Tης Τασουλας Καραϊσκακη
Είναι καταφανής η αδυναμία της διοίκησης να αντλήσει πόρους από τη μείωση της φοροδιαφυγής και από βεβαιωμένα πρόστιμα.
Οπως και διακριτή η αποτυχία της να περιστείλει την αμειβόμενη αεργία, να συμμαζέψει με τρόπο ορθολογικό –και όχι εμπρηστικό– τις ελαστικές δαπάνες, το κόστος των προμηθειών, την ιατροφαρμακευτική δαπάνη κ.ο.κ. (η οριζόντια λύση είναι η πιο άδικη αλλά και η πιο εύκολη, αφού δεν απαιτεί τον μόχθο της εκρίζωσης των ποικιλώνυμων παρασίτων).
Ετσι, το βάρος για άλλη μια φορά πέφτει στην περικοπή συντάξεων και μισθών (όχι μόνο ειδικών μισθολογίων), σε πάγωμα προσλήψεων...
Ολα αυτά, πλην της γενικής αναταραχής που προκαλούν, δημιουργούν οξύτατους ανταγωνισμούς, μέγιστες αντιπαλότητες μεταξύ των επαγγελματικών κλάδων και μια ταυτόχρονη, παραλυτική συγχορδία αντιδράσεων.
Αν ο πιο γκρινιάρης, ο πιο διεκδικητικός είναι αυτός που παίρνει τα περισσότερα, τότε «να φωνάξουμε κι εμείς», είναι η απάντηση.
Αποφασίζει το υπουργείο Υγείας να εξοφλήσει μέρος των οφειλών του προς τους φαρμακοποιούς, π.χ. του μηνός Ιουνίου;
Ξεσηκώνονται οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ και ζητούν –δικαίως– και τα δικά τους οφειλόμενα (εντάχθηκαν ήδη στο πρόγραμμα πληρωμών της επόμενης εβδομάδας).
Από κοντά να κυματίζουν τη σημαία της διαμαρτυρίας και οι προμηθευτές: κι εμείς δεν πληρωθήκαμε, λένε, θα κόψουμε τα αναλώσιμα στα μεγάλα νοσοκομεία...
Σε παράλληλη πορεία οι δήμοι, που δεν μπορούν να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους λόγω μειωμένων πόρων.
Σχεδιάζεται μείωση των μισθών των δικαστικών; Εξεγείρονται οι λειτουργοί της Θέμιδος με υπονοούμενα για τους μισθούς των «ομολόγων» τους βουλευτών.
Γίνονται προσλήψεις στην αστυνομία (1.200 ειδικοί φρουροί); Φωνάζουν οι εκλεγμένοι και μη διορισμένοι πανεπιστημιακοί (883 άτομα) ότι η πρόσληψή τους μετακυλίεται από τη μία χρονιά στην επόμενη.
Και η παραμικρή κυβερνητική υποχώρηση σε έναν κλάδο εκλαμβάνεται ως ευνοϊκή μεταχείριση, και ανάβουν νέες φωτιές.
Την τραγική πραγματικότητα των άδειων ταμείων και του κινδύνου η σποραδική στάση πληρωμών να γενικευθεί (την οποία όλοι αντιλαμβάνονται, αλλά μπροστά στην οποία όλοι αδιαφορούν, όπως είναι φυσικό, όταν το χέρι μπαίνει στην τσέπη για άλλους) συμπληρώνει εκείνη των κοινωνικών χαρακωμάτων που κλονίζουν την εναπομείνασα κοινωνική συνοχή.
Κάθαρση απλώς μέσα σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα φάνηκε ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί, και για τον λόγο ότι αποτελεί τον εχθρό του συστήματος.
Αυτό θα κατέρρεε αν απομακρύνονταν οι αδρά αμειβόμενοι υποστηρικτές του, οι παρατρεχάμενοι κόλακες, οι οσφυοκάμπτες εκτελεστές των εντολών του.
Επιπλέον, είναι άμεσα εφαρμόσιμη η περικοπή των φανερών εισοδημάτων.
Ομως, αυτό μπορεί να συντηρεί οριακά το παραπαίον κράτος, ωστόσο εξουθενώνει μέχρι εξοντώσεως τους σταθερά αφαιμασσόμενους μη προνομιούχους και διαλύει τους αρμούς της βάσης των ομάδων εξουσίας, του «αντικειμένου» όπου ενεργούν, δηλαδή του κοινωνικού συνόλου.
Ο πιο καταστροφικός φαύλος κύκλος...
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου