Μια παράλογη αίσθηση υπεραισιοδοξίας, διαχέεται το τελευταίο διάστημα. Η αίσθηση αυτή, ακόμα κι αν χαρακτηριστεί φυγή από την πραγματικότητα, θα ήταν χρήσιμη αν δεν ήταν μικρής διάρκειας, ίσως μάλιστα να ήταν και σωτήρια αν δεν οδηγούσε σε επανάληψη άχρηστων κινήσεων. Ωστόσο, ορισμένα πράγματα δείχνουν «φυσιολογικά» επειδή μοιάζουν με όσα ζήσαμε πρόσφατα, έγιναν ρουτίνα. Η τρόικα κάνει ελέγχους και διαπιστώνει ότι δεν έχουν υλοποιηθεί τα περισσότερα από όσα είχαμε δεσμευτεί. Αναδεικνύεται πάλι η φοροδιαφυγή καθώς ένας στους δέκα τουλάχιστον, συνταξιούχους δικηγόρους, μηχανικούς, γιατρούς, δεν δήλωνε τη σύνταξή του. Επιβάλλονται κι άλλοι φόροι που δεν θα εισπραχθούν...
Επιβεβαιώνεται ακόμα και ο αισιόδοξος αφορισμός του Λάιμπνιτς, σύμφωνα με τον οποίο με βεβαιότητα «ο Θεός επιλέγει το καλύτερο» ή ότι «ο κόσμος που ζούμε είναι ο καλύτερος».
Είναι όπως οι συστάσεις στο αρμόδιο υπουργείο να συγχωνευτούν κρατικοί φορείς, όπως η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης, η HELEXPO και ο Οργανισμός Προώθησης Εξαγωγών. Η κίνηση δείχνει αποφασιστικότητα, αλλά για τους οργανισμούς προώθησης εξαγωγών όχι τις πραγματικές εξαγωγές...
Ο κατάλογος των προς συγχώνευση κρατικών οργανισμών είναι απογοητευτικός. Οργανισμοί που είναι ανενεργοί, που δεν έπρεπε να υπάρχουν ή έχουν αποτύχει πλήρως να εξυπηρετήσουν οποιοδήποτε σκοπό πέραν της απασχόλησης υπαλλήλων. Κι όπως ξεκαθάρισε ο αρμόδιος υπουργός οι υπάλληλοι που απασχολούνται στους οργανισμούς αυτούς δεν κινδυνεύουν με απόλυση αλλά θα μεταφερθούν σε άλλους οργανισμούς...
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι αυτό θεωρείται «σκληρή» μεταρρύθμιση που επιβάλλουν οι ανάλγητοι ξένοι. Πρωτοβουλίες, όπως η απορρόφηση της «Ανώνυμης Εταιρείας Διώρυγας της Κορίνθου» από τη Δημόσια Επιχείρηση Κινητών Αξιών Α.Ε. θεωρείται σημαντική κίνηση. Οπως και η ένταξη του Οργανισμού Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η κατάργηση του Ιχθυοκαλλιεργητικού Κέντρου Αχελώου προφανώς έπρεπε να γίνει παλαιότερα. Καθώς και η ενοποίηση του Εθνικού Κέντρου Επαγγελματικού Προσανατολισμού, του Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης και Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης και του Εθνικού Συμβουλίου Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση, που κανείς δεν κατάλαβε γιατί υπήρχαν. Αυτές οι μικροδιορθώσεις δεν είναι κακό να γίνονται αλλά σε άλλη εποχή ή σε άλλη χώρα.
Στη σημερινή Ελλάδα η αληθινή ατζέντα περιορισμού του Δημοσίου αφορά δυσάρεστα θέματα όπως η κατάργηση του ΟΣΕ, η σύμπτυξη σχολείων και νοσοκομείων ώστε να μειωθούν κατά το ένα τέταρτο και η εισοδηματική ενίσχυση των δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων που απασχολούνταν στις θέσεις εργασίας που καταργούνται. Αυτή είναι ατζέντα περιορισμού του Δημόσιου όταν ο προϋπολογισμός για τέταρτο συνεχή χρόνο ούτε με δανεικά δεν μπορεί να καλύψει τις δαπάνες του κράτους...
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Καλά όλα αυτά και η λογική του παραπάνω άρθρου ακλόνητη, αλλά...
Οι καταργήσεις όλων αυτών των οργανισμών δεν πρέπει να γίνουν;
Δεν πρέπει να καταργηθούν οι άχρηστοι οργανισμοί και να συγχωνευτούν οι επικαλυπτόμενοι ή αυτοί που ασχολούνται με παρόμοιο αντικείμενο;
Δεν πρέπει να σταματήσουμε να πληρώνουμε εκατοντάδες ΔΣ τα οποία δεν χρειάζονται και εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες!) υπαλλήλους οι οποίοι δεν προσφέρουν τίποτα από την θέση που έχουν;
Συμφωνώ ότι είναι πολλά που πρέπει να γίνουν ακόμα για να μπει σε τάξη το δημόσιο, να λειτουργήσει σωστά και οργανωμένα, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτά που ετοιμάζει η κυβέρνηση εάν και εφόσον τελικά τα υλοποιήσει είναι μία πολύ καλή αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου