Όταν χάθηκε το μέτρο...

Γράφει η Μελίνα Καραπαναγιωτίδου

Στην τελευταία του συνέντευξη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο Προεδρικό Μέγαρο, ρωτήθηκε από δημοσιογράφους τί θα τους συμβούλευε για την άσκηση του επαγγέλματός τους «Να μην ενθαρρύνετε την έμφυτη τάση του Έλληνα στην υπερβολή» τους ειπε ευθεως

 

Χρόνια μετά ατενίζοντας το πολιτικό τοπίο, διαπιστώνω ότι η υπερβολή του Έλληνα αφέθηκε… αχαλίνωτη μέσα στο λαϊκισμό και τις ακραίες πολιτικές ιδεολογίες.

 

Έχουμε Σταλινιστές νοσταλγούς των μπολσεβίκων και των Σοβιέτ το ΚΚΕ, έχουμε το ΣΥΡΙΖΑ που είναι θαυμαστές του Μάο τσε Τούγκ, οπαδοί της Ρόζας, Τροτσκιστών, αναρχοαυτόνομων αντιεξουσιαστών και ότι άλλο πολιτεύονται οι συνιστώσες. Έχουμε εθνικιστές ρατσιστές ακτιβιστές με καταβολές και ναζιστική ιδεολογία  τη ΧΑ.

 

Έχουμε τους Ανεξάρτητους Έλληνες με ρητορική ακροδεξιάς και έντονης συνομοσιολογίας. Εγώ τους λέω πολιτική πτέρυγα των ιδεών του Λιακόπουλου (ξέρετε αυτού που λέει ότι μας ψεκάζουν και ότι τα νεφελίμ ζούνε ανάμεσά μας).

 

Υπήρχε μία διάχυτη αγανάκτηση εναντίον του δικομματισμού αλλά το αποτέλεσμα δεν μοιάζει να είναι καλύτερο.

 

Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ έπαψε να λογίζεται κόμμα εξουσίας και προβλέπω μέσα στα επόμενα δύο χρόνια νέα καθίζηση ποσοστών που θα το βγάλουν εκτός πολιτικού παιχνιδιού. Η ΝΔ, πάλι, δεν πείθει ως θύμα και αυτή της απαξίωσης του κεντρώου χώρου.

 

Οι καλές και ήσυχες εποχές για την πολιτική έχουν περάσει. Το στοίχημα του Σαμαρά είναι πολλή δύσκολο γιατί έχει μόνο μία ευκαιρία.

 

Αν την απεμπολήσει και κάνει λάθος, εκτός του ότι θα καταρρεύσει ο κεντροδεξιός σχηματισμός η χώρα θα μείνει βορά στις ακραίες φασιστοκομμουνιστικές ιδεολογίες .

 

Και τότε  αλίμονο ...

 

ΠΗΓΗ  Μεταξύ μας, ε;