ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Είναι γνωστό ότι στην χώρα μας για να δικαιολογήσουν οι συνδικαλιστές την ύπαρξή τους, τα προνόμιά τους και τους παχυλούς μισθούς τους, διοργανώνουν συχνά πυκνά... “επαναστατική γυμναστική”.

Βάζουν λουκέτο σε δημόσιους οργανισμούς και ΔΕΚΟ, κατεβάζουν τους εργαζόμενους στους δρόμους, κατεβάζουν διακόπτες, απειλούν κυβερνήσεις, ταλαιπωρούν όλους τους υπόλοιπους πολίτες και μετά... επιστρέφουν όλοι στην εργασία τους και η ζωή συνεχίζεται.

Η αλήθεια είναι ότι παλαιότερα δεν επέστρεφαν με άδεια χέρια.
Όλο και κάποια “διαπραγμάτευση” έκαναν με τους αρμόδιους υπουργούς, όλο και κάτι έπαιρναν, εν ολίγοις...  όλο και τον δικαιολογούσαν τον μισθό τους, υποσχόμενοι βέβαια στους αρμοδίους την ανάλογη στήριξη και βοήθεια.
Έτσι όλα λειτουργούσαν ρολόι και ουδείς αντιδρούσε!

Μόνο που οι εποχές άλλαξαν και ήρθε η κρίση.

Τώρα πια, ακόμα και να θέλουν να δώσουν οι υπουργοί, δεν μπορούν!

Τέλος στα ασύδοτα δάνεια προς ικανοποίηση κάθε μαχητικού συνδικαλιστή και του κλάδου του.
Τέλος στην λογική “εγώ ικανοποιώ αιτήματα και οι επόμενοι θα τα πληρώσουν”!

Οι υπουργοί, εκ των πραγμάτων, με τον καλό ή τον κακό τρόπο, κατάλαβαν πια τι γίνεται και έμαθαν να μην ενδίδουν όπως παλιά.

Οι συνδικαλιστές όμως δείχνουν να μην έχουν καταλάβει τίποτα!
Ίσως γιατί χρόνια τώρα έχουν κακομάθει ή γιατί συνεχίζουν να αμείβονται αδρά σε σχέση με τους υπολοίπους, αλλά οι περισσότεροι συνδικαλιστές συνεχίζουν σταθερά να εφαρμόζουν τις παλιές πρακτικές τους.

Στο ΜΕΤΡΟ πχ, οι συνδικαλιστές μιλούσαν ωσάν να αναφέρονται σε ανθρακωρύχους του περασμένου αιώνα, ωσάν να είναι οι μοναδικοί που εργάζονται νύχτα και Σαββατοκύριακα (ως γνωστόν νοσοκομεία, ξενοδοχεία, κλπ κλείνουν καθημερινά με την δύση του ήλιου και είναι κλειστά Σαββατοκύριακα και αργίες!), ωσάν να είναι αναντικατάστατοι και, κυρίως, ωσάν να είναι καθεστώς.

Βάσει όλων αυτών ζητούσαν την εξαίρεσή τους από το ενιαίο μισθολόγιο και διατυμπάνιζαν ότι “μπορεί να ταλαιπωρούνται σήμερα οι πολίτες αλλά αύριο θα μας ευγνωμονούν γιατί θα έχουμε ρίξει την κυβέρνηση”!

Μην αφήνοντας λοιπόν παράθυρο διαφυγής, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην εργασία τους ηττημένοι!

Αυτό βέβαια δεν άρεσε γενικά στην “ευγενή τάξη” των συνδικαλιστών οι οποίοι οργανώνουν νέα “επαναστατική γυμναστική” σε διάφορους κλάδους για την υποστήριξη των ηττημένων.

Αποκορύφωμα υποκρισίας και ανούσιας-αναίτιας “επαναστατικής γυμναστικής”;... Μα φυσικά η απεργία που προγραμματίζει η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ για την Πέμπτη “σε ένδειξη συμπαράστασης στους επιστρατευμένους του ΜΕΤΡΟ”!

Η χώρα σήμερα έχει κάτι περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο ανέργους.
Αν σε αυτούς προσθέσουμε και τους ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι  δεν καταγράφονταν μέχρι τώρα στα στατιστικά του ΟΑΕΔ οι άνεργοι ίσως και να ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια Ελλήνων.
Μήπως μπορούν οι εργατοπατέρες να μας πουν πόσοι από αυτούς ήταν δημόσιοι υπάλληλοι;

Πότε θα καταλάβουν επιτέλους, συνδικαλιστές αλλά και κυβερνήσεις, ότι καταστρέφεται ο ιδιωτικός τομέας για την διατήρηση του παράλογου δημοσίου;
Και όταν λέω “παράλογο” το δημόσιο εννοώ τους ανούσιους φορείς, οργανισμούς, αλλά και το κράτος-επιχειρηματία εκεί που δεν χρειάζεται!

Πόσο καιρό θα αντέχουν οι ιδιώτες να πληρώνουν;

Βάλτε τα κάτω αγαπητοί συνδικαλιστές και ίσως καταλάβετε ότι δεν είστε οι μόνοι “εργαζόμενοι” σε αυτή τη χώρα, ούτε οι μόνοι κακοπληρωμένοι (λέμε τώρα...) και σαφώς δεν είστε οι μόνοι που βλέπετε μειώσεις τα έσοδά σας να μειώνονται.

Η μόνη μας διαφορά είναι ότι τα δικά σας έσοδα είναι δικά μας ΕΞΟΔΑ και δεν αντέχουμε άλλο!

Απλή κοινή λογική...


ΥΓ : Όσο για τους αγρότες και την ετήσια, καθιερωμένη, χειμερινή "επαναστατική γυμναστική" τους... Χατζηγάκηδες δεν υπάρχουν πια!
Τελείωσαν μαζί με τα δανεικά!