Παπαϊωάννου κατά Εισαγγελέων, Λοβέρδος κατά του λαού μας...

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ας αφήσουμε για σήμερα τις... άοκνες προσπάθειες των ξένων... ευεργετών και προστατών της πατρίδας μας να τη... σώσουν διά του θανατηφόρου δηλητηρίου που της πρόσφεραν και της προσφέρουν, με αυξανόμενες μάλιστα δόσεις, προκειμένου να καταπιαστούμε με την ιλαροτραγωδία που βιώνουμε αυτές τις ημέρες στο κλεινόν μας άστυ και πανελλαδικά.

Συνδέω πρώτα πρώτα το αρχικό θανατηφόρο δηλητήριο των... ευεργετών και προστατών μας με την αυτονόητη και πασίγνωστη διαπίστωση ότι το δηλητήριο αυτό διοχετεύθηκε στον οργανισμό της χώρας μας με ορό που ο όρος του, δηλαδή η ονομασία του, είναι Μνημόνιο. Τι είναι όμως Μνημόνιο και πόσοι γνωρίζουν το ακριβές του περιεχόμενο; Απάντηση πρώτη: Ελάχιστοι. Απάντηση δεύτερη: Το Μνημόνιο ΔΕΝ είναι αυτοτελές κείμενο. Συντίθεται από τον «νόμο-πλαίσιο» και τις «δανειακές συμβάσεις». Ο «νόμος-πλαίσιο» περιλαμβάνει προγραμματικές αρχές και χρονοδιαγράμματα και από μόνος του δεν είναι καταστροφικός. Συμπληρώνεται, όμως, από τις εξουθενωτικές για ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ «δανειακές συμβάσεις».

Διά των «δανειακών συμβάσεων», ούτε λίγο ούτε πολύ, ΥΠΟΘΗΚΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ. Τουτέστιν: Η χώρα παραδίδεται ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ στη βουλιμία των δανειστών μας, για την ακρίβεια σε όσους από τους τοκογλυφούντες κερδοσκόπους κατέχουν ελληνικά ομόλογα. Προσθέτω ότι τον «νόμο-πλαίσιο» του Μνημονίου τον ψήφισαν στη Βουλή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, συμπεριλαμβανομένης και της εριτίμου κυρίας Μπακογιάννη. Όσο για τη «δανειακή σύμβαση», την ψήφισε ΜΟΝΟ -μέγιστη γαρ αυθαιρεσία- ο τότε περιβόητος υπουργός Οικονομικών, Παπακωνσταντίνου. Σύμβαση που απαιτούσε, σύμφωνα με το Σύνταγμά μας, 180 ψήφους και ήταν η έγκρισή της, ούτως ή άλλως, παράνομη με τις λιγότερες ψήφους που καταμετρήθηκαν.

Ως εκ τούτου, ο Παπακωνσταντίνου είναι ΕΝΟΧΟΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, όπως και ο αρχηγός του, που είχε προαποφασίσει να μας οδηγήσει σιδηροδέσμιους στο εγκληματικό ΔΝΤ. Το εξωφρενικό είναι ότι ο εν λόγω κύριος παραμένει στην κυβέρνηση Παπαδήμου ως υπουργός σε άλλο χαρτοφυλάκιο! (Πάντως, δεν τόλμησε –αν το τολμούσε, θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι- να εντάξει τον εαυτό του στη χορεία των δελφίνων.)

Εκείνο όμως που ΘΡΑΣΥΤΑΤΑ τόλμησε δεν είναι ΜΟΝΟ ότι αμφισβήτησε το ΚΑΤΑΠΕΛΤΙΚΟ διαβιβαστικό έγγραφο των δύο εντεταλμένων Εισαγγελέων προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τη διόγκωση του ελλείμματος μέσω της ΕΛΣΤΑΤ (που μας οδήγησε ΣΤΙΣ ΔΑΓΚΑΝΕΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ), αλλά το γεγονός επιπλέον ότι με ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ θέλησε, ο τρισάθλιος, να δικαιωθεί κι από πάνω! Μετά τις γνωστές από τον Σεπτέμβριο καταγγελίες της καθηγήτριας και μέλους του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ Ζωής Γεωργαντά ότι ο Παπακωνσταντίνου τα είχε κάνει πλακάκια με τον γερμανό διευθυντή της EUROSTAT Walter Radermacher, μόνο ηλίθιοι ή ιδιοτελείς αμφισβητούν το ΧΟΝΤΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΟΥ ΠΑΙΧΤΗΚΕ.

Οι δύο τίμιοι, αδέκαστοι και θαρραλέοι Εισαγγελείς κατηγορούν ευθέως όχι μόνο τον τότε υπουργό Οικονομικών Παπακωνσταντίνου, αλλά και τον υφυπουργό του εκείνης της εποχής, Σαχινίδη, ο οποίος θυμίζω ότι είχε αποκαλύψει σε ανύποπτο χρόνο, εκθέτοντας άθελά του προδήλως τον ΕΝΟΧΟ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ Παπανδρέου τον τρίτο, πως η ένταξη της χώρας μας στο ΔΝΤ υπήρξε απόφαση προειλημμένη. (Σημειώνω ότι ο τότε υφυπουργός Σαχινίδης προβιβάστηκε σε αναπληρωτή υπουργό στην κυβέρνηση Παπαδήμου, προφανώς λόγω των... ανεκτίμητων υπηρεσιών του προς την πατρίδα!)

Από εδώ αρχίζουν τα άκρως ευτράπελα. Και τα ευτράπελα έπονται συνήθως ΠΑΝΙΚΟΥ. Το αίτημα παραπομπής στη Βουλή του φακέλου της ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ αναφορικά με το ελληνικό έλλειμμα εκ μέρους του Οικονομικού Εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη και του βοηθού-συνεργάτη του Σπύρου Μουζακίτη έχει ΚΑΤΑΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙ τους συνυπεύθυνους του ΠΑΣΟΚ, που είναι τα πλείστα ΕΝΕΡΓΑ στελέχη του τους τελευταίους 27 μήνες.

Ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, νυν υπουργός Δικαιοσύνης, υπήρξε πολλά υποσχόμενος πολιτικός στην αυγή της κομματικής του δραστηριότητας. («Πού ʼσαι, νιότη, που ʼλεγες πως θα γινόμουν άλλος».) Το πρόσωπο που εμφανίζει αυτές τις ημέρες, ευθυγραμμιζόμενος με τους καταστροφείς της χώρας μας και του λαού μας, ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΧΘΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, που καταδυναστεύονται από τα ΔΕΙΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ της τρισάθλιας πολιτικής τους. Αντίθετα, οι δύο Εισαγγελείς, τους οποίους επιδιώκει να αντικαταστήσει, είναι ΣΥΜΠΑΘΕΣΤΑΤΟΙ στην κοινή γνώμη. Σε αυτούς προσβλέπουμε όλοι για να γίνει μια αρχή στην ΚΑΘΑΡΣΗ.

Φαιδρεπίφαιδροι είναι, τέλος, ο Μπεγλίτης και ο Λοβέρδος. Ο πρώτος, τυφλό τσιράκι του Γιωργάκη (που τον συνόδευσε στην Αναγνωστοπούλου για να παραλάβει το δαχτυλίδι της διαδοχής από τον Σημίτη) και πρώην υπουργός Άμυνας, που ξήλωσε την ηγεσία του στρατεύματος εκδικούμενος τους αποστράτους (!), ταύτισε τα εθνικά μας συμφέροντα με την... ποινική αθωότητα του Παπακωνσταντίνου! Ο δεύτερος, αποδεδειγμένα μνημονιακότερος παντός μνημονιακού, απέτυχε παταγωδώς ως υπουργός Υγείας και απειλώντας με ΜΑΚΕΛΕΙΟ τον λαό προσπάθησε να προσεταιριστεί τους ταλαίπωρους θαυμαστές του Γιωργάκη -και υπάρχουν αφειδώς τέτοιοι μικρόνοες-, για να πάρει την ουδόλως επίζηλη πλέον θέση του έσχατου απογόνου της εκπνεύσασας «φαμίλιας». Αγνοεί, φαίνεται, ο δυστυχής Λοβέρδος ότι μαζί με τη «θυμίζουσα επιλοχία των SS βλαχοευρωπαία κυρία Διαμαντοπούλου» –δική μου η παλαιότερη αυτή ρήση- αποτελούν τα πιο αποκρουστικά όντα που γέννησε αυτός ο τόπος στις μέρες μας.

ΠΗΓΗ  ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

Πρόσφατη δήλωση Λοβέρδου χωρίς περαιτέρω σχολιασμό...

«Δεν ανήκω σε αυτούς που βούλιαξαν την πατρίδα... Αντιθέτως, θα κάνω τα πάντα για να μην βουλιάξει... Τη δημαγωγική κριτική δεν την ακούω»!