Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Ποιος είναι ο Μακρυγιάννης;...

Tου Στεφανου Κασιματη
 
«Τι είπε ο Καμμένος; Δεν κατάλαβα». Από τη χροιά της φωνής σχημάτιζες την εντύπωση ότι η ραδιοφωνική παραγωγός πρέπει να ήταν το πολύ τριάντα ετών. Ο συμπαραγωγός της εκπομπής, στον οποίο είχε απευθύνει την ερώτηση, της εξήγησε ότι, στη Βουλή, ο Καμμένος κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι «καλλιεργεί εμφυλιοπολεμικό κλίμα», επειδή στις 4 Δεκεμβρίου ο υπουργός Εθνικής Αμύνης έστειλε στεφάνι στου Μακρυγιάννη. «Ποιος είναι ο Μακρυγιάννης», ρώτησε με σοβαρότητα απολύτως αντάξια της φιλομαθείας της η κοπέλα. Ο φίλος, που έτυχε να ακούσει τη ραδιοφωνική στιχομυθία και μου τη μετέφερε, δεν ήταν σε θέση να μου πει τι ειπώθηκε στη συνέχεια, γιατί έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου από την κατάπληξη, πέρασε στο αντίθετο ρεύμα - εν πάση περιπτώσει, φτηνά τη γλίτωσε ο άνθρωπος και είναι αυτό που έχει σημασία.
 
Ομως και μόνο αυτό το θραύσμα από την περισπούδαστη ραδιοφωνική συζήτηση αρκεί για να κάνουμε ορισμένες χρήσιμες διαπιστώσεις για την ωραιότερη χώρα του κόσμου, στην οποία -δεν θα κουραστώ να το λέω- κατοικεί ο εξυπνότερος λαός του κόσμου.
 
Κατ’ αρχάς, ότι ο Πάνος Παναγιωτόπουλος κατοχυρώνει το δικαίωμα στο μέλλον -υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η χώρα θα σωθεί από την ιδεολογική γάγγραινα της μεταπολίτευσης- να διεκδικήσει σύνταξη αντιστασιακού. Διότι, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, στη σύγχρονη Ελλάδα η πολιτική ευπρέπεια επιβάλλει, αν όχι να θλίβεσαι επειδή κατά την περίοδο του Εμφυλίου το ΚΚΕ απέτυχε να επιβάλει καθεστώς μαρξιστικής δικτατορίας στη χώρα, τουλάχιστον να μη διανοείσαι να εκφράσεις δημοσίως τις αντιρρήσεις σου. Με τα δεδομένα της πραγματικότητας, συνεπώς, η κατάθεση στεφάνου εις μνήμην των νεκρών του Συντάγματος Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη είναι πράξη αντίστασης - έστω και αν ο υπουργός δεν το κατέθεσε αυτοπροσώπως, αλλά το έστειλε δι’ αντιπροσώπου. (Ποιος ξέρει; Σε αυτή την χώρα, όπου όλα τα κάνουμε στραβά, μπορεί ο Παναγιωτόπουλος να είναι ο Γλέζος του μέλλοντος...)
 
Το δεύτερο σημείο που αξίζει να προσέξουμε είναι ότι από όλους τους βουλευτές είναι ο Καμμένος -αν έχετε τον Θεό σας!- εκείνος που μέμφεται τον Παναγιωτόπουλο επειδή τιμά την μνήμη των πεσόντων στου Μακρυγιάννη. Δικαιούμεθα, επομένως, να υποψιαζόμαστε ότι είτε οι αποχωρήσαντες έχουν δίκιο όταν τον καταγγέλλουν ότι θέλει να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε έχουν δίκιο όταν του προσάπτουν «χαοτική συμπεριφορά» - ή, μάλλον, το πιθανότερο είναι να ισχύουν και τα δύο: το ένα δεν αποκλείει λογικά το άλλο.
 
Τέλος, δεν θα περίμενε κανείς από τη δημοσιογράφο, πολύ περισσότερο δε αν έχει γεννηθεί μετά το 1981, να ξέρει τι ήταν η μάχη στου Μακρυγιάννη τον Δεκέμβριο του 1944, αλλά πώς είναι δυνατόν να μην έχει έστω μια αμυδρά ιδέα για το ποιος ήταν ο Μακρυγιάννης. (Στο περίπου, π.χ., ότι πολέμησε κατά των Τούρκων και όχι κατά των Περσών...) Από την άλλη πλευρά, βέβαια, επειδή καλό είναι να μην παραβλέπουμε τη θετική όψη των πραγμάτων, όσο μικρή και αν είναι, πρέπει να εξάρουμε τη φιλομάθειά της! Τουλάχιστον εκδήλωσε την επιθυμία η κοπέλα να μάθει ποιος ήταν ο Μακρυγιάννης...
 
 
 
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ με τρόπο ευπρεπή και κόσμιο, δεν δύναμαι να κάνω!...

Δεν υπάρχουν σχόλια: