ΠΑΓΩΣΑΜΕ!...

Δεν ξέρω εάν μας φταίει ο καιρός ή... η Μέρκελ, αλλά δύο ημέρες τώρα έχουμε παγώσει!

Για τον κακό μας τον καιρό, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά.
Θυμάμαι πάντως κάποιους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (παραδείγματα εδώ, κι εδώ, κι εδώ...) να “απαιτούν” από την κυβέρνηση Καραμανλή να δώσει επίδομα θέρμανσης σε μία εποχή όπου και φθηνότερο ήταν το πετρέλαιο και πολύ ηπιότερος ήταν ο χειμώνας.
Σήμερα τι λένε αυτοί οι βουλευτές;... ΤΙΠΟΤΑ!
Αλλά ξέχασα...
Είναι απασχολημένοι... σώζουν την χώρα!

Παγώσαμε όμως και όταν ακούσαμε τι ζητούν οι Γερμανοί, οι οποίοι προφανώς θεωρούν εαυτούς κυρίαρχους της Ευρώπης.
“Η Ελλάδα δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς... βούρδουλα, οπότε να τους στείλουμε έναν... επίτροπο”

Υπό άλλες συνθήκες, πχ με μία άλλη κυβέρνηση και έναν άλλο πρωθυπουργό απλά θα γελάγαμε με την ανεκδιήγητη ιδέα των Γερμανών και ουδείς θα της έδινε σημασία.

Υπό τις σημερινές όμως συνθήκες πάγωσε το αίμα μας από τον φόβο γιατί όλοι κατά βάθος ξέραμε ότι ο σημερινός “πρωθυπουργός” μας δεν το είχε σε τίποτα να συμφωνήσει!

Αν μάλιστα δεχθούμε ως αληθή όσα είπε ο Καρατζαφέρης για την συνάντηση των πολιτικών αρχηγών με τον Παπαδήμο (να μην βάλουμε κόκκινες γραμμές γιατί θα παρεξηγηθούν οι εταίροι μας!) τότε μάλλον οι φόβοι μας δεν ήταν αβάσιμοι.

Φαντάζομαι ότι τον ίδιο, ίσως και μεγαλύτερο φόβο ένιωσαν και οι Ιταλοί, όπως και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα, οι οποίες δεν μας έχουν και σε μεγάλη υπόληψη.
Σίγουρα θα σκέφτηκαν ότι εάν το δεχτούμε σύντομα θα έρθει και η σειρά τους και τρομοκρατήθηκαν.

Ευτυχώς στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών δεν ήταν μόνο ο Παπαδήμος με τον, μέχρι πρότινος εργοδότη του, ΓΑΠ και έτσι δεν πέρασε μία τέτοια σκέψη χωρίς αντιδράσεις!

Αυτό που είναι πια ιδιαιτέρως εμφανές είναι ότι το σχέδιο “σωτηρίας” του Παπαδήμου για να βγούμε από την κρίση είναι το ίδιο με αυτό του προκατόχου του (του οποίου υπήρξε σύμβουλος)... δηλαδή “ναι σε όλα”!

Δεν είναι περίεργη λοιπόν η ραγδαία πτώση της δημοτικότητάς του στις δημοσκοπήσεις όπου σε δύο μόλις μήνες κατάφερε να χάσει την αξιοπιστία του (όση είχε ο “καλυτερότερος”) και τα ποσοστά “Σαντάμ” που εμφάνιζε τις πρώτες ημέρες... αν βέβαια μπορούμε να δεχτούμε ως σοβαρές τέτοιες δημοσκοπήσεις!

Αποδεικνύεται πλέον καθημερινά ότι ο “πρωθυπουργός” μας είναι απλά ο ΓΑΠ ΙΙ και η εμμονή του στην ικανοποίηση των δανειστών μας “πάση θυσία” μπορεί να αποβεί μοιραία για την χώρα.

Έτσι, για άλλη μία φορά καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα...

Εκλογές τώρα!

Μονοκομματική αυτοδύναμη και υπεύθυνη κυβέρνηση με νέο πρωθυπουργό ο οποίος θα βάζει την Ελλάδα πάνω από τους δανειστές της, τον εαυτό του ή το κόμμα του... και η σειρά δεν είναι τυχαία!

Η Ελλάδα και οι πολίτες της πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα του διαπραγματευτή μας και όχι το τελευταίο όπως είναι σήμερα.

Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί κάτι καλύτερο για το αύριο όλων μας.

Απλή κοινή λογική...