Μοιράστε τις παρελάσεις στο ΠΑΜΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ...

Του Γιώργου Κράλογλου

 

Εάν πρόκειται να συνεχιστούν τα καραγκιοζιλίκια των επαγγελματιών «επαναστατών» στις παρελάσεις. Και αν πρόκειται ο εορτασμός των εθνικών επετείων της χώρας να ταυτιστεί με το πολιτικό κόλπο του Πολυτεχνείου ή την άθλια εκμετάλλευση του άτυχου Γρηγορόπουλου δώστε τις παρελάσεις στο ΠΑΜΕ και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αφήστε τους να κάνουν τις παρελάσεις τους. Αφήστε τους επιτέλους να πετάξουν αυτήν την άχρηστη ελληνική σημαία. Και καμαρώστε τα δικά τους σύμβολα. Τα σφυροδρέπανα, τον Λένιν, τον Στάλιν, τον Μάο, τον Χότζα, τον Τσαουσέσκου, τον Τσάβες και όλους αυτούς τους ήρωες του πλανήτη μίας και μόνο το ΠΑΜΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν ποιοι είναι οι πραγματικοί επαναστάτες.

Αυτοί ξέρουν πολύ καλά ότι οι Κολοκοτρώνηδες, οι Καραϊσκάκηδες, οι Μακρυγιάννηδες και τα άλλα «λαμόγια» του 1821 δεν επαναστάτησαν. Πρόκειται για μύθο που στήθηκε πολύ έξυπνα για να γίνουν όλοι αυτοί, οι άπλυτοι με τα γιαταγάνια, βουλευτές, υπουργοί, ευρωβουλευτές, διοικητές στην ΔΕΗ και σε άλλες ΔΕΚΟ.

Τα λαμόγια του 1821 δεν ήταν επαναστάτες αλλά πράκτορες των Τούρκων που από τότε ετοίμαζαν τον δρόμο του Κεμάλ...

Τα λαμόγια του 1821 δούλευαν από τότε για να βολευτούν σε καρέκλες του δημοσίου, ως αντιστασιακοί, ως επαναστάτες σπουδαστές. Να κάνουν την «καβάντζα» τους και να μπουν στα κόλπα με τις προμήθειες των υποβρυχίων και των εξοπλισμών...

Έπαιζαν τους επαναστάτες αλλά στο νου τους είχαν «Τα δωράκια που θα έκαναν στον εαυτό τους αρκεί να μην περνούσαν τα 500 εκατ. δραχμές...».

Αλλά οι σημερινοί «επαναστάτες» δεν ξέρουν καλά μόνο αυτούς. Ξέρουν και τους άλλους. Αυτούς τους... δήθεν νεκρούς του 1940-41. Τους «ήρωες μαϊμούδες» που τα είχαν κάνει πλακάκια με τους Ιταλούς μόνο και μόνο για να παριστάνουν τους τραυματίες και τα θύματα πολέμου και να βολέψουν καμιά συνταξούλα και κανένα περιπτεράκι...

Όλοι αυτοί δεν ήταν επαναστάτες. Και δεν είχαν καμία σχέση με την μόνιμη επαναστατική ιστορία των Ελλήνων. Γιατί η επαναστατική ιστορία των Ελλήνων άρχισε το 1944 και έκανε δύο γύρους. Μπήκε στον τρίτο γύρο μετά από 30 χρόνια. Το 1974 που καλά κρατάει μέχρι σήμερα ακόμη και με δολοφονίες ανύποπτων υπαλλήλων Τράπεζας με το «επαναστατικό σκεπτικό» ότι τα αφεντικά δεν είχαν πάρει μέτρα ασφαλείας.

Ο τρίτος γύρος που ξεκίνησε με την εκμετάλλευση, από τα κομματικά σαΐνια, συγκεκριμένων ομάδων φοιτητών της Νομικής και του Πολυτεχνείου που πράγματι ήθελαν να εξεγερθούν στην χούντα. Των φοιτητών που έμειναν στην αφάνεια γιατί δεν είχαν άλλες βλέψεις. Τα σαΐνια όμως που μπήκαν μπροστά δεν ξέρουν σήμερα που να παρκάρουν τα υπουργικά τους, τα βουλευτικά τους και τα ευρωβουλευτικά τους αυτοκίνητα. Και οι κυρίες τους που πήγαν από τα δυαράκια και τις γκαρσονιέρες στα 200 τετραγωνικά δεν ξέρουν πόσους κηπουρούς έχουν στα Βόρεια και τα Νότια Προάστια που μένουν.

Αυτά τα ίδια σαΐνια «επαναστάτες» που μετέτρεψαν το Πολυτεχνείο σε φτηνή εμποροπανήγυρη ιδεών έχουν το θράσος να αποκαλούν τις επετείους για την 25 Μαρτίου και την 28 Οκτωβρίου ασήμαντες μιλιταριστικές εκδηλώσεις...

Λες και σε αυτές τις (πραγματικές) επαναστάσεις, που έχει υποχρέωση η πολιτεία να τιμά, δεν πήγαν παιδιά του λαού αλλά οι σημερινοί σοσιαλιστές με τις τζιπάρες τους και με τα πούρα στα χέρια...

Δεν πήγαν παιδιά των χωριών και της γειτονιάς αλλά οι ξετσίπωτοι πολιτικοί που νόμιζαν ότι η Αρεοπαγίτου θα ευλογούσε και θα συγχωρούσε τις βρωμιές τους...

Αλλά στην Ελλάδα για να είσαι επαναστάτης πρέπει πρώτα να περάσεις από το κόμμα και να έχεις κάψει την μισή Αθήνα.

Πρέπει να μην πληρώνεις... Πρέπει να κάψεις σύμβολα. Πρέπει να έχει ρίξει τουλάχιστον 5 τελάρα γιαούρτια.

Ας δώσουν λοιπόν την 25η Μαρτίου στο ΠΑΜΕ που είναι περισσότερο επαναστάτες από τον Κολοκοτρώνη. Και την 28η Οκτωβρίου στον ΣΥΡΙΖΑ μιας και πρόκειται για την αντίδρασή μας σε παγκόσμιο πόλεμο και εκεί χωρούν όλες οι «συνιστώσες».

Θα μου πείτε όμως ότι με τον τρόπο αυτό καταδικάζω τις παρελάσεις να μην έχουν θεατές. Ίσως να έχετε δίκιο γιατί οι οπαδοί των αριστερών δεν θα έχουν λόγο να πάνε αφού θα λείπει ο χαβαλές...

Θα πάνε όμως οι μπρατσωμένοι της Χρυσής Αυγής και τότε ο χαβαλές θα αλλάξει χέρια... Και αν έλθει ο κ. Τσίπρας στην κυβέρνηση ας τις καταργήσει τις παρελάσεις. Αφού αριστερή Ελλάδα έτσι και αλλιώς θα μείνει μονάχη της και μακριά από τον μιλιταρισμό και τον καπιταλισμό...

ΠΗΓΗ  capital.gr


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

Προφανώς και η προτεινόμενη "μοιρασιά" των παρελάσεων είναι απλή σάτιρα.

Σε καμία περίπτωση δεν θα χάριζα ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ τις εθνικές μας επετείους...  ούτε στους αριστερούς, ούτε στην Χρυσή Αυγή!

ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ (ΙΙ)...

Πέρασε κι αυτό...

Οι εορτασμοί έγιναν, οι παρελάσεις έγιναν, τα επεισόδια... έγιναν κι αυτά αλλά ευτυχώς μικρής κλίμακας.

 

Παρόλα αυτά, οι στρεβλώσεις και αυτού του εορτασμού πολλές!

 

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά...

 

Η 28η Οκτωβρίου έχει μία πρωτοτυπία.
Αντιθέτως με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες εμείς γιορτάζουμε και τιμάμε την απαρχή του πολέμου και όχι την απελευθέρωσή μας με το τέλος του.

 

Αυτό γίνεται γιατί οι Έλληνες με το άκουσμα του πολέμου πήγαιναν κατά χιλιάδες να καταταγούν και να πολεμήσουν για την πατρίδα τους γεμάτοι χαρά και περηφάνια γεγονός που δεν συνέβαινε πουθενά αλλού!

 

Κι ας πήγαιναν στον πόλεμο...
Γιατί, ναι!  Ήταν ΠΟΛΕΜΟΣ!

 

Οι φαντάροι μας ήταν πολεμιστές και πολεμούσαν κατά των Ιταλών και των Αλβανών στα βουνά της Ηπείρου.
Δεν ήταν αγωνιστές που αγωνίζονταν κατά των φασιστών γενικά και αόριστα!

 

Το μέλημά τους δεν ήταν οι πολιτικές απόψεις του εχθρού αλλά η διάθεσή του να καταλάβει την πατρίδα μας!

 

Έλεος πια με το political correct και την αριστερόστροφη άποψη ακόμα και για δεδομένα ιστορικά γεγονότα!

 

Και πάμε στις χθεσινές εορταστικές εκδηλώσεις...

 

Οι παρελάσεις έγιναν κανονικά...  γιατί απέδωσαν τα μέτρα ασφαλείας!

 

Κρίμα...
Χάσαμε εκείνες τις σκηνές απείρου κάλλους όπου από τη μία είχαμε τις εξέδρες των επισήμων, από την άλλη τους διαδηλωτές με τα πανό και στην μέση παρήλαυναν τα παιδιά εν μέσω συνθημάτων, ύβρεων και ιπτάμενων αντικειμένων!

 

Πάντως αν ήμουν αριστερή θα είχα τσαντιστεί πολύ.

 

Τόσος κόπος όλα αυτά τα χρόνια, τόσοι αγώνες, τόσες πορείες και διαμαρτυρίες με απώτερο στόχο να καταργηθούν οι παρελάσεις και τελικά... “καταργούνται” οι διαμαρτυρόμενοι!

 

Τόσος κόπος τόσα χρόνια για να καταργηθούν οι “φασιστικές” μαθητικές παρελάσεις κι όμως, όχι μόνο για τα περισσότερα παιδιά παραμένει τίτλος τιμής η συμμετοχή τους στην παρέλαση αλλά και λόγω οικονομικής κρίσης η “στρατιωτική παρέλαση” στην Θεσσαλονίκη κατέληξε να είναι “κοινωνική παρέλαση” αφού τα πολιτικά τμήματα ήταν πολύ περισσότερα από τα στρατιωτικά.

 

Δυστυχώς εχθές, οι κλασικά αριστερές διαμαρτυρίες και η προσπάθεια κατάργησης των παρελάσεων βρήκαν κι άλλους υποστηρικτές.

 

Έχουν ξεχάσει ότι οι επίσημοι δεν είναι εκεί για προσωπικούς λόγους αλλά για να εκπροσωπήσουν μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση η οποία μάλιστα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι και προσφάτως εκλεγμένη από τον Ελληνικό λαό!

 

Ως απλούς πολιτικούς τους βλέπουμε 363 ημέρες ετησίως.
Δύο ημέρες τον χρόνο, στις παρελάσεις, είναι επίσημοι εκπρόσωποι της Ελληνικής δημοκρατίας στον εορτασμό ηρωικών κατορθωμάτων των προγόνων μας οι οποίοι έγραψαν λαμπρές σελίδες στην νεότερη ιστορία μας.

 

Είναι τόσο δύσκολο δύο ημέρες τον χρόνο να μην κάνουν μερικοί-μερικοί επαναστατική γυμναστική αλλά να σεβαστούν την δημοκρατία μας και τους αγώνες των προγόνων μας;

 

Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι όλα αυτά θα έχουν πιθανότατα τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα και θα τρίβουν τα μάτια τους με το επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα της Χρυσής Αυγής;

 

Είναι τόσο δύσκολο να βάλουν στην άκρη τις πολιτικές παρωπίδες και να σκεφτούν λίγο με την...

 

απλή κοινή λογική;

 



ΕΓΩ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ...

Τότε που ήταν μεγάλη τιμή να σε βάλουν στην παρέλαση...

Τότε που αν δεν είχες σωστό βήμα και χέρι ψηλά δεν υπήρχε περίπτωση να παρελάσεις και οι άλλοι συμμαθητές σου σε κορόιδευαν για την ανικανότητά σου...

Τότε που όλα τα σχολεία έκαναν γενικές πρόβες στο γήπεδο της πόλης για να είναι άψογοι  οι σχηματισμοί αλλά και οι αποστάσεις μεταξύ των τμημάτων...
(οι παλαιότεροι ίσως να  θυμούνται τα “μαρτύρια” υπό το άγρυπνο βλέμμα του υπέροχου γυμναστή και ανθρώπου κ. Στέλιου Κατσιβελάκη!)

Τότε που, ακόμα και στις πρόβες, αν είχες ξεχαστεί και είχες πάει μασώντας τσίχλα προτιμούσες να την καταπιείς παρά να σε πάρουν χαμπάρι...

Τότε που δεν μασούσαν τσίχλα οι επίσημοι (όπως έκανε σήμερα ο δήμαρχος Χανίων και διάφοροι άλλοι γύρω του!), ούτε χαχάνιζαν, ούτε μιλούσαν στο κινητό αλλά παρακολουθούσαν ευλαβικά...

Τότε που τα εμβατήρια έφερναν δέος και εθνική υπερηφάνεια και δεν ακούγονταν σε στυλ τζαζ-μπλουζ-ρέγκε ή ότι άλλο ήταν αυτό που έπαιζε σήμερα η μπάντα στα Χανιά...

Τότε που η φωνή του εκφωνητή περιέγραφε τον πατριωτισμό και τα κατορθώματα των προγόνων μας ενώ σήμερα η παρέλαση στα Χανιά ήταν “μουγκή” χωρίς την εκφώνηση της γυναίκας που τα τελευταία χρόνια έχει συνδέσει την φωνή της με τις παρελάσεις και την ιστορική μνήμη γιατί... ενοχλήθηκαν κάποιοι “δημοσιογράφοι”...

Τότε που τα παιδιά δεν καλούνταν να βγάλουν τα απωθημένα των γονέων τους όπως σήμερα που ακόμα και παιδιά του δημοτικού έστρεφαν αλλού το κεφάλι σε ένδειξη διαμαρτυρίας λες και ήξεραν γιατί και είχαν άποψη...

Αλλά αυτές ήταν άλλες εποχές...

Τότε βέβαια δεν είχαμε δύο τηλεοράσεις (ούτε μία για την ακρίβεια!), δύο αυτοκίνητα, δύο σπίτια, ούτε ιδιαίτερες ανέσεις ώστε να κάνουμε ότι θέλουμε.

Τότε δεν είχαμε ένα κάρο παιχνίδια ο καθένας, μία ντουλάπα ρούχα και βέβαια δεν υπήρχαν υπολογιστές, κινητά ή παιχνιδομηχανές.

Τώρα έχουμε προοδεύσει!

Τώρα έχουμε δικαιώματα!

Τώρα μπορούμε να ακυρώνουμε παρελάσεις γιατί δεν μας αρέσουν οι επίσημοι!

Τώρα μπορούμε να βάζουμε τα παιδιά μας μπροστά για να δείξουμε ότι είμαστε “αγωνιστές”!

Τώρα μπορούμε να βριζόμαστε, να δερνόμαστε και να πετάμε γιαούρτια!

Τώρα είμαστε “προοδευτικοί δημοκράτες” και ο καθένας έχει το “δικαίωμα”... να επιβάλλει την άποψή του στους υπόλοιπους, ακόμα και οι λίγοι στους πολλούς!

Συγνώμη αλλά από αυτήν την πρόοδο και αυτήν την δημοκρατία... δεν θα πάρω!

Ξαφνικά αποφασίσαμε ότι έχουμε μόνο δικαιώματα γιατί βρίσκουμε τις υποχρεώσεις μας καταπιεστικές και ξεχάσαμε τι σημαίνει “ευθύνη”.

Κοινωνία δικαιωμάτων χωρίς υποχρεώσεις και κοινωνία ανεύθυνων δεν είναι οργανωμένη κοινωνία αλλά ζούγκλα και εγώ δεν είμαι ο Ταρζάν αλλά Ελληνίδα.

Η σημερινή ημέρα μου άφησε μία πολύ πικρή γεύση και είναι βέβαιο ότι κανένας από τους προγόνους μας δεν θα ήταν υπερήφανος με όλους εμάς σήμερα.

Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα θυμηθούμε ποιοι είμαστε, τι ιστορία έχουμε και τι αξίζουμε διαφορετικά δεν πρόκειται ποτέ να βγούμε από το ηθικό, κοινωνικό  και πατριωτικό τούνελ στο οποίο έχουμε μπει.

Απλή κοινή λογική...

ΥΓ : Όσο για την -σε “fast forward”- παρέλαση της Αθήνας... το χειρότερο μήνυμα το έστειλαν οι ανάπηροι πολέμου...  “σέβομαι, τιμώ, υπηρετώ την χώρα μου,  πολεμώ γι' αυτήν αλλά μόνο όταν μου εξασφαλίζει καλή σύνταξη”... κρίμα... η “καλή σύνταξη” κάποτε ήταν δείγμα αναγνώρισης των υπηρεσιών κάποιου προς την πατρίδα και όχι αυτοσκοπός!

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥ...

Τα γεγονότα των παρελάσεων σε όλη την Ελλάδα ξεκίνησαν έναν κύκλο δηλώσεων από πολιτικά κόμματα, στελέχη κομμάτων και εκπροσώπους ΟΤΑ.

Ξεκίνησε λοιπόν το “κυνήγι του τραμπούκου” της κάθε περιοχής!

Στα Τρίκαλα ήταν οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΠΑΣΟΚ αυτός που χτύπησε τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ;

Στην Θεσ/νίκη ήταν οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΠΑΜΕ αυτοί  που είπαν προδότη τον Παπούλια και ματαίωσαν την παρέλαση;

Στην Πάτρα ήταν οπαδοί της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ αυτοί που χίμηξαν στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ;

Στην Καλαμάτα ήταν οπαδοί κάποιου συγκεκριμένου κόμματος αυτοί που κόντεψαν να λιντσάρουν τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ;

Με λίγα λόγια...
Έγινε χαμός σε όλη την Ελλάδα και οι “εκπρόσωποι του λαού” δεν κατάλαβαν τίποτα!

Προς ενημέρωση λοιπόν ΟΛΩΝ των κομμάτων...

Στις παρελάσεις και στους δρόμους αντιδρούσε ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ!

Ήταν εκεί πολίτες ΟΛΩΝ των κομμάτων, ΟΛΩΝ των ιδεολογιών, ΟΛΩΝ των κοινωνικών και επαγγελματικών τάξεων!

Δεν είναι λογικό όλοι να μιλούν για αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ σαν να είναι πρώτο κόμμα με ποσοστά 70-80%, ούτε να “χαριστεί” η αντίδραση του λαού στην αριστερά!

Επίσης είναι σαφές ότι οι αντιδράσεις δεν αφορούσαν μόνο ένα θέμα.

Βέβαια είναι καθολική η αντίδραση για την οικονομική κατάσταση της χώρας και του κάθε πολίτη ξεχωριστά αλλά δεν ήταν μόνο για αυτόν τον τόσο ποταπό λόγο όπως πολλοί μπορεί να σκεφτούν.

Δεν αφορούσαν μόνο την τσέπη μας.

Αφορούσαν το έθνος, την πατρίδα που βρέθηκε ξαφνικά υπό νέα κατοχή χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, αφορούσαν την προδοσία (εντός ή εκτός εισαγωγικών)της “κυβέρνησης”, αφορούσαν την αντιμετώπιση των Ελλήνων ως ηλιθίους από την ίδια την “κυβέρνηση” τους, αφορούσαν την επικίνδυνα ρευστή εθνική κυριαρχία και την κατάλυση (και πάλι εντός ή εκτός εισαγωγικών) της δημοκρατίας.

Όσο για τον πρόεδρο της δημοκρατίας...
Λυπάμαι γιατί όπως φαίνεται ούτε η ΝΔ κατάλαβε τι ακριβώς έγινε.

Οι πολίτες δεν έδειξαν ασέβεια στο θεσμό του προέδρου της δημοκρατίας.

Η αντίδραση ήταν κατά του Παπούλια ο οποίος αποδεικνύεται λίγος και ανίκανος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Ότι και να έχει κάνει στην ζωή του, όσο πατριώτης (όρος που χρειάζεται πολύ συζήτηση...) κι αν είναι, όσο αγωνιστής υπέρ της πατρίδος κι αν υπήρξε σε δύσκολους καιρούς... αυτήν την συγκεκριμένη ιστορική στιγμή είναι λίγος!

Σταματήστε λοιπόν το “κυνήγι του τραμπούκου”.

Είναι γελοίο και δείχνει ότι μάλλον δεν έχετε επαφή με τον λαό.

ΟΛΟΙ οι Έλληνες διαμαρτύρονται και ο μόνος τρόπος για να εκτονωθεί όλη αυτή η αγανάκτηση είναι να μας δοθεί η δυνατότητα να “μιλήσουμε”.

Η μόνη διέξοδος είναι οι εκλογές!

Απλή κοινή λογική...

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΗΜΕΡΑ;...

Δεν ξέρω αν σήμερα “αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου” όπως είπε ο Μ. Γλέζος.

Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε η ματαίωση της παρέλασης στην Θεσσαλονίκη αλλά σίγουρα διαφωνώ με τον Μπεγλίτη που χαρακτηρίζει "μέλη παραστρατιωτικών, παρακρατικών και παραθρησκευτικών οργανώσεων”.

Όλοι οι Έλληνες διαμαρτύρονταν σήμερα!

Βρήκαν την μοναδική ευκαιρία της επετείου του ΟΧΙ όπου οι “κυβερνητικοί” βουλευτές θεώρησαν ότι θα μπορούσαν άνετα “ένεκα της ημέρας” να είναι καλοδεχούμενοι στις εξέδρες των επισήμων και ξεσπάθωσαν.

Ήταν μία πολύ καλή απάντηση στον Μόσιαλο και στον κάθε “Μόσιαλο” της “κυβέρνησης” για το πόσο εκτιμούν οι Έλληνες το έργο τους και εκτιμούν την προσπάθειά τους για την σωτηρία της χώρας!

Στα Χανιά σήμερα είδαμε και μία... “μαγική εικόνα”.

Ενώ η παρέλαση έγινε κανονικά με δύο βουλευτές (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΣΥ) στην εξέδρα των επισήμων, παρόλο που ελάχιστοι ήταν αυτοί που έστρεψαν το κεφάλι για να τους δουν(!), με το που πέρασε το τελευταίο στρατιωτικό άγημα εξαφανίστηκαν όλοι σε δευτερόλεπτα!

Η εξέδρα γεμάτη κόσμο... ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου... κανείς στην εξέδρα!
Τώρα τους βλέπεις... τώρα δεν τους βλέπεις!

Φαντάζομαι ότι θα γυρίσουν στην Αθήνα με ύφος νικητών αφού τους άφησαν να παρακολουθήσουν την παρέλαση και δεν θα πουν κουβέντα για τον τρόπο με τον οποίο αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.

Μία “κυβέρνηση” η οποία φοβάται τους πολίτες της, τους ακούει να την βρίζουν  και να την προπηλακίζουν, αναγκάζεται να φυγαδεύεται με την βοήθεια μεγάλου αριθμού αστυνομικών δυνάμεων σε κάθε της εμφάνιση, δεν είναι δυνατόν να πιστεύει ότι έχει “λαϊκή νομιμοποίηση”!

Όσο για τον αντιστασιακό αγωνιστή πρόεδρο της “Ελληνικής” “δημοκρατίας” και επειδή ξέρω ότι είναι λάτρης της λαϊκής σοφίας την οποία συχνά επικαλείται, ένα μόνο έχω να του πω...
“τα στερνά τιμούν τα πρώτα”!

Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες!

Ας ευχηθούμε ότι σύντομα θα απελευθερωθούμε και από την "οικονομική σκλαβιά" που προσφάτως μας επιβλήθηκε...

 

ΤΑ "ΠΑΙΔΙΑ" ΚΑΙ ΟΙ "ΚΟΤΕΣ"...

Επεισόδια κατά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στα Χανιά.

* * * * *

Όπως είναι πολύ φυσικό τα επεισόδια αυτά έχουν γίνει θέμα συζήτησης στα Χανιά τις τελευταίες μέρες.

Προσωπικά έχω μία πολύ “φασιστική” (όπως μου είπαν!...) άποψη την οποία και δημοσιοποιώ “χωρίς φόβο και πάθος”.

Τα “παιδιά” είναι αυτό που λέει η λέξη.
Είναι παιδιά!

Δεν είναι πολίτες.
Δεν είναι οπλίτες.
Δεν είναι φορολογούμενοι.
Δεν είναι ψηφοφόροι.

Είναι ΠΑΙΔΙΑ!

Δηλαδή, εν δυνάμει πολίτες, οπλίτες, φορολογούμενοι, με δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι όταν με το καλό ενηλικιωθούν.

Σαφώς και θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν άποψη.
Για την ακρίβεια, αν θεωρούμε ότι μεγαλώνουμε σωστούς Έλληνες, τα παιδιά μας θέλουμε να έχουν άποψη επί παντός επιστητού!

Άλλο όμως το να έχεις άποψη και άλλο να προσπαθείς να την επιβάλεις στο κοινωνικό σύνολο!

Τα παιδιά που μεγαλώνουν κάνοντας καταλήψεις, βγαίνοντας στους δρόμους, ζώντας μία συνεχόμενη “διαμαρτυρία”, μεγαλώνουν νομίζοντας ότι είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό που στην ουσία είναι... ΠΑΙΔΙΑ!

Στην παιδική ηλικία διαμορφώνεται ο χαρακτήρας, η άποψη για την ζωή και η κοινωνική συνείδηση του ανθρώπου.

Αυτά τα παιδιά πως διαμορφώνονται;
Ποιο θα είναι το μέλλον τους ως πολίτες;

Πιθανόν το ίδιο με τους γονείς τους, δηλαδή... “κότες”!

Άνθρωποι εντελώς ενταγμένοι στο σύστημα ή, ακόμα χειρότερα, άνθρωποι μέρη του συστήματος.

Βολεμένοι, αραχτοί, με απόψεις “αχταρμά”, χωρίς ουσία.

Γονείς οι οποίοι, αντί για να διαμαρτυρηθούν οι ίδιοι...
αυτοί που ψηφίζουν και πληρώνουν φόρους,
αυτοί που έχουν διακαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από την υπόστασή τους ως πολίτες του κράτους,
αυτοί που πρέπει να απαιτήσουν από το κράτος σωστή παιδεία, βιβλία και καθηγητές για τα παιδιά τους,
... κατεβάζουν στο δρόμο τα παιδιά και τα κοιτούν από τον καναπέ τους!

Όχι κυρίες και κύριοι!
Δεν λέγεστε γονείς!
Είστε “κότες”!

Και στο κάτω-κάτω εσείς κάντε ότι θέλετε.

Ως πολίτες αυτού του κράτους έχετε το δικαίωμα, όσο δεν ενοχλείτε, να κάνετε ότι νομίζετε.

Καταστρέφετε όμως την επόμενη γενιά!
Καταστρέφετε το μέλλον των παιδιών σας και το μέλλον του τόπου!

Μεγαλώνετε μία νέα γενιά με άποψη και πολλά δικαιώματα χωρίς να ξέρει τι σημαίνει υποχρέωση!

Χωρίς γνώσεις, χωρίς επιχειρήματα που στέκουν, χωρίς καν φαντασία και δημιουργικότητα (μα “ψωμί, παιδεία, ελευθερία” εν έτη 2010!!!)...

Τελικά χωρίς κοινή λογική...