Ο βίος και η πολιτεία ενός αφισοκολλητή...

Από τον τοίχο του Dimitrios Malamoulis στο φ/β 
 
Ναι ρε, έχω δώσει αγώνες εγώ για τη Δημοκρατία, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, απ΄ το ΄80 ξεκίνησα κάθε βράδυ αφισοκόλληση... και τι κέρδισα;

Με διόρισαν κλητήρα στο υπουργείο οικονομικών, παντρεύτηκα και την Βασίλω, που δούλευε στο γραφείο του βουλευτή και την διόρισε κλητήρα στο υπουργείο Εργασίας... και σιγά τα λεφτά που πέρναμε, με τα επιδόματα κ.λ.π καμιά 70.000 το χρόνο.

Κι έφτιαξα και το εξοχικό στο χωριό και σιγά τα λεφτά που μου κόστισε καμιά 200.000 ευρώ και καταχρεώθηκα ρε, και τι ζωή ζούσα; Κανά μπουζουκάκι, κάνα ταβερνάκι 3-4 φορές τη βδομάδα, όταν είχαμε τα ρεπά μας, κι έστειλα και το γιό μου στο Λονδίνο να σπουδάσει οικονομικά να τον διορίσουμε κι αυτόν διευθυντή στην εφορία να κονομάει απο κανέναν έλεγχο στους κουφάλες που κλέβουν το κράτος.

Να αγοράσει και κάνα σπίτι στη Τζιά ρε, να πηγαίνουν τα παιδάκια του το καλοκαίρι ρε να κάνουν μπάνια, όπως πηγαίναν τα παιδιά του γαμπρού μου ρε και της κόρης μου, που τους έχωσα στο υπουργείο οικονομικών κι αυτούς (ας είναι καλά οι αγώνες μου, για τη δημοκρατία) και πέρναν επιδόματα και φτάνανε καμια 90.000 το χρόνο, σιγά τα λεφτά.

Αλλά γινόταν τζίρος ρε, και το κρατος έπαιρνε ΦΠΑ ρε, κι είχαμε ανάπτυξη.

Και μετά ήρθε η κουφάλα η Μέρκελ, που σκότωσαν τον Μπατζανάκη του πατέρα μου οι κωλογερμαναράδες και μας ρούφηξε το αίμα.

Ναι ρε να μας δώκουν τις αποζημειώσεις οι νεοφιλελεύτεροι γερμαναράδες, γιατί πόσο ρε αδίστακτοι κοστίζει η ζωή του Μπατζανάκη του πατέρα μου, να πάρω κάνα εφάπαξ κι εγώ κι η κυρά τώρα που κουραστήκαμε;

50 χρονώ είμαι ρε ως πότε θα δουλεύω... να βγω σε μια αξιοπρεπή σύνταξη ρε να κονομάω 2-3 χιλ το μήνα κι άλλα τόσα η κυρά... να αγοράζουμε παιχνίδια και στ΄ αγγονάκια μας να γίνεται τζίρος στην αγορά.

Αλλά ας όψονται αυτοί οι κουφάλες οι φιλελέφτεροι, που δεν αναγνωρίζουν τους αγώνες μου για δημοκρατία και βγάλαν τα λεφτά τους στους σκατόψυχους τους Ελβετούς, κι ας όψεται η σκατόψυχη η Μέρκελ η νεοφιλελεύτερη.

Αξιοπρέπεια ρε και Δημοκρατία. Αυτά φωνάζω απ΄ το πρωί ως το βράδυ... αλλά έβαλα μυαλό τώρα, κι όσοι με ρωτάνε τι θα ψηφίσω τους λέω.

Θα ψηφίσω ρε αυτόν που θα μου διορίσει και τον άλλο μου τον γιό στο Δημόσιο ρε, να φάει ένα κομμάτι ψωμί.... Εγώ τους αγώνες μου για τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια δεν τους πουλάω ρε, κουφάλες νεοφιλελεύτεροι.

ΠΗΓΗ  capital.gr


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Δυστυχώς το παραπάνω κείμενο αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την Ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων δεκαετιών και είμαι σίγουρη ότι όλοι, όλο και κάποιον που ανήκει στην κατηγορία των "καλοπληρωμένων αφισοκολλητών" θα γνωρίζουμε.
Η ωμή πραγματικότητα είναι ότι όλοι αυτοί υπάρχουν ακόμη και δεν ανήκουν μόνο στα δύο -πρώην μεγάλα- κυβερνητικά κόμματα!
Χιλιάδες είναι οι "καλοπληρωμένοι αφισοκολλητές" και χιλιάδες είναι και αυτοί που περιμένουν στην ουρά για να γίνουν "καλοπληρωμένοι αφισοκολλητές"!
Αν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία του Έλληνα ψηφοφόρου δεν υπάρχει ελπίδα για την χώρα μας._