζουν “μα ήταν συμβολική η κατάληψη... δεν έπρεπε να επέμβει η αστυνομία”;
Δηλαδή η αστυνομία επεμβαίνει μόνο όταν οι καταληψίες στήνουν αντίσκηνο;
Όταν οι καταλήψεις είναι “συμβολικές” (θεωρητικά αυτό σημαίνει ότι διαρκούν “μόνο” κάποιες ώρες) δεν είναι καταλήψεις;
Από πότε πρέπει να σεβόμαστε τις “συμβολικές” καταλήψεις και να μην επεμβαίνει η αστυνομία;
Τι λογική είναι αυτή;... “Συμβολική” λογική;.....
Πάντα ήμασταν δημιουργικοί σε δικαιολογίες και ανεκτικοί στην “ψιλο”-παρανομιούλα, αλλά πλέον έχουμε ξεπεράσει κάθε όριο!
Δεν βάζουμε μυαλό με τίποτα και αντί να καταδικάζουμε ως άκρως παράνομες και αντιδημοκρατικές τις καταλήψεις κάνουμε τα πάντα για να τις δικαιολογήσουμε ως μορφές “αγώνα”... “αντίστασης”... “αντίδρασης”(ήπιας πάντα!)... και φυσικά -η μόνιμη και κλασική ατάκα- “ειρηνικές”!
Πόσο “ειρηνική” μπορεί να είναι μία κατάληψη ενός χώρου;
Μπαίνει σε έναν δημόσιο χώρο (υπουργείο, δημόσια υπηρεσία, τηλεοπτικό σταθμό, κλπ) μία ομαδούλα και λέει σε εργαζομένους και πελάτες... “σας παρακαλούμε πολύ, μήπως θα είχατε την ευγενή καλοσύνη να περάσετε έξω για να κάνουμε μία ειρηνική, αγωνιστική και συμβολική κατάληψη”;
Μας δουλεύουν;
Άσε πια το υποτιμητικότατο ύφος όταν σου λένε... “δεν λαμβάνεις μέρος σε καταλήψεις; Δεν αγωνίζεσαι για ένα καλύτερο αύριο! Δεν αντιστέκεσαι στην χούντα και στο ξεπούλημα! Είσαι του καναπέ!”... και το πιο αστείο όλων είναι ότι όντως θεωρούν ότι σε βρίζουν με αυτά που σου λένε!
Έλεος πια!
“Αγωνιστές” της πλάκας!
Μπορεί να μην βάζουμε μυαλό και να επιμένουμε να έχουμε πάρει οριστικό διαζύγιο με την κοινή λογική, αλλά ίσως να βάλουμε μυαλό με το στανιό!
Όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να προσπαθεί και επιμένει να βάλει σε μία τάξη τη χώρα εφαρμόζοντας τους νόμους, έχουμε ακόμα ελπίδες να συνέλθουμε και να ξαναβρούμε την...
απλή κοινή λογική...
Κυριολεκτικά και όχι “συμβολικά”!
Σήμερα, ζούμε την φοβερή πρωτοτυπία, την χαρακτηριστική για την εποχή “λέξη-κλειδί” να την έχει ορίσει η αντιπολίτευση.
Η “λέξη-κλειδί” είναι... “συμβολικά”!
“Συμβολικά” κλείνουν οι αγρότες τους δρόμους και τους κόμβους.
“Συμβολικά” διάφορες ομαδούλες καταλαμβάνουν δρόμους και πλατείες.
“Συμβολικά” γίνονται καταλήψεις κτηρίων και γραφείων.
Όλα... “συμβολικά”!
Δηλαδή, όταν οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους “συμβολικά” οι πολίτες δεν εγκλωβίζονται στα αυτοκίνητά τους;
Όταν διάφορες ομαδούλες καταλαμβάνουν “συμβολικά” γραφεία δημοσίων υπηρεσιών οι πολίτες μπορούν να εξυπηρετηθούν κανονικά και να κάνουν απερίσπαστοι την δουλειά τους;
Τι σημαίνει “συμβολικά” και μάλιστα παρουσιάζονται και πολιτικοί και δημοσιογράφοι να σχολιάζουν “μα ήταν συμβολική η κατάληψη... δεν έπρεπε να επέμβει η αστυνομία”;
Δηλαδή η αστυνομία επεμβαίνει μόνο όταν οι καταληψίες στήνουν αντίσκηνο;
Όταν οι καταλήψεις είναι “συμβολικές” (θεωρητικά αυτό σημαίνει ότι διαρκούν “μόνο” κάποιες ώρες) δεν είναι καταλήψεις;
Από πότε πρέπει να σεβόμαστε τις “συμβολικές” καταλήψεις και να μην επεμβαίνει η αστυνομία;
Τι λογική είναι αυτή;... “Συμβολική” λογική;.....
Πάντα ήμασταν δημιουργικοί σε δικαιολογίες και ανεκτικοί στην “ψιλο”-παρανομιούλα, αλλά πλέον έχουμε ξεπεράσει κάθε όριο!
Δεν βάζουμε μυαλό με τίποτα και αντί να καταδικάζουμε ως άκρως παράνομες και αντιδημοκρατικές τις καταλήψεις κάνουμε τα πάντα για να τις δικαιολογήσουμε ως μορφές “αγώνα”... “αντίστασης”... “αντίδρασης”(ήπιας πάντα!)... και φυσικά -η μόνιμη και κλασική ατάκα- “ειρηνικές”!
Πόσο “ειρηνική” μπορεί να είναι μία κατάληψη ενός χώρου;
Μπαίνει σε έναν δημόσιο χώρο (υπουργείο, δημόσια υπηρεσία, τηλεοπτικό σταθμό, κλπ) μία ομαδούλα και λέει σε εργαζομένους και πελάτες... “σας παρακαλούμε πολύ, μήπως θα είχατε την ευγενή καλοσύνη να περάσετε έξω για να κάνουμε μία ειρηνική, αγωνιστική και συμβολική κατάληψη”;
Μας δουλεύουν;
Άσε πια το υποτιμητικότατο ύφος όταν σου λένε... “δεν λαμβάνεις μέρος σε καταλήψεις; Δεν αγωνίζεσαι για ένα καλύτερο αύριο! Δεν αντιστέκεσαι στην χούντα και στο ξεπούλημα! Είσαι του καναπέ!”... και το πιο αστείο όλων είναι ότι όντως θεωρούν ότι σε βρίζουν με αυτά που σου λένε!
Έλεος πια!
“Αγωνιστές” της πλάκας!
Μπορεί να μην βάζουμε μυαλό και να επιμένουμε να έχουμε πάρει οριστικό διαζύγιο με την κοινή λογική, αλλά ίσως να βάλουμε μυαλό με το στανιό!
Όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να προσπαθεί και επιμένει να βάλει σε μία τάξη τη χώρα εφαρμόζοντας τους νόμους, έχουμε ακόμα ελπίδες να συνέλθουμε και να ξαναβρούμε την...
απλή κοινή λογική...
Κυριολεκτικά και όχι “συμβολικά”!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου