Τι θα έπρεπε να είχαμε δει το περασμένο τριήμερο;
Όταν η αξιωματική αντιπολίτευση καταθέτει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης το μόνο που ΔΕΝ περιμένουμε είναι να πέσει η κυβέρνηση.
Είναι όμως η καλύτερη ευκαιρία που της δίνεται για να καταγγείλει την κυβερνητική πολιτική και να παρουσιάσει στην βουλή την δική της κυβερνητική πρόταση.
Αντ' αυτού όμως, τι είδαμε;
Είδαμε μία καταγγελτική αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία μάλιστα έφτασε σε σημείο να απειλεί με αποχώρηση από την συζήτηση που η ίδια είχε προκαλέσει!
(ευτυχώς σε χρόνο ρεκόρ εμφανίστηκε ο Τσίπρας στην αίθουσα πριν προλάβει ο Λαφαζάνης να κάνει την γκάφα του αιώνα!)
Είδαμε βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παρουσιάζουν τις δικές τους “λύσεις” για την κρίση που ξεκινούσαν από την κλασική “πάταξη της φοροδιαφυγής” (40 χρόνια τώρα τα ίδια λέει κάθε αξ. αντιπολίτευση!) και κατέληγαν στην μόνιμη πια ΣΥΡΙΖΑική ατάκα “φορολόγηση του πλούτου” (ή του “Πλούτο” γιατί πλέον μόνο οι σκύλοι δεν φορολογούνται!).
Ενδιάμεσα βέβαια ακούστηκαν και διάφορα φαιδρά όπως πχ η “απαγόρευση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα”! (δηλαδή, στο μέλλον, κάθε ιδιώτης επιχειρηματίας θα μπορεί να πάρει διαζύγιο από την γυναίκα του αλλά όχι από τον υπάλληλό του!)
Ζήσαμε στιγμές απείρου κάλλους όπου βουλευτές μιλούσαν για “προστασία της δημόσιας περιουσίας από τους καταληψίες της ΕΡΤ” (προφανώς προστάτευαν την δημόσια περιουσία για να μην πέσει στα χέρια του... δημοσίου!), ή προέτρεπαν την κυβέρνηση να κατασκευάσει φυλακές γιατί θα της χρειαστούν (τουλάχιστον αυτή τη φορά τους άφηνε να ζήσουν γιατί την προηγούμενη μιλούσε για λιντσάρισμα!) αλλά και κάτι απίθανους τύπους που προφανώς τους ξέρουν μόνο στην περιφέρειά τους (και αν...) όπου παρομοίασαν το μνημόνιο με το καθεστώς του Απαρτχάιντ(!) και λοιπά τραγελαφικά...
Η αλήθεια είναι ότι, από καθαρή διαστροφή, παρακολούθησα πολλές ώρες τα τεκτενόμενα στην βουλή αυτό το τριήμερο (ίσως περισσότερες από πολλούς άλλους που σήμερα εκφέρουν απόψεις και κάνουν κριτική επί παντός επιστητού!) και μου άφησε μία πολύ γλυκόπικρη γεύση.
Μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι κανένας δεν ήθελε να βρίσκεται εκεί...
Οι κυβερνητικοί βουλευτές προσπαθούσαν να κατανοήσουν το σκεπτικό του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας την συγκεκριμένη χρονική στιγμή (μόλις 2 εβδομάδες πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού) η οποία τους χάλασε την τελευταία στιγμή ένα από τα λίγα εναπομείναντα ηλιόλουστα Σαββατοκύριακα.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Άλλοι προέβαλαν την οικονομικο/κοινωνικο/πολιτική κατάσταση ως αιτία για την κατάθεση της πρόταση δυσπιστίας όπου εντελώς τυχαία συνέπεσε με την λήξη της κατάληψης στην ΕΡΤ και άλλοι μιλούσα καθαρά για πρόταση δυσπιστίας ΛΟΓΩ της ΕΡΤ διανθίζοντας την ομιλία τους με τα γνωστά περί χούντας, κλπ.
Ούτε σε αυτό δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν!
Οι λοιποί βουλευτές της αντιπολίτευσης βρήκαν την ευκαιρία να πουν τα δικά τους και κάποιοι από αυτούς να συνταχθούν πλέον ολοφάνερα με τον ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν ως νέα συνιστώσα, ενώ ήταν εμφανής και η αμηχανία των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ που το “παρών” τους στην ψηφοφορία ήταν -το λιγότερο- γελοίο.
Επειδή λοιπόν όλοι καταλάβαιναν πόσο μάταια, άσκοπη και αψυχολόγητη ήταν η πρόκληση τέτοιας συζήτησης (πολλοί μάλιστα την χαρακτήρισαν και επικίνδυνη), αντί για πολιτικό λόγο έδιναν και έπαιρναν οι ατάκες και τα τσιτάτα.
Όταν η αξιωματική αντιπολίτευση καταθέτει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης το μόνο που ΔΕΝ περιμένουμε είναι να πέσει η κυβέρνηση.
Είναι όμως η καλύτερη ευκαιρία που της δίνεται για να καταγγείλει την κυβερνητική πολιτική και να παρουσιάσει στην βουλή την δική της κυβερνητική πρόταση.
Αντ' αυτού όμως, τι είδαμε;
Είδαμε μία καταγγελτική αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία μάλιστα έφτασε σε σημείο να απειλεί με αποχώρηση από την συζήτηση που η ίδια είχε προκαλέσει!
(ευτυχώς σε χρόνο ρεκόρ εμφανίστηκε ο Τσίπρας στην αίθουσα πριν προλάβει ο Λαφαζάνης να κάνει την γκάφα του αιώνα!)
Είδαμε βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παρουσιάζουν τις δικές τους “λύσεις” για την κρίση που ξεκινούσαν από την κλασική “πάταξη της φοροδιαφυγής” (40 χρόνια τώρα τα ίδια λέει κάθε αξ. αντιπολίτευση!) και κατέληγαν στην μόνιμη πια ΣΥΡΙΖΑική ατάκα “φορολόγηση του πλούτου” (ή του “Πλούτο” γιατί πλέον μόνο οι σκύλοι δεν φορολογούνται!).
Ενδιάμεσα βέβαια ακούστηκαν και διάφορα φαιδρά όπως πχ η “απαγόρευση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα”! (δηλαδή, στο μέλλον, κάθε ιδιώτης επιχειρηματίας θα μπορεί να πάρει διαζύγιο από την γυναίκα του αλλά όχι από τον υπάλληλό του!)
Ζήσαμε στιγμές απείρου κάλλους όπου βουλευτές μιλούσαν για “προστασία της δημόσιας περιουσίας από τους καταληψίες της ΕΡΤ” (προφανώς προστάτευαν την δημόσια περιουσία για να μην πέσει στα χέρια του... δημοσίου!), ή προέτρεπαν την κυβέρνηση να κατασκευάσει φυλακές γιατί θα της χρειαστούν (τουλάχιστον αυτή τη φορά τους άφηνε να ζήσουν γιατί την προηγούμενη μιλούσε για λιντσάρισμα!) αλλά και κάτι απίθανους τύπους που προφανώς τους ξέρουν μόνο στην περιφέρειά τους (και αν...) όπου παρομοίασαν το μνημόνιο με το καθεστώς του Απαρτχάιντ(!) και λοιπά τραγελαφικά...
Η αλήθεια είναι ότι, από καθαρή διαστροφή, παρακολούθησα πολλές ώρες τα τεκτενόμενα στην βουλή αυτό το τριήμερο (ίσως περισσότερες από πολλούς άλλους που σήμερα εκφέρουν απόψεις και κάνουν κριτική επί παντός επιστητού!) και μου άφησε μία πολύ γλυκόπικρη γεύση.
Μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι κανένας δεν ήθελε να βρίσκεται εκεί...
Οι κυβερνητικοί βουλευτές προσπαθούσαν να κατανοήσουν το σκεπτικό του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας την συγκεκριμένη χρονική στιγμή (μόλις 2 εβδομάδες πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού) η οποία τους χάλασε την τελευταία στιγμή ένα από τα λίγα εναπομείναντα ηλιόλουστα Σαββατοκύριακα.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Άλλοι προέβαλαν την οικονομικο/κοινωνικο/πολιτική κατάσταση ως αιτία για την κατάθεση της πρόταση δυσπιστίας όπου εντελώς τυχαία συνέπεσε με την λήξη της κατάληψης στην ΕΡΤ και άλλοι μιλούσα καθαρά για πρόταση δυσπιστίας ΛΟΓΩ της ΕΡΤ διανθίζοντας την ομιλία τους με τα γνωστά περί χούντας, κλπ.
Ούτε σε αυτό δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν!
Οι λοιποί βουλευτές της αντιπολίτευσης βρήκαν την ευκαιρία να πουν τα δικά τους και κάποιοι από αυτούς να συνταχθούν πλέον ολοφάνερα με τον ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν ως νέα συνιστώσα, ενώ ήταν εμφανής και η αμηχανία των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ που το “παρών” τους στην ψηφοφορία ήταν -το λιγότερο- γελοίο.
Επειδή λοιπόν όλοι καταλάβαιναν πόσο μάταια, άσκοπη και αψυχολόγητη ήταν η πρόκληση τέτοιας συζήτησης (πολλοί μάλιστα την χαρακτήρισαν και επικίνδυνη), αντί για πολιτικό λόγο έδιναν και έπαιρναν οι ατάκες και τα τσιτάτα.
Ακούσαμε για το "βαρύ φορτίο του Σαμαρά", τις μονομαχίες στο Ελ Πάσο και πολλά άλλα που μας έκαναν να αναρωτιώμαστε τι είναι αυτό που παρακολουθούμε!
Έχω την εντύπωση ότι έχω παραστεί σε 15μελή με μεγαλύτερη σοβαρότητα αλλά φαίνεται ότι μέχρι να βρεθεί ο Τσίπρας σε 15μελές είχαν περάσει πολλά χρόνια και είχαν αλλάξει τα πράγματα...
Εμένα πάντως η τριήμερη συζήτηση στην βουλή μου θύμισε... 15μελές!
Με λίγα λόγια, ο Τσίπρας έφερε την βουλή στα μέτρα του αναγκάζοντας και τους άλλους να κατέβουν στο επίπεδό του!
Αλήθεια, παρεμπιπτόντως, όταν με υφάκι και γελώντας προέτρεψε τον Σαμαρά να τον κοιτάει για να τον ρωτήσει αν κοιμάται ήσυχος τις νύχτες (σοβαρότατη και βαθυστόχαστη πολιτική ερώτηση που μας απασχολεί όλους!) κατάλαβε τι του απάντησε ο Σαμαράς;
Τον είδα να του κόβεται απότομα το γέλιο και η όρεξη για αστεϊσμούς αλλά έχω την εντύπωση ότι ήταν γιατί δεν είναι σίγουρος τι του είπε ο Σαμαράς και αν τον έβρισε όταν του είπε “έχετε οίηση, έχετε αμετροέπεια”...
Με τέτοιο επίπεδο στην βουλή είναι να απορεί κανείς, όχι γιατί ήταν άδεια τα έδρανα το Σάββατο, αλλά ήταν γεμάτα την Κυριακή!
Πέρασε λοιπόν κι αυτό το τριήμερο “επαναστατικής γυμναστικής” της αντιπολίτευσης...
Έχω την εντύπωση ότι έχω παραστεί σε 15μελή με μεγαλύτερη σοβαρότητα αλλά φαίνεται ότι μέχρι να βρεθεί ο Τσίπρας σε 15μελές είχαν περάσει πολλά χρόνια και είχαν αλλάξει τα πράγματα...
Εμένα πάντως η τριήμερη συζήτηση στην βουλή μου θύμισε... 15μελές!
Με λίγα λόγια, ο Τσίπρας έφερε την βουλή στα μέτρα του αναγκάζοντας και τους άλλους να κατέβουν στο επίπεδό του!
Αλήθεια, παρεμπιπτόντως, όταν με υφάκι και γελώντας προέτρεψε τον Σαμαρά να τον κοιτάει για να τον ρωτήσει αν κοιμάται ήσυχος τις νύχτες (σοβαρότατη και βαθυστόχαστη πολιτική ερώτηση που μας απασχολεί όλους!) κατάλαβε τι του απάντησε ο Σαμαράς;
Τον είδα να του κόβεται απότομα το γέλιο και η όρεξη για αστεϊσμούς αλλά έχω την εντύπωση ότι ήταν γιατί δεν είναι σίγουρος τι του είπε ο Σαμαράς και αν τον έβρισε όταν του είπε “έχετε οίηση, έχετε αμετροέπεια”...
Με τέτοιο επίπεδο στην βουλή είναι να απορεί κανείς, όχι γιατί ήταν άδεια τα έδρανα το Σάββατο, αλλά ήταν γεμάτα την Κυριακή!
Πέρασε λοιπόν κι αυτό το τριήμερο “επαναστατικής γυμναστικής” της αντιπολίτευσης...
καταλάβαμε ΟΛΟΙ ποια είναι η νέα “ψεκασμένη” συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ...
καταλάβαμε την αναποφασιστικότητα της ΔΗΜΑΡ...
καταλάβαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς έκανε τώρα την πρόταση δυσπιστίας για να μην χρειαστεί να την κάνει εάν έρθουν νέα μέτρα στην βουλή γιατί τότε μπορεί και να πετύχαινε την πτώση της κυβέρνησης...
καταλάβαμε ότι ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, οι βουλευτές αλλά και όσοι παρακολούθησαν την βουλή έχασαν τρεις ημέρες από την ζωή τους άσκοπα...
καταλάβαμε ότι για τους επόμενους έξι μήνες η κυβέρνηση θα ασκεί ανενόχλητη το έργο της (... όπως και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς απαιτήσεις από τους συντρόφους του!)...
και επίσης καταλάβαμε ότι εάν μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε μία πρόταση δυσπιστίας κάθε βδομάδα με την ελπίδα ότι όλο και κάποια “Louis Vuitton” Τζάκρη θα βρίσκεται ώστε να πέσει η κυβέρνηση μέχρι τα Χριστούγεννα!
(την επόμενη φορά μάλιστα θα την κάνει καλύτερα και δεν θα καλέσει τον κόσμο στο σύνταγμα ώστε να γλιτώσει τον χθεσινό εξευτελισμό!)
Με λίγα λόγια...
Απ' όλα είχε ο μπαξές το περασμένο τριήμερο στην βουλή...
Το μόνο που σίγουρα δεν είχε ήταν...
απλή κοινή λογική...
Με λίγα λόγια...
Απ' όλα είχε ο μπαξές το περασμένο τριήμερο στην βουλή...
Το μόνο που σίγουρα δεν είχε ήταν...
απλή κοινή λογική...
ΥΓ : Αποφάσησα αυτές τις ημέρες ότι θέλω κι εγώ μία "βουλευτική ταυτότητα" για να μπορώ να κάνω ότι θέλω άσχετα από εισαγγελείς και αστυνομία!
Θέλω να μπαίνω παντού, να ανεβαίνω στα κάγκελα, να φωνάζω, να βρίζω... να μην με σταματάει τίποτα και κανένας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου