Το πρώτο «χρυσό» στους... Ολυμπιακούς αγώνες προτού καν αρχίσουν κέρδισε ένας 14χρονος μαθητής από την Πέλλα.
Ο μαθητής του 2ου γυμνασίου Γιαννιτσών Μάριος Χατζηδήμου κατέκτησε την πρώτη θέση στον διεθνή διαγωνισμό έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ενωσης (UPU) και ήρθε πρώτος ανάμεσα σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο νέους από 55 χώρες!
Φέτος, λόγω της Ολυμπιάδας, το θέμα του διαγωνισμού ήταν: «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες».
Αναφερόμενος στις αξίες του ευ αγωνίζεσθαι και του πνεύματος που πρέπει να έχουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ο μαθητής «μάγεψε» τα μέλη της διεθνούς κριτικής επιτροπής που τον έστεψαν «χρυσό ολυμπιονίκη».
Οι κριτές επισήμαναν τον απλό και δημιουργικό τρόπο γραφής του Μάριου Χατζηδήμου: «Η σύνθεση είναι πρωτότυπη, πολύ προσωπική και δημιουργική, ενώ αναδεικνύονται έντονα οι ολυμπιακές αξίες» ανέφεραν.
Ο μαθητής της δευτέρας γυμνασίου έγραψε στον αγαπημένο του τενίστα Ρότζερ Φέντερερ (Roger Federer), ο οποίος είναι ένας από τους κορυφαίους τενίστες όλων των εποχών.
«Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι, θαυμαστές σου. Ενας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!» αρχίζει η έκθεση που έγραψε ο Μάριος.
Ο ίδιος αναφέρει ότι αυτό που τον ώθησε να ασχοληθεί με το τένις ήταν όταν είδε τον αγαπημένο του αθλητή να ανεβαίνει στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
«Αρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι να βλέπεις τη ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...» συνεχίζει η έκθεση.
Ο μικρός μαθητής περιγράφει ότι, νοερά, ταξίδευσε με τη φαντασία του πίσω στον χρόνο, «στην Αρχαία Ολυμπία, στη μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.
Οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός.
Οι πόλεμοι σταματούν γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας καταφτάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον “καλόν αγώνα”, το “Ευ αγωνίζεσθαι”.
Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!»
Τα ΕΛ.ΤΑ. συμμετέχουν κάθε χρόνο στον διαγωνισμό έκθεσης σε μορφή επιστολής για νέους έως 15 ετών και είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας παίρνει τόσο μεγάλη διάκριση.
Ο νικητής θα βραβευθεί την Παγκόσμια Ημέρα Ταχυδρομείου, 9 Οκτωβρίου 2012, στην Ντόχα του Κατάρ.
«Είμαι πολύ χαρούμενος για την πρωτιά. Αρχικά δεν το πίστευα» είπε στη «δημοκρατία» ο Μάριος, που άφησε τον στίβο για να ασχοληθεί πλέον με το τένις.
«Δεν νομίζω όμως να ασχοληθώ επαγγελματικά με κάποιο άθλημα. Σκέφτομαι να γίνω ιστορικός και να έχω σαν χόμπι το τένις» πρόσθεσε ο Μάριος, ενώ για το tweet της Παπαχρήστου τόνισε ότι «δεν ήταν σωστό αυτό που είπε, αλλά είναι μια καλή αθλήτρια που έκανε σκληρή προπόνηση για να πάει στην Ολυμπιάδα και ήταν πολύ άδικο να τη διώξουν μια μέρα πριν».
«Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ»
Ο Μάριος περιγράφει τον διάλογο που είχε με το ίνδαλμά του, το οποίο η φαντασία του ήθελε εκεί.
«...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, και σε ρώτησα τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
Άκου μικρέ μου, “αγωνίζομαι” σημαίνει “νικώ”, να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και τη φιλαυτία σου. Και κάτι ακόμα: “Νικώ” σημαίνει “αγαπώ”. Αγαπώ τον συναγωνιστή μου που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου που μου έμαθε τον τρόπο ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό που μου χαρίζει τη δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!».
Και ο μαθητής καταλήγει:
«Ε, λοιπόν, για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν ούτε αναβολικά ούτε πρωταθλητισμό ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για τη συμμετοχή, “ευ αγωνίζεσθαι”, φιλία, ειρήνη, και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου